سیّد بن طاووس گفته است:

با سند خودمان از جدّمان شیخ طوسی روایت است که گفت: محمّد بن احمد بن عیاش، از ابو منصور بن عبد المنعم بغدادی روایت کرده که این زیارت در سال ۲۵۲ هجری[۱] هنگام وفات پدرم از ناحیه‌ی امام زمان (ع) به دست شیخ محمّد بن غالب اصفهانی صادر شد. (محمّد بن غالب گوید:) آن هنگام من کوچک و خردسال بودم و نامه‌ای خدمت حضرت نوشته بودم و درباره‌ی زیارت مولایم ابا عبدالله (ع) و شهدای کربلا اذن خواسته بودم. از سوی حضرت نامه‌ای به این مضمون برایم آمد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ّ

هر گاه خواستی شهدا را زیارت کنی، کنار پای امام حسین (ع) که قبر علی اکبر (ع) است، رو به قبله بایست که آن‌جا محدوده‌ی دفن شهداست. به علیّ بن الحسین (علی اکبر) اشاره کن و بگو:

سلام بر تو ای اوّلین شهید از نسل بهترین دودمان، از تبار ابراهیم خلیل! درود خدا بر تو و بر پدرت که درباره‌ی تو فرمود: «خدا بکشد آنان را که تو را کشتند! پسرم! چه گستاخند اینان به خدا و هتک حرمت پیامبر! پس از تو خاک بر سر دنیا! گویی می‌بینمت که پیش روی پدر، به کافران می‌گویی:

من علیّ بن حسین بن علی‌ام، به خانه‌ی خدا سوگند! ما به پیامبر سزاوارتریم.

با نیزه‌ام بر شما می‌زنم تا خمیده شود و با شمشیرم در دفاع از پدرم با شما می‌جنگم.

ضربتی می‌زنم، ضربت جوان هاشمی عربی. به خدا سوگند! ناپاک زاده نباید در میان ما حکومت کند.

تا آن‌که جان دادی و پروردگارت را ملاقات کردی. گواهی می‌دهم که تو به خدا و رسولش سزاوارتری. تو فرزند رسول خدا و فرزند حجّت و امین خدایی. خداوند به سود تو و علیه قاتل تو مره بن منقذ ملعون و خوار و شریکان او در کشتن تو داوری کند و آتش دوزخ را که بد فرجامی است به آنان بچشاند و ما را از دیدار کنندگان و همنشینان و رفقای جد و پدر و عمو و برادر و مادر مظلومت قرار دهد. به پیشگاه خدا از قاتل تو بیزاری می‌جویم و در سرای جاودان آخرت، همنشینی با تو را از خدا می‌خواهم و از دشمنانت که منکران حق بودند به درگاه خدا بیزاری می‌جویم. سلام و رحمت و برکات خدا بر تو باد!

سلام بر عبدالله، فرزند شیرخوار حسین (ع)، آن که با تیر، هدف قرار گرفت و به خون خویش آغشته شد و خونش به آسمان بالا رفت؛ آن‌ که با تیر در دامان پدرش شهید شد. لعنت خدا بر تیرانداز، حرمله بن کاهل اسدی و بستگان او!

سلام بر عبدالله، پسر امیر المؤمنین (ع) که آزمایش خوبی داد و در عرصه‌ی کربلا ندای همبستگی و محبّت سر داد و از پیش رو و پشت سر هدف ضربت دشمن قرار گرفت! لعنت خدا بر قاتل او هانی بن ثبیت حضرمی!

سلام بر عبّاس، پسر امیر المؤمنین (ع) که با جان خود برادرش را یاری کرد؛ آن که از دیروزش ره‌توشه برای فردایش گرفت؛ آن که خود را فدای برادرش کرد. نگه‌دارنده و تلاشکر برای برادر بود با آبروی خویش؛ آن که دستانش بریده شد. لعنت خدا بر قاتلان او یزید بن وقاد[۲] و حکیم بن طفیل طائی!

سلام بر جعفر، پسر امیر المؤمنین (ع)، آن که خویشتن‌دار و خداجو بود، غریب از وطن و آماده‌ی نبرد و پیشگام برای پیکار؛ آن که سپاه دشمن او را در هم شکست. لعنت خدا بر قاتلش هانی بن ثبیث حضرمی!

سلام بر عثمان، پسر امیر المؤمنین (ع) همنام عثمان بن مظعون. لعنت خدا بر آن که او را با تیر زد، خولی بن یزید اصبحی و ابالی دارمی!

سلام بر محمّد، پسر امیر المؤمنین، کشته شده به دست ابالی دارمی که لعنت خدا بر او و عذاب دردناک الهی بر وی باد! درود خدا بر تو باید ای محمّد و بر خانواده‌ی شکیبای تو.

سلام بر ابوبکر، پسر امام حسن مجتبی (ع)، وارسته‌ی هوادار؛ آن که با تیر هدف قرار گرفت. لعنت خدا بر قاتل او عبدالله بن عقبه‌ی غنوی!

سلام بر عبدالله، پسر امام مجتبی (ع)، لعنت بر کشنده‌ی او و بر تیرانداز به او حرمله بن کاهل اسدی!

سلام بر قاسم، پسر امام حسن مجتبی (ع)؛ آن که ضربت بر فرق سرش فرود آمد و زره او را درآوردند؛ آن که وقتی عمویش حسین (ع) را به یاری خواست، همچون باز شکاری بر سر او فرود آمد، در حالی که وی با پایش بر زمین و خاک می‌زد و حسین (ع) می‌گفت: دور باد (از رحمت خدا) گروهی که تو را کشتند و روز قیامت، کین‌خواه آنان، جد و پدرت خواهند بود. سپس فرمود: به خدا قسم بر عموی تو ناگوار است که او را بخوانی و جوابت ندهد، یا وقتی جواب دهد که تو کشته و شکسته استخوان شده‌ای و یاری او تو را سودی ندهد. به خدا سوگند! این روز، روزی است که ستمگران آن بسیار و یاوران آن اندکند. خداوند، آن روز که شما را با هم قرار می‌دهد، مرا هم با شما قرار دهد و در جایگاه شما جایم دهد. لعنت خدا بر قاتل تو عمرو بن سعد بن نفیل! خدا او را به آتش دوزخ افکند و عذابی دردناک برایش مهیا سازد!

سلام بر عون پسر عبدالله بن جعفر طیّار که در بهشت پرواز می‌کند؛ با ایمان است و پیکارگر با هماوردان؛ خیرخواه خدا و تلاوتگر آیات قرآن. لعنت خدا بر قاتل او عبدالله بن قطبه‌ی نبهانی!

سلام بر محمّد، پسر عبدالله بن جعفر، که شاهدی بر جایگاه پدرش و شهیدی در پی برادرش بود که با بدن خویش حامی برادر گشت. لعنت خدا بر قاتلش عمار بن نهشل تمیمی!

سلام بر جعفر بن عقیل و لعنت خدا بر قاتل و تیرافکن بر او بشر بن خوط همدانی!

سلام بر عبدالرّحمن بن عقیل و لعنت خدا بر قاتل و تیر افکن به او عمر بن خالد جهنی!

سلام بر شهید پسر شهید، عبدالله بن مسلم بن عقیل و لعنت خدا بر قاتل او عامر بن صعصعه (و گفته‌اند: قاتلش اسد بن مالک بوده است.)

سلام بر ابو عبدالله بن مسلم بن عقیل و لعنت خدا بر قال او و تیر افکن بر او عمرو بن صبیح صیداوی!

سلام بر محمّد بن ابی‌سعید بن عقیل و لعنت خدا بر قاتل او لقیط بن ناشر جهنی!

سلام بر سلیمان، غلام حسین بن علی (ع) و لعن حق بر قاتل او سلیمان بن عوف حضرمی!

سلام بر قارب، غلام حسین بن علی (ع)، و سلام بر منجح، غلام حسین بن علی (ع)

 


قال السّیّد بن طاووس:

رَوَیْنَا بِإِسْنَادِنَا إِلَى جَدِّی أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الطُّوسِیِّ (ره) قَالَ: حَدَّثَنَا الشَّیْخُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَیَّاشٍ قَالَ: حَدَّثَنِی الشَّیْخُ الصَّالِحُ أَبُو مَنْصُورِ بْنُ عَبْدِ الْمُنْعِمِ بْنِ النُّعْمَانِ الْبَغْدَادِیُّ (ره) قَالَ: خَرَجَ مِنَ النَّاحِیَهِ سَنَهَ اثْنَتَیْنِ وَ خَمْسِینَ وَ مِائَتَیْنِ[۳] عَلَى یَدِ الشَّیْخِ مُحَمَّدِ بْنِ غَالِبٍ الْأَصْفَهَانِیِّ حِینَ وَفَاهِ أَبِی (ره) وَ کُنْتُ حَدِیثَ السِّنِّ وَ کَتَبْتُ أَسْتَأْذِنُ فِی زِیَارَهِ مَوْلَایَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) وَ زِیَارَهِ الشُّهَدَاءِ (رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ) فَخَرَجَ إِلَیَّ مِنْهُ:

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ّ إِذَا أَرَدْتَ زِیَارَهَ الشُّهَدَاءِ (رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ)، فَقِفْ عِنْدَ رِجْلَیِ الْحُسَیْنِ (ع)، وَ هُوَ قَبْرُ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ (ص)، فَاسْتَقْبِلِ الْقِبْلَهَ بِوَجْهِکَ، فَإِنَّ هُنَاکَ حَوْمَهَ الشُّهَدَاءِ (ع) وَ أَوْمِ وَ أَشِرْ إِلَى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ (ع) وَ قُلْ:

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَوَّلَ قَتِیلٍ مِنْ نَسْلِ خَیْرِ سَلِیلٍ، مِنْ سُلَالَهِ إِبْرَاهِیمَ الْخَلِیلِ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ وَ عَلَى أَبِیکَ، إِذْ قَالَ فِیکَ: قَتَلَ اللَّهُ قَوْماً قَتَلُوکَ، یَا بُنَیَّ مَا أَجْرَأَهُمْ عَلَى الرَّحْمَنِ وَ عَلَى انْتِهَاکِ حُرْمَهِ الرَّسُولِ، عَلَى الدُّنْیَا بَعْدَکَ الْعَفَا، کَأَنِّی بِکَ بَیْنَ یَدَیْهِ مَاثِلًا، وَ لِلْکَافِرِینَ قَائِلًا:

   أَنَا عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ               نَحْنُ وَ بَیْتِ اللَّهِ أَوْلَى بِالنَّبِیِ‏

    أَطْعَنُکُمْ بِالرُّمْحِ حَتَّى یَنْثَنِی                أَضْرِبُکُمْ بِالسَّیْفِ أَحْمِی عَنْ أَبِی‏

    ضَرْبَ غُلَامٍ هَاشِمِیٍّ عَرَبِیٍّ                وَ اللَّهِ لَا یَحْکُمُ فِینَا ابْنُ الدَّعِیِّ

 حَتَّى قَضَیْتَ نَحْبَکَ وَ لَقِیتَ رَبَّکَ، أَشْهَدُ أَنَّکَ أَوْلَى بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ، وَ أَنَّکَ ابْنُ رَسُولِهِ وَ ابْنُ حُجَّتِهِ وَ أَمِینِهِ، حَکَمَ اللَّهُ لَکَ عَلَى قَاتِلِکَ مُرَّهَ بْنِ مُنْقِذِ بْنِ النُّعْمَانِ الْعَبْدِیِّ، (لَعَنَهُ اللَّهُ) وَ أَخْزَاهُ، وَ مَنْ شَرِکَهُ فِی قَتْلِکَ، وَ کَانُوا عَلَیْکَ ظَهِیراً، أَصْلَاهُمُ اللَّهُ جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِیراً، وَ جَعَلَنَا اللَّهُ مِنْ مُلَاقِیکَ وَ مُرَافِقِیکَ، وَ مُرَافِقِی جَدِّکَ وَ أَبِیکَ، وَ عَمِّکَ وَ أَخِیکَ، وَ أُمِّکَ الْمَظْلُومَهِ، وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ قَاتِلِیکَ، وَ أَسْأَلُ اللَّهَ مُرَافَقَتَکَ فِی دَارِ الْخُلُودِ، وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ أَعْدَائِکَ أُولِی الْجُحُودِ، وَ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.

السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَیْنِ، الطِّفْلِ الرَّضِیعِ وَ الْمَرْمِیِّ الصَّرِیعِ، الْمُتَشَحِّطِ دَماً، الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِی السَّمَاءِ، الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِی حَجْرِ أَبِیهِ، لَعَنَ اللَّهُ رَامِیَهُ حَرْمَلَهَ بْنَ کَاهِلٍ الْأَسَدِیَّ وَ ذَوِیهِ.

 السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، مُبْلَى الْبَلَاءِ وَ الْمُنَادِی بِالْوَلَاءِ فِی عَرْصَهِ کَرْبَلَاءَ، الْمَضْرُوبِ مُقْبِلًا وَ مُدْبِراً، وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَه‏ هَانِیَ بْنَ ثُبَیْتٍ الْحَضْرَمِیَّ.

السَّلَامُ عَلَى الْعَبَّاسِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، الْمِوَاسِی أَخَاهُ بِنَفْسِهِ، الْآخِذِ لِغَدِهِ مِنْ أَمْسِهِ، الْفَادِی لَهُ

الْوَاقِی، السَّاعِی إِلَیْهِ بِمَائِهِ الْمَقْطُوعَهِ یَدَاهُ، لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلِیهِ‏ یَزِیدَ بْنَ وَقَّادٍ وَ حَکِیمَ بْنَ الطُّفَیْلِ الطَّائِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ الصَّابِرِ بِنَفْسِهِ مُحْتَسِباً، وَ النَّائِی عَنِ الْأَوْطَانِ مُغْتَرِباً، الْمُسْتَسْلِمِ لِلْقِتَال،‏ الْمُسْتَقْدِمِ لِلنِّزَالِ، الْمَکْثُورِ بِالرِّجَالِ، لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ هَانِیَ بْنَ ثُبَیْتٍ الْحَضْرَمِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى عُثْمَانَ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ سَمِیِّ عُثْمَانَ بْنِ مَظْعُونٍ لَعَنَ اللَّهُ رَامِیَهُ بِالسَّهْمِ خَوْلِیَّ بْنَ یَزِیدَ الْأَصْبَحِیَّ الْأَیَادِیَّ الْأَبَانِیَ‏ الدَّارِمِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ قَتِیلِ الْأَبَانِی‏الدَّارِمِیِّ (لَعَنَهُ اللَّهُ) وَ ضَاعَفَ عَلَیْهِ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدُ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِکَ الصَّابِرِینَ.

 السَّلَامُ عَلَى أَبِی بَکْرِ بْنِ الْحَسَنِ الزَّکِیِّ الْوَلِیِّ، الْمَرْمِیِّ بِالسَّهْمِ الرَّدِیِّ، لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُقْبَهَ الْغَنَوِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الزَّکِیِّ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِیَهُ حَرْمَلَهَ بْنَ کَاهِلٍ الْأَسَدِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى الْقَاسِمِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ الْمَضْرُوبِ عَلَى هَامَتِهِ، الْمَسْلُوبِ لَامَتُهُ حِینَ نَادَى الْحُسَیْنَ عَمَّهُ، فَجَلَّى عَلَیْهِ عَمُّهُ کَالصَّقْرِ وَ هُوَ یَفْحَصُ بِرِجْلِهِ التُّرَابَ وَ الْحُسَیْنُ یَقُولُ: بُعْداً لِقَوْمٍ قَتَلُوکَ وَ مَنْ خَصْمُهُمْ یَوْمَ الْقِیَامَهِ جَدُّکَ وَ أَبُوکَ ثُمَّ قَالَ: عَزَّ وَ اللَّهِ عَلَى عَمِّکَ أَنْ تَدْعُوَهُ فَلَا یُجِیبَکَ أَوْ یُجِیبَکَ وَ أَنْتَ قَتِیلٌ جَدِیلٌ فَلَا یَنْفَعَکَ هَذَا وَ اللَّهِ یَوْمٌ کَثُرَ وَاتِرُهُ وَ قَلَّ نَاصِرُهُ جَعَلَنِیَ اللَّهُ مَعَکُمَا یَوْمَ جَمَعَکُمَا وَ بَوَّأَنِی مُبَوَّأَکُمَا وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَکَ عَمْرَو بْنَ سَعْدِ بْنِ نُفَیْلٍ الْأَزْدِیَّ وَ أَصْلَاهُ جَحِیماً وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَاباً أَلِیماً.

 السَّلَامُ عَلَى عَوْنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الطَّیَّارِ فِی الْجِنَانِ، حَلِیفِ الْإِیمَانِ، وَ مُنَازِلِ الْأَقْرَآنِ، النَّاصِحِ لِلرَّحْمَنِ، التَّالِی لِلْمَثَانِی وَ الْقُرْآنِ، لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ قُطْبَهَ النَّبْهَانِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الشَّاهِدِ مَکَانَ أَبِیهِ وَ التَّالِی لِأَخِیهِ وَ وَاقِیهِ بِبَدَنِهِ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ التَّمِیمِیّ‏.

السَّلَامُ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ عَقِیلٍ، لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِیَهُ بِشْرَ بْنَ حَوْطٍ الْهَمْدَانِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَقِیلٍ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِیَهُ عُثْمَانَ بْنَ خَالِدِ بْنِ أسد أَشْیَمَ الْجُهَنِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى الْقَتِیلِ ابْنِ الْقَتِیلِ، عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْلِمِ بْنِ عَقِیلٍ، وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ صَعْصَعَه َوَ قِیلَ: أَسَدَ بْنَ مَالِکٍ.

 السَّلَامُ عَلَى أَبِی عبدالله عُبَیْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْلِمِ بْنِ عَقِیلٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِیَهُ عَمْرَو بْنَ صَبِیحٍ الصَّیْدَاوِیّ.

‏ السَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی سَعِیدِ بْنِ عَقِیلٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ لَقِیطَ بْنَ نَاشِرٍ الْجُهَنِیَّ.

 السَّلَامُ عَلَى سُلَیْمَانَ مَوْلَى الْحُسَیْنِ بْنِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ سُلَیْمَانَ بْنَ عَوْفٍ الْحَضْرَمِیَّ، السَّلَامُ عَلَى قَارِبٍ مَوْلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ السَّلَامُ عَلَى مُنْجِحٍ مَوْلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ (ع).[۴]


[۱]– علّامه مجلسی گوید: در تاریخ روایت اشکالی است. چرا که چهار سال پیش از تولّد امام زمان۰ (ع) است. شاید ۲۶۲ بوده است. نیز احتمال می‌رود که این نامه از ناحیه‌ی امام حسن عسکری (ع) صادر شده باشد (بحار الانوار، ج ۱۰۱، ص ۲۷۴)

[۲]– در منبع حدیث چنین آمده است، ولی در مقاتل الطّابیین، نام او «زید بن رقاد» ثبت شده است و در مناقب ابن شهر آشوب «زید بن ورقاء» آمده است.

[۳]– قال المجلسی: و اعلم أنّ فی تاریخ الخبر اشکالاً لتقدّمها علی ولاده القائم (ع) بأربع سنین لعلّها کانت اثنین و ستّین و مأتین، و یحتمل أن یکون خروجه عن أبی محمّد العسکریّ (ع)، البحار ۱۰۱: ۲۷۴٫

[۴]– الاقبال: ۵۷۳، عن البحار ۱۰۱: ۲۶۹٫