سوال ۱- آیا در قرآن کریم آیه ای در رابطه با (رجعت ) وجود دارد ؟

چندین آیه در این رابطه وجود دارد . یکی از آیاتی که بر رجعت دلالت دارد ، آیه زیر است که خداوند متعال می فرماید : و یوم نحشر من کل امه فوجا ممن یکذب بآیاتنا فهم یوزعون . (نمل : ۸۳)
و روزی که در آن از هر امتی ، گروهی از کسانی را که آیات ما را تکذیب می کردند . محشور می گردانیم ، و نگاه داشته می شوند تا همه به هم بپیوندند .
مقصود از این آیه شریفه ، قیامت نیست ، چون با کلمه (من ) تبعیضیه می فرماید : (من کل امه فوجا) یعنی از هر امتی ، دسته ای را محشور می گردانیم . در حالی که قرآن کریم در رابطه با حشر روز قیامت می فرماید : و حشرنا هم فلم نغادر منهم احدا (کهف : ۴۷)
و همه راگرد می آوریم و هیچ یک را فرو گذار نمی کنیم .

سوال ۲-  مقصود از دو تعبیر (اباب ) و (رجعت ) که در زیارت جامعه می فرماید :
مؤ من بایابکم ، مصدق برجعتکم (۱۱۴) (به بازگشت شما ایمان دارم ، و رجعت شما را تصدیق می نمایم . ) چیست ؟

 منظور از این دو (ایاب و رجعت ) یک چیز است ، و مقصود همان رجعتی است که اول امام حسین علیه السّلام بعد حضرت امیر المؤ منین علیه السّلام و بعد حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم ، بعد باقی ائمه علیهم السلام رجوع می نمایند ، می باشد .
س ۲۷۸- بعد از مرگ و انتقال به عالم برزخ ، بازگشت به دنیا و ماده چگونه ممکن است ؟ و اخبار رجعت را چگونه می شود تصدیق کرد ؟ (۱۱۵) ج – نقل شده که مرحوم سید نعمت الله جزایزی قدس سره در کتاب (الانوار النعمانیه ) فرموده است : (ششصد نص دینی اعم از آیه ، روایت ، دعا و زیارت در رابطه با رجعت وجود دارد . ) البته روایات با هم تنافی دارند ، ولی روی هم رفته قطعا رجعت به معنای بازگشت به زندگانی دنیا بعد از مرگ را اثبات می کنند . چنانکه قرآن کریم نیز در موارد متعدد بربازگشتن به دنیا بعد از مرگ تصریح کرده و بر مساءله رجعت صحه می گذارد . از آن جمله زنده شدن مردگان توسط حضرت عیسی علیه السّلام است . همچنین در قضیه بقره بنی اسرائیل می فرماید : و اذ قتلتم نفسا فاداراتم فیها ، و الله مخرج ما کنتم تکتمون . فقلنا اضربوه ببعضها ، کذلک یحیی الله الموتی ، و یریکم آیاته ، لعلکم تعقون . (بقره : ۷۲ و ۷۳)
و چون شخصی را کشتید ، و درباره او با یکدیگر به ستیزه برخاستید ، و حال آنکه خدا ، آنچه را کتمان می کردید آشکار گردانید . پس گفتیم : با قسمتی از آن (گاو سر بریده را) به آن (مقتول ) بزنید (تا زنده شود) . این گونه خدا مردگان را زنده می کند ، و آیات خود را به شما می نمایاند ، باشد که بیندیشید .
مقصود از (قلنا اضربوه ببعضها) دم گاو است ، و نیز در جریان دیگر می فرماید : الم تر الی الذین خرجوا من دیارهم و هم الوف حذر الموت ، فقال لهم الله : موتوا ، ثم احیاهم . (بقره : ۲۴۳)
آیا از حال کسانی که از بیم مرگ از خانه های خود خارج شدند ، و هزاران تن بودند ، خبر نیافتی ؟ که خداوند به آنان گفت : تن به مرگ بسپارید ، آنگاه آنان را زنده ساخت . . .
همچنین در قضیه حضرت عزیز علیه السّلام می فرماید : فاماته الله ماه عام ثم بعثه . . . (بقره : ۲۵۹)
پس خداوند او را به مدت صد سال میراند ، آنگاه او را برانگیخت . . .
در بعضی از اخبار رجعت نیز آمده است : (عمر عالم صد هزار سال است ، هشتاد هزار سال از آن حکومت آل محمد علیهم السلام ، و بیست هزار سال حکومت دیگران است ، ) تا اینکه در آخر می فرماید : (چهل روز مانده به انقراض عالم ، زمین از حجت خالی می گردد ، و هرج و مرج عالم را فرا می گیرد ، و بعد از چهل روز در صور دمیده شده و قیامت بر پا می گردد . )(۱۱۶)

منبع: ۶۶۵ پرسش و پاسخ در محضر علامه طباطبایی قدس سره؛ نشر نهاوندی؛ مؤلف: محمدحسین رخ‌شاد