سؤال: عاقبت عبیدالله بن زیاد چه شد؟ (بخش اول)
پاسخ: در سال ۶۴ هجری وقتی که یزید لعنه الله بعد از چندین جنایت بزرگ و فاجعهای که به بار آورد به درک واصل شد و به جهنم رفت، خبر که به عراق رسید، عراق دچار طغیان شد. باید ذکر کرد که عبیداللهبنزیاد لعنهالله فرمانروای عراقین بود یعنی هم فرمانروای کوفه بود و هم بصره. در حقیقت فرمانروای نیمه شرقی عالم اسلام بود. چون علاوه بر کشور فعلی ما بخشهایی از شمال ایران چه شرق و چه غرب دریای مازندران و چه کشور افغانستان و بخش هایی از کشور پاکستان تا رود سند، همه جزو ایران به شمار میرفتند و همه اینها تابع حکومت کوفه و بصره بود. عبیدالله لعنهالله ۶ ماه در کوفه حضور داشت و نایب خود در بصره را برادر خودش عثمان بن زیاد قرار داده بود و ۶ ماه که در بصره مستقر میشد نایب او در کوفه عمروبنحریث بود.
هنگامی که یزید لعنهالله به هلاکت رسید عبیدالله در بصره بود. در بصره ابتدا مسئلهای پیش نیامد اما در کوفه مردم وقتی متوجه مرگ یزید شدند و مقابل عمروبنحریث ایستادند و در آنجا داریم که عمروبنحریث توان مقابله پیدا نکرد و او را سنگ باران کردند و از حاکمیت کوفه به زیر کشیدند.
البته بزرگان کوفه آمدند امیری برای خود تعیین کنند تا ببینند اوضاع و احوال عالم اسلام در امر خلافت به کجا میانجامد، که بر روی عمربنسعد توافق کردند اما زنان قبیله حمدان شیونکنان داخل مسجد کوفه ریختند و فریاد میزدند: از شمشیر این جنایتکار هنوز خون حسین علیهالسلام می چکد. لذا با تلاش آنها عمرسعد لعنهالله از این جایگاه به زیر کشیده شد و یک فرد بی طرفی را حاکم کردند. در نتیجه کوفه به هر صورت از تبعیت یزید موقتاً بیرون آمد.
عبداللهبنزبیر که کارش بالا گرفت، کوفه زیر نفوذ عبداللهبنزبیر درآمد و عبداللهبنمطیع عدوی را حاکم کوفه کرد که بعد مختار با او درگیر میشود و او را از کوفه بیرون میکند و زمام و امور کوفه را به دست می گیرد. اما در بصره وقتی عبیداللهبنزیاد خبر را شنید حتی به نقلی ادعاهایی برای خلافت خود داشت، اما با مخالفت مردم مواجه شد و متوجه گشت که ترس مردم از او به خاطر مرگ یزید ریخته لذا از بصره فراری شد و به سوی شام رفت….
پاسخ دهید