شخصیت بی مثال فاطمه زهرا(س) آنچنان عالی و متعالی است که نه تنها شیعیان، بلکه غیرشیعیان شیفته و بی قرار اویند. جاذبه محبت او به قدری است که آنان را نیز وادار به نوشتن، سخن گفتن و کرنش در برابر خویش نموده است. به طوری که برخی از آنها کتابهای مستقل و جداگانه ای در دفاع از وی و تبیین زندگانی پربار او نگاشته اند.

نوشتار حاضر می کوشد سخنان کوتاهی از آثار این دسته نویسندگان را گزینش نموده و ذکر نماید. باید اذعان کرد: آنچه می آید بخشهایی از سخنان عده معدودی از نویسندگان غیرشیعی است و هدف از این اقدام شناخت شخصیت حضرت فاطمه(س) از خلال کلام آنان نیست؛ زیرا توصیف و معرفی شخصیت فاطمه(س) از توان و بیان نویسندگان فراتر است. تنها راه شناخت او شناخت از طریق کلام الهی و رسول خدا(ص) و معصومان است. بنابراین، این تلاش ناچیز درپی این هدف نیست؛ بلکه فقط برای پرده برداری از جاذبه محبّت حضرت فاطمه(س) و توجه به جایگاه عظیم و متعالی آن حضرت سامان یافته است.

۱ – ضرب المثل کمال و جمال

یکی از نویسندگان و اندیشمندان غیرشیعی که محبت بسیار شدیدی به ریحانه نبی(ص) ابراز کرده “توفیق ابوعلم” ـ متفکر و نویسنده اهل سنّت مصری ـ است. وی کتابی نگاشته است با نام “فاطمه زهرا” و با زیبایی هرچه تمامتر قلمفرسایی نموده است. او با این بیان از صدیقه کبری(س) یاد می کند:

((فاطمه رضی الله عنها، ضرب المثل کمال و جمال بود و در وجودش ذخایری از انسانیت و مردمی، عفت و بزرگواری، پاکی

و هوشیاری، فطانت و آگاهی که امکان داشت بانویی به آنها دسترسی یابد فراهم آمده بود.

فاطمه مباهات می کرد که در مدرسه نبوت تربیت شده و در دانشگاه رسالت به کمال رسیده و از آنچه پیامبر از حق تعالی تلقی کرده بهره گرفته است. فاطمه در خانه پدر و در دامان پرورش او به فضایلی آراسته شد که هیچ دختر دیگری در مکه به آنها دست نیافته بود و در عین حال به تمام فنون و دانستنیهای دختران آن روز جزیره العرب آگاهی و احاطه داشت.)).

۲ – قله نشین قاف عفت

این استاد مصری تعبیرات متنوع و پرباری در وصف بانوی دو عالم به کار می برد که از جمله آنها این بیان اوست:

((جان نیرومند فاطمه در قالبی که گنجایش آن را نداشت، جایگزین شده بود.)) و باز در جای دیگر می نویسد:((فاطمه ،رضی الله عنها، صاحب اخلاقی نیکو و ملکاتی شریف و طبیعتی نجیب بود.

احساسی عظیم و فهمی سریع و ذهنی تند داشت. مروتی سرشار و مکارمی تحسین انگیز و دستی فیاض و کفی بسیار بخشنده اش بود. دلی بی پروا و شجاع در سینه اش می طپید. با آنکه زیر بار هیچ زوری نمی رفت از هرگونه خودپسندی و عجب منزه بود. تکبر و تبختر دیگران را به چیزی نمی گرفت و در برابر هیچ عظمتی سر فرود نمی آورد. از نهایت بزرگواری و نرمخویی و وسعت صدر برخوردار بود. بانویی شکیبا و متین و باوقار و سنگین بود. فطانت و استقامت رأی و عفت و خویشتنداری را در خود جمع داشت.

فاطمه بر قله قاف عفت و درستی جای داشت. او را دامنی پاک و چشمی پاک بود و هوای نفس بر او فرمان نمی راند. او در قلعه استوار عصمت و پاکی صیانت می شد. او از خاندان پیامبری بود که خداوند درباره ایشان آیه تطهیر نازل کرده و به طهارت و عصمتشان چنین گواهی داده است که “انما یرید الله لیذهب عنک الرجس“.)).

۳ – پاکترین مادر

قلم “توفیق ابوعلم” از لطافت و زیبایی ویژه ای برخوردار است و از تعبیرات بسیار دلنواز و دلنشینی در وصف دختر رسول خدا(ص) بهره می گیرد. به عنوان نمونه می نویسد:

((او تنها دامان پاکی است که ذراری رسول خدا، همه از آنند و تنها زمین طیب و طاهری است که شجره برومند خاندان گرامی پیامبر، در آن روییده، بلکه او پاکترین مادری است که حافظه قرون و اعصار به خاطر می آورد.)).

۴ – زنی سرشار از افتخارات

محمد بن احمد بن عثمان بن قایماز- محدث و مورخ مشهور شافعی- (۶۷۳- ۷۴۸ه.ق.) ملقب به “شمس الدین ذهبی” که از بیش از ۱۲۰۰ مشیخه حدیث استماع کرده و صاحب کتابهای معروف “تاریخ الاسلام”و “سیر اعلام النبلاء” است می نویسد:

(فاطمه زهرا(س)[ سرور زنان عالم در زمان خود، پاره تن پیمبر، شادی و سرور مصطفی، مام پدر، دختر سرور خلایق- رسول خدا- ابی القاسم محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف-، دختری قریشی، هاشمی ]و[ مادر حسنین]بود[… پیغمبر خدا دوستش می داشت و اکرامش می کرد و مسرورش می نمود. افتخاراتش بسیارند؛ زنی صبور، دیندار، نیکوکار، قناعت پیشه و شکرگزار خدا بود.)).

۵ – متمایز به صفات شرف انسانی

ابوسالم کمال الدین محمد بن طلحه بن محمد حسن عدوی قرشی- شاعر و قاضی شافعی- (۵۸۲- ۶۵۲ ه.ق) صاحب کتاب “عقد الفرید” و “مطالب السوول” نام دختر رسول خدا را با این بیان خاطر نشان می شود:

((همانا او به فضیلت و خلق و خوهایی که از سوی پیامبر منصوص بود مخصوص شده بود و به خصایصی که کلام نبوی به آن تصریح کرده بود برتری داده شده بود و با صفات شرفی که نفسهای پاک و گرانقدر در تک تک آنها مسابقه داده بودند متمایز شد… و همراه با فرزندانش داخل در آن عده از کسانی شد که خداوند تعالی آنان را با نزول آیات قرآن کریم مخصوص و وجوب اعتقاد به آنها را لازم کرد.)).

۶ – نمونه حسن اخلاق

“توفیق ابوعلم”- نویسنده مصری- وقتی اخلاق نیکوی فاطمه(س) را خاطرنشان می شود می نویسد: ((او نمونه والای حسن اخلاق و سلامت طبع بود.)).

۷ – پشتیبان شوهر

“عبدالفتاح عبدالمقصود”- نویسنده معروف اهل سنت و مصری- پشتیبانی و جانبداری فاطمه زهرا(س) از امیرالمؤمنین را یادآور می شود و می نویسد:

((فاطمه… بر خود لازم می دانست که به پا خیزد، دعوت کند، تا می تواند بکوشد. او دوش به دوش شوهر مظلومش ایستاد و با زبان که تنها وسیله دفاعش بود به او یاری می کرد. با این عمل خدیجه کبری را دوباره نشان می داد؛ در این دفاع و کوشش بااخلاص و پررنج تابلوی گذشته را با سایه روشنهای آشکار و خطوط برجسته آشکار می کرد. گویا محیط و چهره همان مادر است که نمایان و زنده شده.)).

۸ – بزرگ بانوی جهان

نویسنده ای مسیحی به نام “سلیمان کتّانی” در وصف فاطمه زهرا(س) کتابی به رشته تحریر درآورده که نام آن را “فاطمه الزهرا وَتَرٌ فی غِمد” گذاشته است. وی در این کتاب چنان پرشور و مشتاق می نویسد که اگر کسی از مسیحیت وی بی خبر باشد با اطمینان خاطر حکم به شیعی بودنش می دهد و گمان می کند او از شیعیان متعصب و دلداده حضرت زهرا(س) است.

این نویسنده مسیحی در پیشگفتار نوشته خویش می نویسد:

((فاطمه زهرا(س) مقامی والاتر از آن دارد که سندهای تاریخی و روایتی به سوی او اشاره کنند و گرامی تر از آن است که

شرح حال  گونه ها به جانب وی راهنما باشند. فاطمه(س) را همین چارچوب کافی است که وی دختر محمد(ص) و همسر علی(ع) و مادر حسن و حسین(ع) و بزرگ بانوی جهان است.))

وی در کلامی دیگر اینچنین فاطمه(س) را می ستاید:

((… تو همیشه با محبت زیستی… تو با پاکی و پاکدامنی زیستی؛ ای پاکیزه ترین مادری که دو ریحانه زادی و پروردی و بر قامت آن دو جامه ای از خز بخشندگی پوشاندی… تو زمین را همراه با لبخندی استهزاآمیز رهاکردی و به ابدیت پیوستی،… ای دختر پیامبر! ای همسر علی! ای مادر حسن و حسین! و ای بزرگ بانوی بانوان همه جهانها و اعصار!)).

منبع:پرسمان