من پسر نه ساله ای دارم و برای تابستان او برنامه ریزی کرده ام تا او را به کلاس زبان، ورزش و قرآن بفرستم. این کلاس ها در روز حداقل یک یا دو ساعت وقت او را می گیرد؛ امّا ایشان [برای رفتن به این کلاس ها] تمایلی نشان نمی دهند و مدام می گویند که تابستان برای استراحت کردن است. می خواستم ببینم باید با او چه طور رفتار کنم که برای او حالت اجبار هم نداشته باشد؛ با توجّه به این که سنّ او یک سنّ آموزشی است.

 یک سوال دیگر هم دارم [و آن این است که] هم سن و سالانش خیلی زود به روی ایشان تاثیر می گذارند؛ مثلا ما در خانه قوانینی داریم که وقتی خودمان هستیم، آن ها را رعایت می کند؛ امّا وقتی بچّه دیگر بیاید، آن قوانین را زیر پا می گذارد و بیشتر حرف آن ها را گوش می کند

استاد تراشیون: الان اوایل تابستان است و پدر و مادرها می خواهند فرزند خود را در کلاس هایی شرکت دهند. این امر یک مسئله جدّی در میان خانواده ها است. این که بعضی از خانواده ها گمان می کنند که باید برای فرزندان کلاس بگذارند، درست است. آموزش دادن در تابستان خیلی خوب است؛ ولی به شرط این که بچّه به این موضوع رقبتی داشته باشد.

چه بسا بچّه به درس و کلاسی که شما به آن علاقه دارید، رغبتی نداشته باشد و [شما با این کار] در او تنفّر ایجاد می کنید. فرزند شما راست می گوید؛ تابستان وقت استراحت است. اگر او نه ماه درس خوانده است، باید استراحتی داشته باشد. اگر شما می خواهید او را به کلاس بفرسیتد، باید بدون این که برای او کلاسی تعیین کنید، ببینید خود او به چه چیزی رغبت دارد. شما باید برای او چند کلاس را معرفی کنید و به او بگویید که یکی از کلاس ها را انتخاب کن؛ البته اگر شما دوست دارید او زبان را انتخاب کند، باید در او ایجاد انگیزه کنید.

اگر با روش هایی که با سنّ فرزند تناسب داشته باشد و با سلایق و علایق او همخوانی داشته باشد، در او ایجاد انگیزه کردید و اگر شما فواید و آثار این کلاس ها را به او گفتید؛ مثلا اگر به فرزند خود نشان دادید که کسانی که از این کلاس ها استفاده کرده اند، به چه جاهایی رسیده اند و چه مشکلاتی از آنها حل شده است، اگر این ها را دید و در خودش رغبت و علاقه پیدا شد، خب شما هم او را کمک کنید.

مثلا بعضی از پدر و مادرها هستند که می خواهند فرزند خود را به اجبار به کلاس های حفظ قرآن بفرستند؛ مخصوصا درباره ی قرآن این کار را با بچه ها نکنید! زیرا از این کار زده می شوند. درباره زبان هم دقت کنید که خودش این انتخاب را داشته باشد؛ امّا در رابطه با استراحت بچه ها، باید [شما] وقتی را برای استراحت بچه ها در نظر بگیرید. این طور نباشد که ایّام تابستان و غیر تابستان برای آن ها فرقی نداشته باشد؛ زیرا این باری بر دوش آنها می شود و چون تکلیف شده است که باید به این کلاس ها بروی، ولو می خواهد برای نیم ساعت باشد، [برای آن ها ملالت آور است]. مطلق اجبار در تحصیل مذموم است. ما فقط باید در او انگیزه را تولید کنیم. باید شما برای بچه بخشی از زمان روز را خالی کنید که آن ها بی کار باشند؛ البته این بی کاری باید جهت دار باشد؛ یعنی در آن اوقات بتواند فکر کند. حتی گاهی اوقات باید حوصله اش سر برود؛ چون در همین حوصله سر رفتن ها گاهی وقت ها استعدادی در وجود او کشف می شود.

بسیاری از کسانی که ناگهان استعدادهای آن ها شکوفا شده است، در همین حالت های بی کاری بوده است. اجازه بدهید تا فرزندان شما قدری بی کار باشند و استراحت کنند؛ البته شما هم می توانید در کنار آن ها باشید و به آن ها جهت بدهید؛ مثلا اگر دوست دارند مطالعه کنند، برای او کتاب های جذّابی بخرید و در کنار او بگذارید؛ بدون این که به او بگویید که حتما باید این را مطالعه کنی!

منبع: پرسمان کودک – مورخ ۱۲ / ۰۴ / ۱۳۹۱