روز سه شنبه مورخ ۰۶ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ و مصادف با شب بیست و پنجم ماه مبارک رمضان، مراسمی در مسجد جامع امام صادق(ع) واقع در میدان فلسطین تهران با سخنرانی «آیت الله صدیقی» برگزار گردید که مشروح این جلسه تقدیم حضورتان می گردد.
«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لی صَدْری * وَ یَسِّرْ لی أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی * یَفْقَهُوا قَوْلی»[۱].
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».
مقدمه
«وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَهٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ».[۲]
بشر در زندگی با طوفان‌ها مواجه است، طوفان‌های درونی و امواج سهمگین برونی. هم فشارهای غریزی زندگی انسان را به چالش می‌کشد و وجود انسان را طوفانی می‌کند، فشارهای بیرونی، حسد افرادی که نمی‌توانند ما را ببینند، خباثت مستکبرین، طمع افراد آزمند، تنگ‌نظری‌ها، تنگناهای اقتصادی و معیشتی، نبودِ امکانات و عدمِ توازنِ جامعه از نظر معیشتی، اندوه‌هایی که در اثرِ گناه برای انسان پیش می‌آید، گناه غم‌بار است، گناه درونِ انسان را در فشار قرار می‌دهد.
این آیه قرآن کریم است، کسانی که می‌خواهند علّت تشویش و ناآرامی و بی‌قراری و اضطراب خودشان را پیدا کنند، یکی از علل قطعی آن پشت کردن به دین است، «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَهً ضَنْکًا»،[۳] این صریحِ آیه قرآن کریم است و قابل توجیه هم نیست، هر کسی از ذکر من… دین خدا ذکر خداست، ائمه علیهم السلام ذکر خدا هستند، نماز ذکر خداست، اگر کسی به قرآن کریم پشت کند یا به نماز جفا کند و نسبت به ائمه معصومین علیهم السلام بی‌مهری نشان بدهد، «فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَهً ضَنْکًا»، این شخص چیزی بدست می‌آورد که مخصوص خود اوست، و آن این است که اگر در اوج رفاه هم باشد و بالاترین مسئولیت سیاسی را هم داشته باشد ما او را در درون خودش زندانی می‌کنیم، همیشه خودش را تحت فشار می‌بیند و نگران است، و چون همیشه نگران است آزار او به دیگران می‌رسد.
این‌هایی که خودشان ناراحت هستند دیگران را ناراحت می‌کنند، مردم می‌گویند فلانی آدم ناراحتی است، این تعبیر تعبیرِ درستی است. انسان‌های ناراحت نمی‌توانند انسان‌های دیگر را راحت ببینند، بنحوی می‌خواهند همه را ناراحت کنند و همه را مانند خودشان کنند.
چه کنیم که اگر جنگ آمد، اگر مشکلات اقتصادی رو آورد، اگر غرایز درونی ما فشار آورد، اگر در محیط دوستان ما ناسازگاری‌ها بود، اگر در خانواده ناهماهنگی بود ما جان سالم به در ببریم و راحت زندگی کنیم؟
داروهایی که قرآن کریم معرفی کرده است متعدد است.
جلسه قبل آیه‌ای را به خدمت شما مطرح کردیم، راجع به یک بخش آن صحبت کردیم و بناست امشب با عنایت امام زمان ارواحنا فداه راجع به بخش دوم آن صحبت کنیم.
استعانت از صبر و نماز
خدای متعال برای کمک به بندگان خود، خدای متعال همه طور به ما کمک کرده است، ولی یکی از کمک‌های برجسته‌ای که تابلو کرده است این است که فرموده است «وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَهٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ»، از صبر کمک بگیرید، به سنگر صبر پناه ببرید، در دژ مستحکم صبر و استقامت و مقاومت و پابرجایی مستقر بشوید و خودتان را از پناه صبر بیرون نبرید، صبر حوزه‌ی وسیعی دارد، صبر مرز است، صبر دژ است، صبر سلاح است، صبر سپر است، صبر مأمور و فرشته خدای متعال است، هر کسی که صبر دارد همه چیز دارد، چرا؟ برای اینکه «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ»،[۴] این ذیلِ آیه، یکی از آن‌ها «وَإِنَّهَا لَکَبِیرَهٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ» بود و یک آیه هم «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ» است.
وقتی خدای متعال اعلان می‌کند اگر اهل صبر باشی من را داری، اگر کسی خدا را داشته باشد چه چیزی را ندارد؟ اگر کسی خدا را داشته باشد قدرت لایتنهی دارد، اگر کسی خدا را داشته باشم علم لایتنهی دارد، اگر کسی خدا را داشته باشد کَرَمِ لایتنهی دارد، همه چیز دارد، اگر کسی خدا را نداشته باشد چه چیزی دارد؟ هیچ چیزی ندارد.
در مفاتیح الجنان هم آمده است، یکی از حرز‌هایی که ظاهراً از امام هادی علیه الصلاه و السلام است «یَا مَنْ یَکْفِی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ وَ لَا یَکْفِی مِنْهُ شَیْءٌ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی مِمَّا أَنَا فِیهِ».
در دعای علقمه هم که بعد از زیارت عاشورا است می‌خوانیم: «یَا مَنْ یَکْفِی مِنْ کُلِّ شَیْءٍ وَلَا یَکْفِی مِنْهُ شَیْءٌ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ»، ای کسی که بجای همه تو هستی، یعنی اگر من تو را داشته باشم نیازی به هیچ کس و هیچ چیزی ندارم، اما اگر تو من را رها کنی هیچ کسی بجای تو قرار نمی‌گیرد.
ای جوان‌ها! هیچ کسی نمی‌تواند بجای خدای شما باشد، اگر خدا را داشته باشید همه چیز دارید.
خدای متعال بر اساس لطفی که به بندگان خود دارد و حفاظت بندگان را بعهده گرفته است، یکی از جاهای حفاظت و کانون‌های حفاظتی خدای متعال صبر است. صبر کنترل نفس است، صبر مواجهه با مشکلات و مقاومت در برابر سختی‌هاست، صبر ایستادگی است، صبر متانت است، صبر وقار است، صبر عصبانی نشدن است، صبر تسلیم نشدن است، صبر دوراندیشی است، صبر شجاعت است، صبر عفّت است، صبر پاکدامنی است، صبر حلال‌خوری است، صبر همه‌ی خوبی‌هاست، تمام خوبی‌ها ریشه در صبر دارد. اگر انسان خودش را در مواجهه با نامحرم نبازد، آن چیزی که حاصل این صبر است عفّت نام دارد، بعضی‌ها عفّت دامان دارند، آن کسی که زبان او به غیبت باز نمی‌شود و هرگز در زندگی خود فحش نمی‌دهد و بددهن نیست، او انسانی است که خودش را از غیب و تهمت و دروغ نگه می‌دارد، این تقواست، تقوا حاصلِ صبر است، عفّت حاصلِ صبر است.
این رزمندگان ما هشت سال در برابر سلاح‌های شوروی و فرانسه و انگلیس و آلمان و اطلاعات امریکا و قشونِ همه‌ی کشورهای عربی نترسیدند، ایستادند، جان خود را هم دادند و عروج کردند و به خدا رسیدند. چه چیزی باعث شد که این‌ها در آنجا بمانند؟ صبر! اگر صبر نداشتند همینکه صلاح‌ها را می‌دیدند فوراً عقب‌نشینی می‌کردند، همینکه حمایت شوروی را می‌دیدند می‌ترسیدند، ولی صبر با خود پیروزی بهمراه دارد.
قرآن کریم در مورد حضرت یوسف علیه السلام که در جبهه‌های مختلف پرچمدار و علمدار شد و خدای متعال او را در آسمان عزّت تک‌ستاره کرد گفت: «إِنَّهُ مَنْ یَتَّقِ وَیَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ»،[۵] حاصلِ تقوا و صبر این است که انسان در زمره‌ی محسنین قرار می‌گیرد و خدای متعال او را ضایع نمی‌کند.
این مسئله‌ی صبر است، اگر زبان را نگه دارید صابر هستید، اگر چشمتان را نگه دارید صابر هستید، اگر با دست خودتان به کسی ظلم نکنید صابر هستید.
صبر کنترل است، صبر ترمز است، صبر خودحفاظتی است، صبر خودپایی است، از این غفلت نکنیم، بهترین پاداشی که خدای متعال به صابرین می‌دهد این است که می‌گوید من با شما هستم، وقتی من را دارید غمی ندارید، «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ».
«إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ» یعنی هم تو را کمک می‌کنم، هم تو را هدایت می‌کنم، هم تو را حمایت می‌کنم، و هم مسیر را برای تو هموار می‌کنم.
مسئله‌ی نماز؛ «اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ».
نماز هم بر اساس این آیه کریمه برای ما پشتوانه است، اعتبار است، همانگونه که پول در بازار به اعتبار و پشتوانه‌ی ارزی و طلایی در بانک مرکزی است، اگر پشتوانه نداشته باشد و اسکناس چاپ کنند تورّم بالا می‌رود و ارزش آن پایین می‌آید و پول بی‌ارزش می‌شود.
اگر نماز پشت اعمال انسان نباشد اعتبار خود را از دست می‌دهد، تمام کارهای ما به نماز ما وصل است.
ان شاء الله خدای متعال حضرت آقای قرائتی را سلامت بدارد، کتابی به نام «پیوندهای نماز» نوشته است و این شاخه‌های نماز را که نماز در زندگی با همه چیز ما ارتباط دارد، این کتاب را تهیه کنید و بخوانید که کتاب مفیدی است.
باید از نماز بعنوان پشتوانه کمک بگیرید و وقتی هم فشار غریزه است به سراغ نامحرم نرو و به سراغ نماز برو، دو رکعت نماز بخوان، خدای متعال به تو آرامشی می‌دهد، «الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ».[۶]
این دارو است، این نسخه است، این معالجه است، این پیشگیری است.
خدای متعال فرمود: دل با یاد خدا آرام می‌گیرد، کسانی که ایمان آوردند و دلشان با ذکرالله آرام گرفت «أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ».
حال این ذکرالله که برای انسان آرامش بهمراه دارد، انسانِ غصه‌دار، انسانِ افسرده، انسانی که دلشوره دارد، انسانی که هزار نوع نگرانی دارد، چه کپسولی را مصرف کند که خدای متعال همه‌ی این اضطراب‌ها و تشویش‌ها را از او بگیرد و یک نفس راحتی بکشد و آرامش در وجود او پیش بیاید، خدای متعال می‌فرماید «ذکرالله»، ذکرالله چیست؟
قرآن ذکرالله است، فرمود: «وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِنْ مُدَّکِرٍ»،[۷] وقتی شما قرآن می‌خوانید خدای متعال با شما حرف می‌زند، به حرف خدا گوش کنید، «وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ»،[۸] سکوت کنید و گوش کنید، چون خدا در حال حرف زدن است، این کلام الله است، کلام شما نیست، الآن تو بلندگوی خدا هستی و خدا با تو حرف می‌زند، اگر گوش جان تو باز بود وقتی قرآن می‌خواندی می‌یافتی که خدا در حال صحبت کردن با توست. قرآن کریم ذکرالله است.
نماز ذکرالله است، خدای متعال به حضرت موسی علی نبیّنا و آله و علیه السلام فرمود: «أَقِمِ الصَّلَاهَ لِذِکْرِی»،[۹] نماز را بپا دارد، برای اینکه نماز یادِ من است.
در یک آیه دیگر مسئله نماز را هم تخلیه معرّفی کرده است و هم تحلیه. تخلیه یعنی پاکسازی، تحلیه یعنی زیباسازی.
قرآن کریم اول گندزدایی می‌کند، اول این وجود ما را، خانه دل ما را غبارروبی می‌کند و بعد به ملائکه می‌گوید حالا این دل را به شکل دلِ حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه دربیاور.
از مرحوم علامه جعفری رضوان الله تعالی علیه در یک کنفرانسی در اروپا دعوت کرده بودند، جامعه‌شناس‌ها و فلاسفه دنیا در آنجا جمع بودند، موضوع جلسه هم ارزش انسان بود. آنجا صاحب‌نظران و اندیشمندان دنیا آمده بودند و دادِ سخن داده بودند و هر کدام از دیدگاه خودشان چیزی را بعنوان ارزش و قیمت بشر مطرح کرده بودند، نوبت به علامه جعفری رسید.
مرحوم علامه پشت تریبون رفته بود و گفته بود که ارزش انسان به چیزی است که دل در گروی او گذاشته است. قیمت انسان به اندازه‌ی محبوبِ انسان است.
تمام همّت کسی به این است که یک آپارتمان داده باشد، قیمت این شخص به اندازه همان آپارتمان است. یک کسی منّت می‌کشد و بی‌دینی می‌کند و پول خرج می‌کند تا رأی بیاورد و پشت میز بنشیند، یا نماینده بشود، یا در شورای شهر بیاید، قیمت او به اندازه همان میزی است که پشت آن می‌نشیند و بیش از چند روز هم ارزش ندارد، هر کسی به هر کسی دل داد، به هر چیزی دل سپرد، قیمت او به آن اندازه است.
بعد گفته بود: حال بالاترین ارزش برای انسان این است که می‌تواند به خدای متعال دل بدهد، بالاترین ارزش این است که انسان الهی بشود، مقصد و مقصود و دلبر انسان خدای متعال باشد.
می‌گوید وقتی من این سخن را در چند دقیقه به سمع این اندیشمندان دنیا رساندم، همینکه پایین آمدم همه‌ی این جمعیت ایستاده بودند و تشویق می‌کردند، وقتی تشویق آن‌ها تمام شد بلند شدم و گفتم: این فرمایش مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی بن ابیطال صلوات الله علیه است.
صلواتی ختم بفرمایید.
اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم
امیرالمؤمنین صلوات الله علیه فرمودند: «قِیمَهُ کُلِّ إمرئٍ ما یُحْسِنُهُ»،[۱۰] ارزش هر کسی به آن چیزی است که آن را زیبا می‌داند.
بنابراین ببینید به چه کسی و چه چیزی دل می‌دهید.
انسان چطور به خدای متعال دل بدهد؟ یکی از سیم‌هایی که دل انسان را با خدای متعال مرتبط و متّصل می‌کند نماز است.
حال این آیه را گوش بدهید که هم تخلیه است و هم تحلیه است. فرمود: «إِنَّ الصَّلَاهَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَر»،[۱۱] با کلمه‌ی «إنَّ» می‌گوید که باور کنید، خدای متعال برای شما تأکید می‌کند، حتماً نماز از فحشاء و منکر ممانعت می‌کند.
اگر نماز کسی واقعیت داشته باشد، اگر نماز ادایی نخواند، بلکه نماز دلی بخواند، «قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ * الَّذِینَ هُمْ فِی صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ»،[۱۲] این خشوع که جلسه گذشته فی الجمله برای شما توضیح دادیم، «إِنَّهَا لَکَبِیرَهٌ إِلَّا عَلَى الْخَاشِعِینَ» اگر دل شما نرم بود، با دل نرم نماز خواندی، مانند زمین نرمی است که آن را شخم زده‌اید، حالا که تخم می‌پاشی می‌روید. اگر روی سنگ تخم بپاشی که نمی‌روید. روی زمین سفت هم حاصل نمی‌دهد، ولی وقتی زمین را شخم می‌زنی و بعد تخم می‌پاشی، منتظر حاصل باش.
کلمه طیّبه «لا اله الا الله» دل را شخم می‌زند، زیاد «لا اله الا الله» بگویید، وسواس فکری را هم دفع می‌کند. بر طبق توصیه آخوند ملاحسینقلی همدانی که رئیس عارفین است، سلسله‌ی مرحوم آیت الله بهجت اعلی الله مقامه الشّریف به ملاحسینقلی همدانی می‌رسند، سیصد مجتهدِ صاحب‌کرامت تربیت کرده بود. او سفارش می‌کند بعد از نماز صبح دوازده مرتبه سوره مبارکه توحید بخوانید و بعد هفتاد مرتبه استغفار کنید و بعد صد مرتبه «لا اله الا الله» بگویید.
کلمه طیّبه‌ی «لا اله الا الله» دلِ انسان را نرم می‌کند. دل ما را برای پذیرش تخم عبادت آماده می‌کند.
خدای متعال می‌فرماید: «إِنَّ الصَّلَاهَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَر» حتماً نماز از فحشاء و منکر ممانعت می‌کند. لذا اگر نماز شما نماز باشد، بعنوان یک پاسدار و محافظی که منطقه مین را می‌شناسد، هر کجا گناه است درواقع آنجا مین شماست، آنجا انفجارِ وجود شماست، انفجار سعادت شماست، نابودی ابدیت شماست، نماز بصورت یک مأموری منطقه مین را می‌شناسد و جزو مأمورین تخریب است و این مین‌ها را برطرف می‌کند و راه شما را بی‌خطر می‌کند تا شما سالم به مقصد برسید.
«إِنَّ الصَّلَاهَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ»، این تخلیه است، اگر گناه نکردی و نماز تو واقعاً نماز مقبول باشد واقعاً دل تو را از گناه جدا می‌کند و نمی‌گذارد تو به کثافت علاقه داشته باشی.
به یکی از مراجع تقلید گفته بودند که مگر می‌شود انسان فکرِ گناه نکند؟ می‌گویند معصوم کسی است که نه تنها گناه نمی‌کند بلکه حتّی فکرِ گناه هم نمی‌کند. مگر می‌شود انسان فکرِ گناه نکند.
آن مرحوم بزرگوار مرحوم آیت الله حجّت کوه کمره‌ای گفته بود: آیا تابحال شده است شما فکر کنید به کنار یک زباله‌دانی نشسته‌اید و از کثافت‌های آنجا می‌خورید؟ آن‌ها گفته بودند: نه! فرموده بود: گناه نزد موحد مانند آن زباله است.
لذا اولین کاری که نماز می‌کند این است که اگر ما آلوده هستیم ما را می‌شوید و پاک می‌کند.
جوانی با گریه و اشک به مسجد پیامبر آمد و عرض کرد: یا رسول الله! به داد من برس. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: چه شده است؟ عرض کرد: گناه کرده‌ام و آلوده شده‌ام، نزد خدای متعال بی‌آبرو شده‌ام. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: مگر به مسجد نیامدی و با ما نماز نخواندی؟ عرض کرد: بله! پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم فرمودند: خدای متعال تو را پاک کرد. این نماز مانند چشمه است و گناه انسان را می‌شوید و می‌برد.
اگر گناه نکرده‌اید این نماز دفع می‌کند و نمی‌گذارد گناه کنید، اگر گناه کرده بودی که رفع می‌کند و تو را پاک می‌کند؛ اگر گناه نکرده‌ای دفع می‌کند، شما را غیرتی می‌کند، اگر باغیرت باشی نمی‌توانی حریم خدا را بشکنی، انسان باغیرت به کسی که به پدر او بی‌احترامی کند پرخاش می‌کند، تا چه برسد به اینکه به خدای او بی‌احترامی بشود. گناه بی‌احترامی به خدای متعال است. گناه ناراضی کردنِ امام زمان ارواحنا فداه است، گناه شکستنِ دلِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است.
فرمود: پیغمبرتان را اذیت نکنید، عرض کرد: ما که در محضر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم نیستیم! فرمود: چرا! هر گناهی که شما می‌کنید، گزارش آن گناه به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم می‌رسد و دلِ حضرت می‌شکند، دلِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را نشکنید.
خدای متعال می‌فرماید اکسیر نماز در قدم اول تخلیه و تزکیه و تطهیر و پاک می‌کند، در قدم دوم وقتی پاک شدی، این لوحی که نقش‌ها و خطوط کجی روی این لوح بود، تا زمانی که این‌ها را پاک نکنی که نمی‌توانی یک تابلوی خوبی روی آن بکشی، اول باید این خطوط بد را بکلّی پاک کنی، بعد یک نقّاش هنرمند می‌آید و یک نقشه‌ی خوبی را برای تو تصویر می‌کند و تو لذّت می‌بری و به بازار می‌بری و پشت ویترین می‌گذاری و این تابلو را به قیمت بالا می‌خرند.
این دل هم همینطور است، اول باید کثافت‌های گناه را شست، نماز می‌شوید، بعد باید نقشِ آن… «وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَر»، این تحلیه است، این مهندسی است، این هنرمندی است، این نقشه نگاری است، این پیاده کردن نقش عرش الهی در قلب انسان است. وقتی قلب زیبا شد، ملائکه عاشق قبل زیبا هستند، آنوقت می‌آیند و همه جا با شما همراهی می‌کنند.
این آیه سوره مبارکه فصلت ان شاء الله برای شما سازنده است، «إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَهُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ * نَحْنُ أَوْلِیَاؤُکُمْ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَهِ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنْفُسُکُمْ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ».[۱۳]
ملائکه در جنگ ما کمک کردند، ملائکه در جنگ حزب الله کمک کردند، این ملک است که نمازشب‌خوان را بیدار می‌کند.
مرحوم آمیرزا جواد آقای ملکی تبریزی اعلی الله مقامه الشّریف می‌گوید در دل شب صدا می‌شنیدم «جواد! برخیز! دیر می‌شود»، بلند می‌شدم و نماز شب می‌خواندم.
خدای متعال ملکی را مأمور می‌کند که نماز اول وقت را به یاد شما می‌اندازد.
این نماز هم تخلیه و تطهیر است و هم تحلیه و تزئین است، زیبا شدن دل تو نزد خدای متعال است، خدای متعال دل خوب را می‌خرد، «إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ».[۱۴]
روضه و توسّل به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و حضرت اباالفضل العباس علیه السلام
ان شاء الله روز قیامت به نفع یکدیگر شهادت بدهیم، همه‌ی شما شاهد باشید که من روضه خوان حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه هستم، من هم شهادت می‌دهم شما گریه‌کن‌های خوبی هستید، جوان‌های امام زمانی و غیرتی و انقلابی و بابصیرت و بامعرفتی هستید، ان شاء الله هرچه می‌خواهید خدای متعال به شما بدهد، هرچه نمی‌خواهید هم کَرَمِ خدای متعال اقتضاء می‌کند به همه‌ی شما عنایت بفرماید.
از امام جعفر صادق علیه السلام سؤال کردند: مادر شما جوان بودند، وقتِ پر کشیدن ایشان نبود، فرزندان قد و نیم‌قد داشتند، چه عارضه و بیماری بر او عارض شد که در هجده سالگی پَرپَر شدند؟ وجود مبارک امام صادق علیه السلام گریه کردند و فرمودند: والله مادرم با أجل طبیعی از دنیا نرفت، مادر مرا کشتند… عرض کرد: یابن رسول الله! حال که پرده از راز بزرگ برداشتید، سؤال بعدی من را هم جواب بدهید، آیا می‌شود بفرمایید کدام آسیب مادر شما را از پا درآورد؟ امام صادق صلوات الله علیه فرمودند: سبب قتل مادرم غلاف شمشیر بود که به پهلوی ایشان می‌زدند…
پهلوی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پشت در شکسته بود، با پهلوی شکسته رفتند که از امام خود دفاع کنند، نامرد دستور داد دستِ فاطمه را کوتاه کنید، مغیره ملعون با غلاف شمشیر به همان استخوان شکسته می‌زد… فریاد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بلند شد، «یا فضّه خُذِینِی»! فضّه مرا دریاب! فرزند مرا کشتند…
بی‌بی جان! فقط صورت شما کبود بود و بازوی شما شکسته شده بود و پهلوی شما آسیب دیده بود، اما فرزند شما حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه به کنار نهر علقمه آمدند، دیدند عَلَم افتاده است، جلوتر آمدند و از ذوالجناح پیاده شدند، چیزی را برداشتند و بوسیدند، فکر کردند ورقِ قرآن است، جلو آمدند و دیدند دستِ قلم شده‌ی حضرت اباالفضل العباس علیه السلام است…
وقتی حضرت سیّدالشّهداء صلوات الله علیه بالای سر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام رسیدند، دست به زیر پیکر حضرت اباالفضل العباس علیه السلام بردند که بلند کنند، همینکه دست خود را بالا آوردند بدن بهم ریخت… مانند بدن حضرت علی اکبر علیه السلام بود، ولی کنار بدنِ حضرت علی اکبر علیه السلام صدا زدند: جوان‌ها! بیایید و مرا کمک کنید… اما کنار نهر علقمه دیگر جوانی نداشتند که صدا بزنند… این پیکر را کنار نهر علقمه گذاشتند و فرمودند: کمرم شکست و امید من ناامید شد…
لا حول و لا قوّه الا بالله العلی العظیم
[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸
[۲] سوره مبارکه بقره، آیه ۴۵
[۳] سوره مبارکه طه، آیه ۱۲۴ (وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَهً ضَنْکًا وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَهِ أَعْمَىٰ)
[۴] سوره مبارکه بقره، آیه ۱۵۳ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلَاهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ)
[۵] سوره مبارکه یوسف، آیه ۹۰ (قَالُوا أَإِنَّکَ لَأَنْتَ یُوسُفُ ۖ قَالَ أَنَا یُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِی ۖ قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْنَا ۖ إِنَّهُ مَنْ یَتَّقِ وَیَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا یُضِیعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِینَ)
[۶] سوره مبارکه رعد، آیه ۲۸
[۷] سوره مبارکه قمر، آیه ۱۷
[۸] سوره مبارکه اعراف، آیه ۲۰۴
[۹] سوره مبارکه طه، آیه ۱۴ (إِنَّنِی أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِی وَأَقِمِ الصَّلَاهَ لِذِکْرِی)
[۱۰] نهج البلاغه، حکمت ۸۱
[۱۱] سوره مبارکه عنکبوت، آیه ۴۵ (اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاهَ ۖ إِنَّ الصَّلَاهَ تَنْهَىٰ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْکَرِ ۗ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ ۗ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ)
[۱۲] سوره مبارکه مؤمنون، آیات ۱ و ۲
[۱۳] سوره مبارکه فصلت، آیات ۳۰ و ۳۱
[۱۴] سوره مبارکه توبه، آیه ۱۱۱ (إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّهَ ۚ یُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَیَقْتُلُونَ وَیُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَیْهِ حَقًّا فِی التَّوْرَاهِ وَالْإِنْجِیلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذِی بَایَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ)
پاسخ دهید