نویسنده، گفتار خود را بر دو کتاب علامه امینى: الغدیر و
ثمرات الاسفار مبتنى کرده و در سه قسمت سامان داده است. بررسى
متن حدیث در نظر علامه امینى، دلالت نصّ نزد علامه امینى، دلالت
حدیث غدیر.

در بخش اول؛ عواملى مطرح مى‏شود مانند سازگارى اعتبار متن با
جایگاه شخص مورد توصیف، رکیک بودن متن، رجوع به بیانات
عالمان اهل تسنن براى بررسى روایات کتابهاى سنّى، کشف روایات
عوارض با آن متن، خدشه در سند آن متن، جعل در احادیث تسنن. در
بخش دوم، استفاده از لایه‏هاى پنهانى و مخالفت با عقل سلیم و نقل
معتبر مطرح مى‏شود. در بخش سوم به فهم صحابه، تابعان، مفسّران،
محدّثان، شاعران دانشمند از حدیث غدیر، و دلالت‏هاى بلاغى این
حدیث، که در بیان علامه امینى آمده، اشاره مى‏کند.