تنفیذ حکم رئیس جمهور به وسیله‌ی ولیّ فقیه، از اختیارات قانون اساسی است و به هیچ وجه جنبه‌ی تشریفاتی و صوری ندارد؛ یعنی، به لحاظ قانون، تا زمانی که ولیّ فقیه حکم او را تنفیذ نکند، شخصِ منتخب، ریاستی بر قوّه‌ی مجریّه ندارد.

تعبیر «تنفیذ» و نیز آنچه رهبر فقید انقلاب در تنفیذ ریاست جمهوری فرمودند «این تنفیذ تا زمانی است که عمل بر طبق موازین اسلام باشد)، نشان می‌دهد که امضای ولیّ فقیه به نتیجه‌ی انتخابات مشروعیّت می‌بخشد و ثانیاً نقش کنترل‌کننده تا پایان دوران ریاست جمهوری دارد و در صورت انحراف رئیس جمهور از اصل تعیین شده، او را فاقد اعتبار و مشروعیّت می‌کند.

 منبع: دین و سیاست، ولایت فقیه، جمهوری اسلامی؛ دفتر نشر معارف – تدوین و تألیف: حمیدرضا شاکرین، غلیرضا محمدی