بعد از ظهور در ابتدا جنگی سخت بین حضرت حجت (عج) (به همراه یاوران ایشان) و دشمنان آن حضرت رخ می دهد، که به پیروزی ایشان و پس از آن تشکیل حکومت، می انجامد. حکومت آن حضرت متشکل از استانداران و کارگزارانی است که جز به مصالح کشور اسلامی و خشنودی خدا نمی اندیشند و تمام تلاش آنها برای گسترش عدالت بر زمین است بطوری که گستره آن عدالت، علاوه بر انسانها، حیوانات را هم در بر می گیرد و همه از آن بهره مند می گردند.

و از آن جایی که آن حضرت، امام هستند علاوه بر حکومت تشریعی، حکومتی تکوینی نیز دارند[۱] و بر دلها هم حکومت می کنند.

حکومت مهدوی، در تمام زمینه های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، علمی، دینی، امنیتی و… تحولی عمیق و رو به جلو ایجاد می کند و پیشرفت در این زمینه ها به گونه ای استکه بالاتر از آن قابل تصور نیست. ما به اختصار به این موارد می پردازیم:

الف) شکوفایی دانش و صنعت.[۲]

ب) گسترش فرهنگ اسلامی و آموزش قرآن و معارف اسلامی.[۳]

ج) ساختن مساجد.[۴]

هـ) رشد معنویت و اخلاق.[۵]

و) گسترش امنیت در قضاوت ها، راه ها و… .[۶]

ز) شکوفایی اقتصاد و رفاه اجتماعی.[۷]

ح) عمران، آبادانی و کشاورزی و دام پروری:[۸]

ط) بهداشت و درمان.[۹]

در مورد مدت حکومت حضرت ولی عصر (عج) روایات بسیار متفاوتی وارد شده که هفت سال[۱۰]، نوزده سال[۱۱]، بیست سال[۱۲]، ده سال[۱۳]، ۳۰ و ۴۰ سال[۱۴] و نیز ۳۰۹[۱۵] سال گفته شده است و البته بزرگانی همانند علامه مجلسی این اختلاف روایات را توجیه کرده اند.[۱۶]

مرحله آخر زندگی حضرت، شهادت ایشان است که اگرچه در مورد شهادت و یا وفات و حتی در مورد نحوه شهادت ایشان اختلاف است امّا قدر متقین آن است که ایشان وفات می یابند و حکومت ایشان به سرانجام می رسد.[۱۷] و پس از شهادت ایشان بر طبق برخی روایات امام حسین ـ علیه السلام ـ رجعت کرده و عهده داری مراسم غسل و کفن و دفن و نماز حضرت حجت ـ علیه السلام ـ می شوند.

امام صادق ـ علیه السلام ـ می فرمایند: … (پس از رحلت حضرت حجت ـ علیه السلام ـ) حضرت امام حسین ـ علیه السلام ـ متولی غسل و کفن و حنوط و دفن ایشان خواهد شد و هرگز غیر از وصی، کسی دیگر وصی را تجهیز و آماده خاک سپاری نمی کند.[۱۸]
خلاصه سخن آنکه بعد از ظهور با دشمنان می جنگند و پس از آن با استفاده از کارگزاران خود تشکیل حکومت می دهند و جامعه اسلامی از هر جهت به بالاترین مراتب رشد و شکوفایی می رسد و بعد از پایان دوران زندگی حضرت، ایشان را به شهادت رسانیده و امام حسین ـ علیه السلام ـ رجعت می کنند.

برای مطالعه بیشتر می توانید به این منابع رجوع کنید:
۱٫ چشم اندازی به حکومت مهدی (عج)، نجم الدین طبسی، بوستان کتاب، قم، چاپ سوم ۱۳۸۰.
۲٫ امام مهدی از تولد تا ظهور، سیدمحمد کاظم قزوینی، مترجم دکتر حسین فریدونی، چاپ اول ۱۳۷۶، نشر آفاق.
۳٫ المهدی، سیدصدرالدین صدر، چاپ دوم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی قم، ۱۳۷۹.
۴٫ البیعه لله، فریده گل محمدی آرمان، دارالنشر اسلامی قم، چاپ دوم.
۵٫ الشیعه و الرجعه، محمدرضا طبسی، مطبعه الآداب النجف الاشرف.
امام صادق ـ علیه السلام ـ :
قم را به این جهت، قم نامیدند که اهل آن گرد قائم آل محمد جمع می گردند و با حضرتش قیام می کنند و در این راه پایداری از خود نشان می دهند و آن حضرت را یاری می نمایند.
بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۷

منبع:پرسمان

[۱] . عید ولایت، بخش ۱، برترین نعمت الهی، عبدالله جوادی آملی، تفسیر موضوعی، ج ۹، بخش ۷، امامت فیض ابدی، عبدالله جوادی آملی.
[۲] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۶.
[۳] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۵۲-۳۶۴.
[۴] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۰، ۳۳۷.
[۵] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۰، ۳۳۷.
[۶] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵.
[۷] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص۳۹۰.
[۸] . کمال الدین، ج ۱، ص ۳۳۱، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، قم، شیخ صدوق و بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۶، ۳۴۵.
[۹] . بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۶۲.
[۱۰] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱.
[۱۱] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۸.
[۱۲] . بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۱.
[۱۳] . الشیعه و الرجعه، ج ۱، ص ۲۲۴، محمدرضا طبسی، مطبعه الآداب النجف الاشرف.
[۱۴] . کنزل العمال، ج ۱۴، ص ۵۹۱.
[۱۵] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۰.
[۱۶] . بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۰.
[۱۷] . بحارالانوار، ج ۲۷، ص ۲۱۷.
عقد الدور فی اخبار المنتظر، ص ۱۴۷ و ۱۴۹، یوسف بن یحیی مقدسی سلمی شافعی، قرن ۷ هـ ق، عالم الفکر قاهره. و الزام الناصب، ص ۱۹۰.
[۱۸] . بحارالانوار، ج ۵۱ / ص ۵۶ و ج ۵۳ / ص ۱۳.