سید جعفر کشفی دارابی که بعدها به دلیل داشتن کشف و کراماتی به «کشفی» معروف گردید، در سال ۱۱۹۱ ق در خانواده ای از علمای دین در بخش اصطهبانات از توابع فارسی دیده به جهان گشود و در سال ۱۲۶۷ در بروجرد بدرود حیات گفت. کشفی، که از فقها، متکلّمان و عرفای دوره قاجاریه به حساب می آید، دارای آثار مکتوب متعددی است که تحفه الملوک، میزان الملوک، سنابرق، اجابه المضطرّین و کفایه الایتام از مهم ترین آنان به حساب می آیند.مقاله ی ذیل، که تلاشی است در باب تبیین نظریات کشفی درباره «دولت آرمانی شیعه»، مبتنی بر گفتارهای مفصّل او در تحفه الملوک است که توسط نگارنده احیا و تصحیح شده است.