بامداد روز جمعه مورخ ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ مصادف با شب بیست و چهارم ماه مبارک رمضان، جلسه هیات نورالرضا علیه السلام در مسجد امام رضا علیه السلام حوزه علمیه امام خمینی(ره) تهران با سخنرانی حضرت «آیت الله صدیقی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی»[۱].
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».
مقدّمه
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّهٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَهَ لَائِمٍ».[۲]
خدای متعال را شکر می‌کنیم که بر سرِ سفره‌ی لیالی قدر پذیرایی شدیم، درِ رحمت را باز دیدیم، ما هم برای اظهار عشق به یوسفمان با کلافی آمدیم که نام ما هم در لیست عاشقان و مشتریان نوشته بشود.
در این محفل نورانی که مجلس آخر این مقطع از زمان هست، چند مطلب را به قلب پاک شما میهمانان خوب خدای متعال تقدیم می‌دارم.
نمازهای گوناگون را مزمزه کنیم
مطلب اول این است که تمام عبادت‌های ما بستر اتّصال به ولایت مطلقه است. خدای متعال حج را مقدّمه‌ی دستیابی به امام زمان ارواحنا فداه قرار داده است، این آیه کریمه «وَأَذِّنْ فِی النَّاسِ بِالْحَجِّ یَأْتُوکَ رِجَالًا وَعَلَىٰ کُلِّ ضَامِرٍ یَأْتِینَ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ»،[۳] خدای متعال دستور میدهد که اذان حج بگو، اذان به معنای اعلان است، فراخوان کن تا عاشقان کوی یار به دیار محبوب بیایند، به خانه‌ی دوست روی بیاورند.
حال به آنجا بروند تا خانه را ببینند یا صاحب خانه را؟ می‌گوید اذان حج بگو تا به خدمت تو برسند. معلوم می‌شود تشرّف به حج مقدّمه‌ی دستیابی به خلیفه خداست، به صاحب ولایت است تا خلیفه خدا در آنجا تکلیف و وظیفه‌ی دنیوی و اخروی را به هر حاجی القاء کند.
در روایات متعدد هم داریم که خدای متعال واجب کرده است که مسلمانان بیایند و این سنگ‌ها را طواف کنند تا به خدمت ما برسند.
مقصود من از کعبه و بتخانه توی تو مقصود تویی کعبه و بتخانه بهانه است
تمام نمازهایی که ما بعنوان فریضه یا بعنوان نافله، نمازهای فراوانی بعنوان سفره‌های عرش الهی به ما هدیه شده است و ما استفاده نمی‌کنیم، ولی در این آخرین شب این محفل نورانی شما من عرض می‌کنم که هم نماز چهارده معصوم که در مفاتیح الجنان برای حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و حضرت امیرالمؤمنین علی صلوات الله علیه و امام حسن مجتبی صلوات الله علیه و حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه… این‌ها سیم‌های وصل ما به این چشمه‌های هدایت و رحمت الهی است، غفلت نکنیم و حتّی اگر شده است یک مرتبه در عمر خودمان این نمازها را بخوانیم، نماز جناب سلمان جایگاه خاصّ خود را دارد، گفته‌اند نماز جعفر طیّار اکسیر اعظم است.
در محضر حضرت آقا بودیم و کسی پرسید که چه ذکری به ما توصیه می‌کنید؟ فرمودند: همین نماز جعفر طیّار که فلانی بالای منبر گفت.
نکاتی در مورد نماز جعفر طیّار
سعی کنید این نماز جعفر طیّار را حداقل هر هفته یک مرتبه بخوانید. مرحوم آیت الله بهجت اعلی الله مقامه الشّریف مقیّد بودند و هر حادثه و طوفان و گرفتاری و فتنه‌ای کشور را تهدید می‌کرد، ایشان برای رفع مشکل جامعه نماز جعفر طیّار می‌خواندند، خودشان هم مقیّد بودند که نماز جعفر طیّار ترک نشود، از حالات استادشان مرحوم حاج شیخ محمد حسین غروی اصفهانی اعلی الله مقامه الشّریف می‌فرمودند که نماز شب ایشان در طول عمرشان ترک نشد و هیچ شبانه روزی نماز جعفر طیّار ایشان ترک نشد و ایشان در هر شبانه روز هزار مرتبه سوره مبارکه قدر را می‌خواندند، همچنین زیارت عاشورا با صد سلام و صد لعن در طول زندگی ایشان از ایشان ترک نشد. گاهی هم لیله السّجود داشتند، به سجده می‌رفتند و ساعت‌ها در حالت سجده بودند.
اجمالاً اولیای الهی این نماز جعفر طیّار را غنیمت می‌شمردند.
بعضی از بچه‌ها در ارتباط با ازدواجشان که هماهنگ نمی‌شد به آقای بهجت اعلی الله مقامه الشّریف مراجعه می‌کردند و نسخه می‌خواستند، یکی از نسخه‌هایی که ایشان می‌دادند نماز جعفر طیّار بود.
نکاتی در مورد نماز امام زمان ارواحنا فداه
نماز امام زمان ارواحنا فداه را حداقل هر ماه یک مرتبه بخوانیم، حداقل هر ماه یک مرتبه به جمکران برویم و نماز امام زمان ارواحنا فداه بخوانیم، این عبارت برای خودِ حضرت است که فرموده‌اند «فمن صلّا هما، فکانما صلی فی البیت العتیق»،[۴] شما به مسجد جمکران بروید و این دو رکعت نماز تحیّت و این نماز امام زمان ارواحنا فداه که مخصوص مسجد مقدّس جمران است را بخوانید، امام زمان ارواحنا فداه فرموده‌اند که اگر کسی این نماز را در آنجا بخواند گویا در کعبه نماز خوانده است.
آیا حیف نیست که این گنج را از دست بدهیم؟ چقدر آرزو دارید حاجی بشوید و به مکّه بروید؟ یک رکعت نماز در مسجدالحرام برابر با یک میلیون رکعت در جاهای دیگر است.
این نمازها را مزمزه کنید، این مناجات‌ها و دعاها، این‌ها شربتِ محبّت است، این‌ها جام عشق است، خدای متعال می‌داند که اگر عاشق بشوید از این نمازها و از این مناجات‌ها پرواز می‌کنیم، می‌توانیم تمام تعلّقات‌مان را کنار بگذاریم و پر و بال ما از این زنجیرها خلاص بشود و بتوانیم پرواز کنیم.
نماز شب را جدّی بگیرید
لذا این نمازها را قدر بدانید، بخصوص تا زمانی که ماه مبارک رمضان تمام نشده است، نمازهای مستحبّی در ماه مبارک رمضان جزوِ دستوراتِ مراقبتی حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است، و حالا که در سحرها بلند شدید و یک ماه اهل سحر شده‌اید، این سحر را هم ترک نکنید، اگر توانستید هر شب نتوانستید یازده رکعت را بخوانید فقط این نماز شفع را بخوانید، این خیلی حساس است، نماز شفع را ترک نکنید، خدای متعال در قرآن کریم این نماز شفع را اسرارآمیز معرّفی نموده است، «تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ * فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّهِ أَعْیُنٍ جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ»،[۵] کسانی که به عشق خدای متعال بستر را در دل شب خالی می‌کنند و برای خواندن خدا به محراب عبادت خودشان می‌آیند و خدای متعال را خوفا و طمعاً می‌خوانند، هم نگران هستند که خدای متعال آن‌ها را برای گناهانشان مؤاخذه کند و هم طمع دارند که خدای متعال کریم است و اکرم الأکرمین است، بین خوف و رجاء «الهی العفو» می‌گویند.
خودِ خدای متعال می‌فرماید: «فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَا أُخْفِیَ لَهُمْ مِنْ قُرَّهِ أَعْیُنٍ»، کسی خبر ندارد که ما چه چیزی برای آن‌ها ذخیره کرده‌ایم، هیچ کسی نمی‌داند، این‌ها سِرّی بلند می‌شوند و با ما ارتباط برقرار می‌کنند و ما هم چیزهای اسرارآمیزی برای این‌ها ذخیره کرده‌ایم که وقتی می‌آیند این هدیه‌ی سِرّی را بطور خصوصی به آن‌ها می‌دهیم، این‌ها از شوقشان اشک می‌ریزند.
آیا حیف نیست که انسان این استفاده را از ماه مبارک رمضان نبرد؟
نکاتی در مورد «سلام»های نماز
این نمازهایی که می‌خوانیم در ابتدا تکبیر است ولی در انتها به کجا ختم می‌شود؟ آیا جز این است که به امام زمان ارواحنا فداه ختم می‌شود؟
وقتی وجود نازنین حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم در معراج بودند خدای متعال به او گفت: «السَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّها النَّبِىُّ وَ رَحْمَهُ اللّهِ وَ بَرَکاتُهُ»، عرضه داشت: بارالهی «وَ عَلی عِبادِ اللَّه الصّالِحینَ»، خدای متعال هم به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم احترام کرد و همه‌ی صالحین را در کنار حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم گذاشت و فرمود: «السَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَهُ اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ».
این عباد صالحین چه کسانی هستند؟ مگر نمی‌خوانیم «وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ»،[۶] امام زمان ارواحنا فداه اسوه‌ی صالحین عالم هستند، قدر متیقّن سلام به صالحین نماز به امام زمان ارواحنا فداه است.
در ابتدا به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم سلام می‌کنیم، بعد به امام عصر و صالحین که هم‌کاروان امام زمان ارواحنا فداه هستند سلام می‌کنیم، بعد هم می‌گوییم: «السَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَرَحْمَهُ اللَّهِ وَبَرَکَاتُهُ»، درواقع به ما سوی الله وصل می‌شویم، همه‌ی عوالم در حال نماز هستند، «قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِیحَهُ»،[۷] قرآن کریم می‌فرماید که همه‌ی موجودات در حال نماز هستند.
عبادت‌ها مقدّمه‌ای است برای…
روزه مقدّمه‌ی شب قدر است، نگین ماه مبارک رمضان، نقطه‌ی مرکزی ماه مبارک رمضان «شب قدر» است، شب قدر شب امام زمان ارواحنا فداه است، شب ارتباط با امام زمان ارواحنا فداه است، شب عرضه شدن اعمال به امام زمان ارواحنا فداه است، شب التماس برای شفاعت امام زمان ارواحنا فداه است، شب سرنوشتی است که امام زمان ارواحنا فداه برای ما امضاء می‌فرمایند.
بنابراین همه رمضان ما مقدّمه‌ی اتّصال به امام زمان ارواحنا فداه هست، هم نمازهای ما، هم حجّ ما، جهاد هم که اساساً شرط لازمی دارد که آن هم اذن امام است، اگر کسی بدون اذن امام به جهاد برود خونِ او خون نیست، این خلیفه خداست که این خون‌ها را حساب می‌کند و شهادت حساب می‌شود، وگرنه خیلی‌ها در برابر ظلم هم می‌روند اما اجازه ندارند کشته بشوند، وقتی کشته می‌شوند خسارتِ محض است.
جهاد جلوه‌ی ولایت ولی الله الأعظم است، روزه تجلّیِ اخلاصِ حضرت حجّت ارواحنا فداه است، نماز چشمه‌ی جوشانِ ولایت است، و تمامی عبادت‌ها مقدّمه است تا ما با انسان کامل وصل بشویم و با درجات کمال او به خداوند خودمان برسیم.
فرمود: «مَنْ أتاکُمْ نَجى ، وَ مَنْ لَمْ یَأْتِکُمْ هَلَک»،[۸] هر کسی که با شما باشد نجات پیدا می‌کند و هر کسی که از شما جدا بشود هلاک می‌شود.
نکاتی در مورد آیه ۵۴ سوره مبارکه مائده
نکته‌ی دوم این است که روح همه‌ی عبادت‌ها و عرفان‌ها و مبارزات و همه‌ی کارهای خیر «محبّت» است، آن چیزی که دل را زنده می‌کند عشق است،
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق ثبت است بر جریده عالم دوام ما[۹]
ملاحظه می‌کنید که از امام صادق صلوات الله علیه پرسیدند که محبّت چه جایگاهی دارد؟ حضرت فرمودند: «هَلِ الدّینُ إلَّا الحُبُّ؟»،[۱۰] اصلاً دین به معنای عشق است، دین به معنای محبّت است.
آیه‌ی کریمه‌ای که از سوره مبارکه مائده در گذشته خدمت شما تلاوت کردیم، «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ»،[۱۱] کسی که مرتد بشود به خدای متعال ضرر نمی‌زند، اگر شما به سراغ بازار دین نیامدید خدای متعال گروه‌هایی را می‌آورد، آیا شما حتّی خواب این را می‌دیدید که یمن اینطور در صحنه‌ی جهاد بیاید و اینطور زیر پرچم ولایت نایب امام زمان ارواحنا فداه و پرچمدار نهضت مستضعفان، اینقدر صلابت، اینقدر صبر، اینقدر استحکام، این جزوِ معجزات است، آیا شما روزی فکر می‌کردید که این حزب الله یک پایگاه امام زمان ارواحنا فداه در لبنان درست کند و یک سیّد رشید، ابرمرد عرب، «سیّد حسن نصرالله» پیدا بشود، اصلاً خوابِ این موضوع را می‌دیدید؟
این مسئله‌ی ارتداد ارتدادِ سیاسی است، اگر کسی ضدّانقلاب شد و بی‌ولایت شد، خدای متعال می‌فرماید اگر شما لیاقتِ آن را نداشتید منّت شما را نمی‌کشیم، ما افرادی را داریم که این گنج را پاس بدارند و قدر آن را بدانند، «فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ»، خدای متعال قومی را می‌آورد که این قوم چهار خصیصه و علامت دارند.
اولین علامت «محبّت خدای متعال به این‌ها» است.
مرحوم نراقی رضوان الله تعالی علیه می‌فرماید این‌هایی عاشق هستند ابتدا معشوق هستند که عاشق شده‌اند، خدا می‌داند با عقیده می‌گویم، هر وقتی که شما از عمق جان «یا صاحب الزّمان» می‌گویید، یقین بدانید ابتدا امام زمان ارواحنا فداه به شما عنایت کرده‌اند و شما را صدا زده‌اند و شما به امام زمان ارواحنا فداه لبّیک می‌گویید.
این‌هایی که نماز می‌خوانند، آیا ما خدای متعال را یاد می‌کنیم یا خدای متعال ما را یاد کرده است و «حیّ علی الصلاه» فرموده است؟ درواقع او می‌فرماید که من منتظر تو هستم و تو زود باش! ابتدا خدای متعال است که ما را صدا می‌زند، خدای متعال ما را دعا می‌کند بعد ما خدای متعال را دعا می‌کنیم.
در این آیه کریمه هم همینطور است، می‌فرماید: «فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ».
اولین خصیصه این است که خدای متعال این‌ها را دوست می‌دارد، خدای متعال چه کسانی را دوست می‌دارد؟
ان شاء الله عزیزان ما اهل قرآن و تفسیر باشند، ان شاء الله در این ماه مبارک رمضان هم با قرآن کریم آشتی کرده‌اید، ارتباطتان را با قرآن کریم کم‌رنگ نکنید، این محبّت خودتان را به قرآن کریم کم نکنید، قرآن کریم کلام خدای متعال است، قرآن کریم شیرین است، قرآن کریم جان است، قرآن کریم روح است، قرآن کریم زندگی است، قرآن کریم شفیع بین شما و خدای متعال است، قرآن کریم ریسمان الهی و رشته‌ی محبّت است، با این قرآن کریم رفیق بشوید، با این قرآن کریم مأنوس بشوید.
این «یُحِبُّهُم» در قرآن کریم مقدّمه است، مرحوم نراقی رضوان الله تعالی علیه در «طاقدیس» می‌فرمایند همه‌ی عاشق‌ها باید بدانند که تا یار که را خواهد و میلش به که باشد؟ چرا دلِ تو را برد؟ این همه آدم! چرا تو عاشق شدی؟ چرا تو با نام امام زمان ارواحنا فداه مبتهج می‌شوی؟ چرا تو بی‌قرارِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هستی؟ چرا تو بی‌قرارِ حضرت امیرالمؤمنین علی صلوات الله علیه هستی؟ آیا تصوّر می‌کنی که این هنرِ خودِ توست؟ حضرت امیرالمؤمنین علی صلوات الله علیه تو را دوست دارد و محبّت خودش را در دل تو قرار داده است، این سرمایه‌ای است که در دست خلیفه خداست، ولی الله اعظم این سرمایه‌ی محبّت را در اختیار دارد و به هر کسی که علاقه داشته باشد جرعه‌ای از این محبّت در دل آن‌ها قرار میدهد.
«فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ»، ابتدا خدای متعال آن‌ها را دوست می‌دارد، حال که محبوب خدا هستند، علامت محبوبیت این است که ما هم آن عزیزان را دوست داریم.
امام صادق صلوات الله علیه آیه‌ای را استشهاد فرمودند، فرمودند: «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ»،[۱۲] اگر راست می‌گویید خدای متعال را دوست دارید، این حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم است که آدرس خدای متعال را می‌داند، باید با این بلدچی بروید، «فَاتَّبِعُونِی»، جاذبه‌ی خدا باید شما را با من وصل کند، هر کسی که عاشقِ خدای متعال است نمی‌تواند عاشقِ امام زمان ارواحنا فداه نباشد، هر کسی که عاشق امام زمان ارواحنا فداه است نمی‌تواند با نایب امام زمان ارواحنا فداه بیگانه باشد، با رهبری که بعنوان نایب امام زمان ارواحنا فداه پرچمِ نهضت مستضعفان را در دست دارد و به معنای واقعی کلمه الگو در عصر ماست، زندگی ایشان، ساده‌زیستی ایشان، علم ایشان، حکمت ایشان، شجاعت ایشان، اقتدار ایشان، مقاومت ایشان، ظرفیت ایشان، نوازش ایشان، همه‌ی این‌ها دلیل بر این است که نزدیک‌ترین کس ما به امام زمان ارواحنا فداه ولی ماست، «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ».
بقیه‌ی آیه طلب شما باشد.
روز قدس
یک مسئله مسئله‌ی روز قدس است، این یادگار امام خمینی رضوان الله تعالی علیه است، این توصیه‌ی حضرت امام است، این خط عزّت امّت اسلامی است، این فلسطین مسئله‌ی اسلام است و مسئله‌ی چند عرب نیست، این غدّه‌ی سرطانی برای اشغالِ آن سرزمین نیست، این مقدّمه بود که منطقه را زیر اشغال خودشان بگیرند، و عرب شش روز با این‌ها جنگید و همه‌ی دنیای عرب شکست خوردند، اما آنجا که ولایت هست، آنجا که شهادت به معنای واقعی کلمه هست، آنجا نصرت الهی هست.
همین جمعیت محدود جنوب لبنان با رهبری این سیّد بزرگواری که معرفتِ او به حضرت آقا از ما بالاتر است، ما هم در سفری که برای تبلیغ رفته بودیم در جمع حزب الله در جنوب لبنان بودیم، این بچه‌های حزب الله بین خود و خدا اگر از بسیجی‌های ما جلوتر نباشند عقب‌تر نیستند.
اسرائیل در شش روز همه‌ی عرب را شکست داد، ولی حزب الله اولین سیلی را به امریکا و اسرائیل زد، و این روز قدس روز اقتدار امّت اسلامی است، روز مبارزه‌ی با غصب و ظلم و آدم‌کشی و ددمنشی و زیاده‌طلبی است، و این غیرت علامتِ مسلمان بودن است.
دعوت به حوزه علمیّه
نکته‌ی آخری که می‌خواهم عرض کنم این است که، برادرها! عزیزان من! خود خدای متعال در قرآن کریم در حال استنصار و یار طلبیدن و کمک طلبیدن است.
اگر جهاد ما به اینجا رسیده است، اگر ما شهید سلیمانی داریم که افتخار عالم اسلام است، این شهید سلیمانی آیت الله بود، این شهید حججی آیت الله بودند، این‌ها جلوه‌های خدا بودند، این‌ها خدای متعال را نشان دادند، این قدرتِ خدا بود، این عنایت خدا بود، محبوبیتِ این‌ها یک امرِ عادی نبود، این‌ها دنیا را تکان دادند، این‌ها در کجا تربیت شدند؟ بجز در مکتب امام؟ بجز در مکتبِ امام فعلی ما؟ امامین انقلاب الگو هستند، نفسِ این‌ها کیمیااثر است، این‌ها مربّی و مزکّیِ نفوس هستند، این‌ها این شهدا را در دامان دین تربیت می‌کنند که به اینجا می‌رسند، و هر اندازه که کارشناس دین ما کم باشد، هم روحیه‌ی جهادی‌مان افت می‌کند، هم اگر رشادت هم داشته باشند مانند منافقین می‌شوند، آن‌ها هم بدون علم و عالم و مجتهد و فقیه آنطور فداکاری‌ها را در ابتدای انقلاب انجام دادند، بعد هم در دامان انقلاب افتادند، بعد هم در دامان صدام افتادند، هر گروهی که تکیه‌گاهی از علمای صالح مجاهد انقلابی نداشته باشد، بدانید که به پرتگاه کشیده می‌شود و ساقط می‌شود.
لذا من هم به شما جوان‌های عزیز می‌گویم که امام زمان ارواحنا فداه منتظر هستند، بیایید و دین‌شناس بشوید، بیایید و دین‌پژوه بشوید، بیایید و امام‌شناس بشوید، بیایید و امام زمان شناس بشوید، بیایید و در دریای عشقِ این‌ها با علم غواصی کنید، بیایید و شکارچی دل‌ها باشید.
روضه و توسّل به حضرت رقیّه سلام الله علیها
ما معمولاً شب‌های آخر میهمان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هستیم، وقتی شما روضه‌ی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها می‌خوانید بدانید که همه‌ی ائمه علیهم السلام صاحب مجلس هستند، مجلس حال خاصّ خودش را دارد، ولی اجازه می‌خواهم که یک سری به خرابه‌ی شام بزنیم…
می‌گویند حضرت رقیّه سلام الله علیها آینه‌ی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بودند، بعضی‌ها می‌گویند که نام ایشان هم فاطمه است، حضرت رقیّه سلام الله علیها خیلی بابایی بودند، همانطور که مادرشان حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها خیلی بابایی بودند.
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در کنار بستر حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم ناله می‌کردند، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم چیزی در گوش مبارک حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند که ایشان آرام شدند، بعدها از حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پرسیدند که چه شد که شما آرام شدید؟ فرمودند: پدرم به من بشارت دادند و فرمودند که تو بعد از من زیاد عمر نمی‌کنی و زود به من ملحق خواهی شد، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها هم آرام گرفتند.
حضرت رقیّه سلام الله علیها هم همینطور بودند، شنیده‌اید که حضرت زینب کبری سلام الله علیها در ورودی دروازه‌ی کوفه خطبه خواندند، ناگهان لحن ایشان تغییر پیدا کرد، سر مقدّس حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه را جلوی کجاوه‌ی خود دیدند، «یا هِلالاً لَمّا استتم کمالا غالَهُ خَسفُهُ فَأَبَدا غُروبا»… ماه من از چه گرفته‌ای؟… «ما تَوَهَّمتُ یا شَقیقَ فُؤادی کانَ هذا مُقَدَّراً مَکتوبا»، حسینِ زینب! من هیچ کجا تو را تنها نگذاشتم، در همه‌ی مشکلات پا به پای تو دویدم، اما دیگر فکر اینجا را نکرده بودم که سرِ تو را بالای نی ببینم… محاسنِ تو را پُرخون ببینم…
همینطور که حضرت زینب کبری سلام الله علیها در حال درد و دل کردن با حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه بودند ناگهان نگاهی به حضرت رقیّه سلام الله علیها کردند و دیدند این طفل در حال جان دادن است، حضرت زینب کبری سلام الله علیها به حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه عرض نمودند: حسین جان! اگر با من حرف نمی‌زنی نزن! ولی یک کلمه با این سه ساله حرف بزن…
حال یا حدس است یا شهود است یا حقیقت است، حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه با حضرت رقیّه سلام الله علیها صحبت کردند، گویا همانطور که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فرمودند که به زودی به من ملحق می‌شوی، گویا حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هم به حضرت رقیّه سلام الله علیها فرمودند که تو هم به زودی در خرابه شام به من ملحق می‌شوی…
بی‌قراری حضرت رقیّه سلام الله علیها در خرابه شام برای این بود که قبلاً از پدر خود وعده گرفته بودند، آنجا مدام از حضرت زینب کبری سلام الله علیها می‌پرسید که پدرم چه زمانی می‌آید؟
بابا آمد، ولی با پا نیامد، با سر آمد… بابا آمد ولی دختر را بغل نگرفت، این دختر بود که سر بابا را بغل گرفت، چقدر این صحنه برای حضرت زینب کبری سلام الله علیها جانسوز بود، از یک طرف این نازنین پدر خود را ناز می‌کرد، «مَن ذا الذی خضّبک بدمائک؟»،[۱۳] چه کسی محاسن شما را با خون رنگین کرده است؟ «یا أبتاه! مَن ذا الذی قطع وریدک؟» چه کسی رگ گردنِ تو را بریده است؟ چرا پیشانی شما شکسته است؟ مدام پدر را صدا کرد و با پدر رفت…
اما مشکل اینجا بود که این غسّاله در خرابه غسل می‌داد، ناگهان دیدند که دست از غسل برداشت و به سراغ حضرت زینب کبری سلام الله علیها آمدند و پرسیدند: بیماری این طفل چه بوده است که از دنیا رفته است؟ حضرت زینب کبری سلام الله علیها جواب دادند: بیماری نداشت! غسّال پرسید: پس چرا همه جای این بدن کبود است؟
حضرت رقیّه سلام الله علیها مانند حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها شده بودند…
وقتی حضرت امیرالمؤمنین علی صلوات الله علیه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را غسل می‌دادند گویا ناگهان طاقتِ حضرت امیرالمؤمنین علی صلوات الله علیه تمام شد…
لا حول و لا قوّه الا بالله العلی العظیم
[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸
[۲] سوره مبارکه مائده، آیه ۵۴ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّهٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَهَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ)
[۳] سوره مبارکه حج، آیه ۲۷
[۴] مفاتیح الجنان، نماز امام زمان ارواحنا فداه
[۵] سوره مبارکه سجده، آیات ۱۶ و ۱۷
[۶] سوره مبارکه انبیاء، آیه ۱۰۵
[۷] سوره مبارکه نور، آیه ۴۱ (أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ یُسَبِّحُ لَهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الطَّیْرُ صَافَّاتٍ کُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلاتَهُ وَ تَسْبِیحَهُ وَ اللَّهُ عَلِیمٌ بِما یَفْعَلُونَ)
[۸] زیارت جامعه کبیره
[۹] غزلیات حافظ، شماره ۱۱
[۱۰] کافی، جلد ۸، صفحه ۸۰
[۱۱] سوره مبارکه مائده، آیه ۵۴ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّهٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَهَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ)
[۱۲] سوره مبارکه آل عمران، آیه ۳۱ (قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ ۗ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِیمٌ)
[۱۳] المنتخب فی جمع المراثی و الخطب، طریحی، صفحات ۱۳۶-۱۳۷ (… فقالت: ما هذا الرّأس ؟ قالوا لها: رأسُ أبیک. فرفعته من الطّشت حاضنه له وهی تقول: یا أباه ! مَن ذا الذی خضّبک بدمائک؟ یا أبتاه! مَن ذا الذی قطع وریدک؟ یا أبتاه ! مَن ذا الذی أیتمنی على صغر سنّی ؟ یا أبتاه ! مَن بقی بعدک نرجوه ؟ یا أبتاه ! مَن للیتیمه حتّى تکبر ؟ یا أبتاه ! مَن للنساء الحاسرات ؟ یا أبتاه ! مَن للأرامل المسبیّات ؟ یا أبتاه ! مَن للعیون الباکیات ؟ یا أبتاه ! مَن للضائعات الغریبات ؟ یا أبتاه ! مَن للشعور المنشرات ؟ یا أبتاه ! مَن بعدک ؟ واخیبتنا ! یا أبتاه ! مَن بعدک ؟ واغربتنا ! یا أبتاه ! لیتنی کنت الفدى ، یا أبتاه ! لیتنی کنت قبل هذا الیوم عمیا . یا أبتاه ! لیتنی وسدت الثّرى ولا أرى شیبک مخضّباً بالدّماء .ثمّ إنّها وضعت فمها على فمه الشّریف , وبکت بُکاءاً شدیداً حتّى غشی علیها ، فلمّا حرّکوها , فإذا بها قد فارقت روحها الدُنیا)
پاسخ دهید