زهیر آدم متمکّنی بود امّا وقتی به امام حسین رسید همه چیز را گذاشت و با امام حسین رفت. زن خود را طلاق داد، اموال خود را بخشید وقتی زن او گفت: چرا این کار را انجام می‌دهی؟ گفت: تا حسین را نداشتم دل به این دنیا دوخته بودم، ولی حالا دیگر حسین را پیدا کردم، دیگر دل من با این‌ها نیست، همه چیز را رها کرد. او از مال گذشت، جناب حر هم از مقام گذشت. هم مقام داشت و هم به او پول می‌دادند، امّا یک مرتبه همه چیز را رها کرد. این را زهد می‌گویند. زهد یعنی بریدن از دنیا.