گفتند: در حرم سیّد الشّهدا ـ علیه  السّلام ـ شیخى را دیدند که نزد سیّد جلیلى⁽ مقصود وجود مبارک امام زمان ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّریف ـ است، چنان  که از ادامه ى ماجرا برمى آید.⁾ نشسته بود و او درباره ى ظهور امام زمان ـ علیه السّلام ـ سخن مى گفت. شیخ هم با ذهن خالى و بدون توجّه گفت: بعضى منکِر هستند. ایشان فرمود: بله به خدا قسم خواهد آمد و از آنها انتقام خواهد گرفت. شیخ گفت: آیا من ظهورش را درک مى  کنم؟ رگ  هاى سیّد سرخ شد و فرمود: « إِنْ عَیَّشَکَ اللّه» اگر خدا عمرت دهد. این که در زمان غیبت به خواندن دعاىِ « أَللّهُمَّ عَرِّفْنى نَفْسَک… »⁽ مقصود خواندن دعاى زیر است: « اللَّهُمَّ، عَرِّفْنى نَفْسَکَ، فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ. أَللَّهُمَّ، عَرِّفْنى رَسوُلَکَ، فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسوُلَکَ، لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ. أَللَّهُمَّ، عَرِّفْنى حُجَّتَکَ، فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ، ضَلَلْتُ عَنْ دینی. »؛ (خدایا، خودت را به من بشناسان، وگرنه نخواهم توانست پیامبریت را بشناسم. بار خدایا، رسولت را به من بشناسان، وگرنه نخواهم توانست حجّتت را بشناسم. خداوندا، حجّتت را به من بشناسان، وگرنه از دینم گمراه خواهم شد.) ر.ک: اصول کافى، ج ۱، ص ۳۳۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۶؛ ج ۹۲، ص ۳۲۶٫⁾ سفارش شده است، ظاهرا سرّى دارد. هم چنین سفارش شده است که این دعا نیز خوانده شود:« یا اللّه   یا رَحْمانُ یا رَحیمُ، یا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ، ثَبِّتْ قَلْبى عَلى دینِکَ. »  اى رحمت گستر، اى مهربان، اى زیر و رو کننده  ى دل  ها، دلم را بر دینت استوار بدار .بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۸؛ ج ۹۲، ص ۳۳۶؛ اعلام الورى، ص ۴۳۲؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۳۵۱٫

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد