ابن صباغ مالکی گفته است روایت شده:

هنگامی که علی (ع) پس از وفات فاطمه (ع) از کفن و دفن او فارغ شد، به خانه بازگشت از تنهایی به وحشت افتاد ناله‌ای دردناک برآورد و در سوگ فاطمه (ع) سه بیت از ابیات گذشته را سرود.

قال ابن صبّاغ المالکیّ:

روی أنّ علیّاً لمّا ماتت فاطمه و فرغ من جهازها و دفنها، رجع إلی البیت فاستوحش فیه، و جزع علیها جزعاً شدیداً ثمّ أنشأ یقول:…. و ذکر ثلاثه ابیات من رثائه.[۱]

 

[۱]. الفصول المهمّه: ۱۴۰٫