قبل از پاسخ به این که چه زمانی برای مطرح کردن این موضوع مناسب است، باید به دو نکته در مقدّمه توجّه کرد:

اوّل این که تا قبل از رسیدن موعد مناسب، اطرافیان باید این موضوع را مانند یک راز نزد خود نگاه دارند؛ حتّی نباید این موضوع را به کودکان فامیل بگویند؛ چراکه ممکن است در اثر دعوای بچّه ها با هم این موضوع فاش شود.

دوّم آن که والدین باید از کودکی فرزند خوانده ی خود عکس بگیرند و آن را در آلبوم خانوادگی خود نگاه دارند؛ چراکه ممکن است در سنین بالاتر این سوال در ذهن او به وجود بیاید که چرا من از کودکی خود عکس ندارم؛ نکند من فرزند آنها نباشم!

بهترین زمان، برای بیان این مسئله زمانی است که بچّه ده یا یازده سال سن دارد؛ چراکه در این سن نه آنقدر بزرگ شده است که آسیب ببیند و نه آنقدر کودک است که متوجّه این مسائل نشود. امّا طریقه ی بیان این مسئله نیز خیلی مهم است که در این زمینه چند پیشنهاد را می‌توان ارائه کرد:

الف. کمک گرفتن از فیلم و سریال

پدر و مادر می توانند در این زمینه یک فیلم یا سریال را با فرزندشان تماشا کنند؛ به طوری که اومتوجّه موضوع فیلم شود. آنها با این کار زمینه را برای او فراهم می کنند

ب. حضور در پروشگاه

همچنین والدین می توانند او را برای بازدید به یک پروش گاه ببرند تا از نزدیک آنجا را ببیند؛ البته آنها باید توجّه کنند که محیط در آنجا باید مناسب باشد.

ج. حضور در حرم های نورانی

اگر مکان بیان این مسئله، مکان مقدّسی مثل حرم های نورانی باشد، بهتر است؛ چراکه اگر بخواهد گریه کند، بهانه ای برای گریه کردن دارد. همچنین از آن جا که حرم اهل بیت علیهم السلام، محیط آرامش بخشی است و حضور در آنجا تاثیر مثبتی در آرامش او دارد.

د. بیان همراه با محبّت و لطافت

والدین اوّل باید از دوستی ها و علایقشان به بچّه بگویند و بر محبّت هایی که نسبت به او انجام داده اند، یک مرور کلّی داشته باشند و بعد از آن، موضوع را خیلی ساده برای او توضیح دهند و به او بگویند: بعضی از بچّه ها هستند که در اتّفاق یا سانحه ای مثل زلزله پدر و مادرشان را از دست می دهند، و از آن طرف هم پدر و مادرهایی هستند که بچّه دار نمی شوند، ولی دوست دارند که فرزند داشته باشند و کار خدا است که این دو را به هم برساند! تو هم لطف خدا بودی که خدای متعال تو را به ما رساند و خداوند خواسته است که تو در کنار ما قرار بگیری.

پدر و مادر به این نکته توجّه داشته باشند که بعد از گفتن این مسئله باید بیشتر مراقب فرزندشان باشند؛ چراکه ممکن است این مسئله حسّاسیّت هایی را در او ایجاد کند که منجر به آسیب هایی شود؛ به عنوان مثال ممکن است با وقوع هر دعوایی او خود را یک غریبه فرض کند.