همه مراجع: اگر نذر او روزه است، چنانچه در وقت عمل به آن عذرى مانند بیمارى، سفر ضرورى و… پیش آید، عمل به آن واجب نیست و کفاره هم ندارد ولى باید قضاى آن را بجا آورد. و در غیر روزه، اگر در وقت انجام دادن نذر، نتواند آن را به جا آورد، تکلیف از او ساقط است و کفاره هم ندارد.[۱]

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – امام، تحریر الوسیله، ج ۲، النذر، م ۱۱، ۱۲ و ۲۴ ؛ تبریزى، استفتاءات، س ۱۷۲۹ و توضیح المسائل مراجع،۲۶۵۳ ؛ صافى، هدایه العباد، ج ۲، النذر، م ۱۱، ۱۲ و ۲۴ ؛ سیستانى، توضیح‏المسائل مراجع، م ۲۶۴۷ و ۲۶۵۳ ؛ خامنه‏اى، استفتاء، س ۱۰۷۴ و دفتر: فاضل، نورى، مکارم، وحید، بهجت.