روایاتی در مورد تحنیک نوزاد از تربت امام حسین(ع) و آب فرات داریم. البته «تحنیک» به معنای خوراندن نیست، بلکه به معنای کام برگرفتن و مالیدن آن به زبان است؛ یعنی کمی زبان نوزاد را با آن آغشته کنیم.
در روایتی از امام باقر(ع) آمده است: «حَنِّکُوا أَوْلَادَکُمْ بِمَاءِ الْفُرَاتِ وَ بِتُرْبَهِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (ع) فَإِنْ لَمْ یَکُنْ فَبِمَاءِ السَّمَاء»؛[۱]
کام فرزندان خویش را با آب فرات و با خاک قبر امام حسین(ع) بردارید و اگر این دو را نیافتید با آب باران این کار را انجام دهید.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. شیخ کلینی، کافی، ج ۶، ص ۲۴، تهران، دار الکتب الإسلامیه، ۱۴۰۷ ق.