روزه «صَمْت» یا سکوت، عبارت است از: «پرهیز از مفطرات هشت‌گانه و دورى از سخن گفتن». این روزه در شریعت حضرت موسى (علیه السلام)، میان بنى اسرائیل شناخته شده بود. حضرت مریم علیهاالسلام بنا به مصالحى از جانب خداوند، مأمور شد تا در مدت معینى، از سخن گفتن اجتناب کند ؛ ولى این امر در اسلام یکى از محرمات شمرده شده است.[۱]

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی

[۱] – العروه الوثقى، ج ۲، کتاب الصوم ؛ تفسیر نمونه، ج ۱۳، ص ۴۵٫