آیات عظام امام، خامنه اى، سیستانى و نورى: اگر میت در زمان حیات خود وصیت نکرده، بر قطع کننده، دیه تعلّق مى گیرد. این دیه بین ورثه ها تقسیم نمى شود ؛ بلکه در راه خیرات، براى خود میت صرف مى شود.[۱]

آیات عظام بهجت، تبریزى و وحید: بر قطع کننده دیه تعلق مى گیرد و این دیه بین ورثه ها تقسیم نمى شود ؛ بلکه باید در راه خیرات، براى خود میت صرف شود.[۲]

آیه اللّه  فاضل: بر قطع کننده دیه تعلق مى گیرد و این دیه بین ورثه ها تقسیم نمى شود ؛ بلکه بنابر احتیاط واجب، باید در راه خیرات، براى خود میت صرف شود (هر چند میت در زمان حیات خود هم وصیت کرده باشد).[۳]

آیه اللّه  مکارم: اگر میت در زمان حیات خود وصیت نکرده، بر قطع کننده، دیه تعلق مى گیرد. این دیه بین ورثه ها تقسیم نمى شود ؛ بلکه بنابر احتیاط واجب در راه خیرات، براى خود میت صرف مى شود.[۴]

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی

[۱] – امام، تحریر الوسیله، ج ۲، التشریح، م ۵ و ۷ ؛ خامنه‏اى، اجوبه الاستفتاءات، س ۱۲۸۸ ؛ نورى، استفتاءات،۱، س ۹۹۲ و ۹۹۵ ؛ سیستانى، توضیح‏المسائل، احکام پیوند، م ۵۸ و ۶۱٫

[۲] – تبریزى، استفتاءات، س ۲۰۷۵ ؛ وحید، توضیح‏المسائل، م ۲۸۹۴ و دفتر: بهجت.

[۳] – فاضل، جامع‏المسائل، ج ۱، س ۲۱۳۵٫

[۴] – مکارم، استفتاءات، ج ۱، س ۱۴۴۳ و دفتر: مکارم.