بندگان الهی همواره در معرض فیوضات الهی قرار دارند و از طرفی نیاز بندگان در آستانه رحمت الهی است که استمداد بشر از این درگاه را موجب می شود یکی از دریچه هایی که خداوند متعال برای کمک به انسان ها قرار داده شفاعت می باشد. در این رساله به بررسی شفاعت در معنا و ابعاد مختلف آن پرداخته شده است. و از آنجایی که موضوع شفاعت ریشه در آیات و روایات دارد با بررسی این موضوع در ،این متون ارزشمند در می یابیم که شفاعت دارای اقسامی از جمله شفاعت تکوینی و تشریعی است. و در این اصل اصیل اسلامی در مرتبه پس از خداوند متعال، پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) در زمره ی شفاعت کنندگان می باشند و شافعان برای تاثیر شفاعت گاه به صفات عبد چون حقارت و کوچکی و گاه به بزرگی و شوکت حاکم و گاه با توجه به تقرب خود نزد حاکم دست به شفاعت می زنند. کسانی که از این اصل بهره می گیرند باید مورد رضایت خداوند باشند و قابلیت برخورداری از این موهبت الهی را با عمل به دستورات دینی و ایجاد رابطه معنوی با شفاعت گران فراهم نمایند و کسانی چون کافران و مشرکان در اثر سرپیچی از این امور از شفاعت محروم می شوند در بررسی آثار شفاعت و نیز تفاوت آن در نزد خداوند و در نزد مردم مشاهده می شود که برخی شبهاتی در این زمینه مطرح نموده اند.از جمله این که شفاعت با توحید ذاتی و عدل الهی منافات دارد به این نحو که در توحید ذاتی رحمت شفیع بیشتر از رحمت خداست و اگر شفاعت شفیع نباشد خدا گناهکار را عذاب می کند در حالی که شفاعت از ناحیه ی رحمت خداست. و در مورد منافات شفاعت با عدل الهی اظهار می کنند که شفاعت موجب برداشتن عقاب از گنهکاران می شود و توجهی به این امر ندارند که در این زمینه استحقاق خود فرد و قوانین خاص لازم است. باید یدانیم که با توجه به ویژگی ها و ضوابط شفاعت کنندگان و شفاعت شوندگان شفاعت بدون اذن الهی انجام نمی شود و افراد مستقل از خداوند نیستند و در می یابیم که ضوابط خاصی بر این اصل حاکم است که بدون کسب مراحلی از ایمان و … امکان بهره مندی از شفات موجود نیست و اشکال کنندگان توجهی به این ضوابط و شرایط نداشته اند گرچه برخی از آنها نظیر وهابیون اهداف دیگری نیز از طرح این شبهات دارند و لذا در انتها استدلال های وهابیون در زمینه شفاعت بیان شده و پاسخ به نظرات آنها نیز داده شده است.