تدریس و تعلیم و تعلّم انسانها، مخصوص انبیا ـ علیهم السّلام ـ است، و علم و سواد بشر بدون وحى و تعلیم انبیا ـ علیهم السّلام ـ ضررش بیشتر از نفع آن است، با سواد مى شوند که با آپلو به کجا بروند، و آن جا چه کار کنند، به چه انگیزه مى  روند؟ که در برابر دشمن موضع بگیرند و او را بهتر هدف قرار دهند!

نمى گویند که عالِم مهجور و از جامعه به دور باشد، بلکه در علم تصّرف مى کنند، و به وسیله ى علم و دانش سلاحى مى سازند که بدون صدا آدم بکشد، و با آن علما را ترور مى کنند و مردم را از متابعت آنها محروم مى سازند، تا بهتر بتوانند بر آنها مسلّط شوند و منافع آنها را به یغما ببرند. این گونه سلاح بى صدا بیست سال قبل با ده هزار تومان تهیّه مى شد. آن را براى برادرکشى و یا به جان هم انداختن به دست مسلمانان مى دهند. اى کاش مفسد واقعى و کافر هم این بلا بر سرش مى  آمد! بلکه مى  گویند: هر کس با ما مخالف باشد باید نابود شود، خواه مسلمان باشد یا کافر.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد