شعری” نام  ستاره ای است که نامهای دیگری مانند”مرزم” نیز داشته و بعد از ستاره “جوزاء” در آسمان ظاهر می شود[۱]. برخی نیز “شعری” را نام دو ستاره دانسته اند[۲]. این ستاره و یا ستارگان، مورد پرستش و یا احترام فوق العاده برخی قبایل عرب و غیر عرب بوده اند[۳]! و برای مردود دانستن چنین عقیده باطلی، با آنکه خداوند، آفریننده تمام ستارگان و موجوات می باشد، قرآن کریم در آیه ۴۹ سوره نجم، از میان ستارگان بی شمار، به نام این ستاره، تصریح نموده و بیان فرموده است که آفریننده و پروردگار ستاره “شعری” نیز خداوند می باشد[۴]و در نتیجه، پرستیدن این ستاره و نیز هر معبود دیگری که خود از مخلوقات پروردگار می باشند، معنی و مفهومی نخواهد داشت.

در ارتباط با ستاره “شعری”، به نکات دیگری نیز در کتب تفسیری اشاره شده است که می توانید آنها را مورد مطالعه قرار دهید[۵].

 

 

منبع:اسلام کوئست


پی نوشت:

[۱] ابن منظور، لسان العرب، ج ۴، ص ۴۱۶، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴ ه ق.

در ضمن، توجه داشته باشید که مشخص نمودن نام کنونی این ستاره و نیز تعیین دقیق موقعیت آن در آسمان، از وظائف و اهداف این مؤسسه نبوده و در این زمینه باید به مؤسسات تخصصی دانش ستاره شناسی مراجعه فرمایید.

[۲] همان.

[۳] سید قطب، فی ظلال القرآن، ج ۶، ص ۳۴۰۶، دار الشروق، قاهره، ۱۴۱۲ ه ق.

[۴] و أنه هو رب الشعری.

[۵] از جمله: مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ۲۲، ص ۵۶۵-۵۶۲، دار الکتب الإسلامیه، تهران، ۱۳۷۴ ه ش.