با سلام. برای رسیدن به پاسخ سوال شما ابتدا باید به مطالب زیر توجه نمود:

تفاوت بین سیاست های الهی و شیطانی

تفاوت بین روش هاى سیاسى از تفاوت دیدگاه ها در مسأله حکومت ناشى مى شود. آنها که حکومت را براى حفظ منافع شخصى یا گروهى مى طلبند، سیاستى درخور آن دارند و آنها که حکومت را براى حفظ ارزشها مى خواهند، سیاستى هماهنگ با آن دارند.
گروه اوّل با صراحت مى گویند که اخلاق و سیاست با یکدیگر جمع نمى شود، بنابراین فرمانروایى که خویشتن را ملزم به رعایت اصول اخلاقى مى داند، در حقیقت مغز سیاسى ندارد و هرگز حاکمیتش دوام نخواهد یافت! هدف وسیله را توجیه مى کند و هر آنچه در راه نیل به هدف دستاویز قرار گیرد نیک شمرده مى شود!در حالى که پیشواى گروه دوم مى گوید: «اِنَّما بُعِثْتُ لاُِتَمِّمَ مَکارِمَ الاَْخْلاقِ» (من تنها براى تکمیل ارزشهاى اخلاقى مبعوث شده ام).(۱)

یا این که «لَوْلا … ما أَخَذَ اللهُ عَلَى الْعُلَماءِ أنْ لایقارُّوا عَلَى کِظَّهِ ظالِم وَ لاسَغَبِ مَظْلُوم …» (اگر به خاطر این نبود که خداوند از دانشمندان امّتها پیمان گرفته که در برابر پرخورى ستمگران و گرسنگى ستمدیدگان سکوت نکنند هرگز حکومت را نمى پذیرفتم)(۲)، و در جایى دیگر مى خوانیم: «وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطِلَبِ اِلاِْصْلاحِ فى أُمَّهِ جَدّى(صلى الله علیه وآله وسلم)»: (قیام من براى کسب قدرت و مقام نیست، من تنها مى خواهم در میان مردم اصلاح کنم (و آنها را به راه حقّ و عدالت و ارزشهاى والاى انسانى بازگرداندم).(۳)

گروه اوّل به شهادت تاریخ به آسانى همه ارزشها را در پاى حکومت خود قربانى کنند، و گروه دوم بارها و بارها حکومت و قدرت خود را فداى حفظ ارزشها کردند. امام علی علیه السلام در این باره می فرمایند: امام علی علیه السلام فرمودند : به خدا سوگند معاویه از من سیاستمدارتر نیست، ولى او نیرنگ مى زند و مرتکب گناه مى شود، اگر نیرنگ و پیمان شکنى ناپسند و ناشایسته نبود من از سیاستمدار ترین مردم بودم .

در نتیجه به عقیده بنده سیاستمدارترین فرد در زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله خود ایشان بودند که توانستند سرزمین عربستان را که در طول دوران پیداشش حتی یک حکومت مرکزی به خود ندیده بود را زیر چتر حکومت اسلامی به رهبری خویش در آورد و سیاستهای متنوع و سرکوبگرانه قریش, مشرکان, یهودیان, مسیحیان و دیگر اقوام و ادیان موجود در شبه جزیره عربستان را بی نتیجه باقی گذارد.

منبع:پرسمان