پاسخ به این پرسش را با گفتارى از امام على علیه‏السلام آغاز مى‏کنم. آن حضرت مى‏فرماید: «قیمت هر انسانى به اندازه‏ى خوبى‏هاى او است»؛[۱] یعنى، اگر کسى داراى صفات خوبى باشد، به همان اندازه ارزش دارد.

امام صادق علیه‏السلام نیز مى‏فرماید: «براى زنان نمى‏توان قیمتى گذاشت ؛ زیرا خوبانشان ارزشى بالاتر از طلا و نقره دارند و بدانشان کمتر از خاک‏اند».[۲]

 بدون تردید اگر انسان‏ها در روابط خود با دیگران و ارزش گذارى و نمره دادن به آنها، به معیارهایى دینى، توجه مى‏کردند، بسیارى از این مشکلات به وجود نمى‏آمد و همگى در یک فضاى سالم زندگى مى‏کردند، اما چه کنیم که جنبه‏هاى ظاهرى (مانند قیافه و چهره و امکانات اقتصادى و پست و مقام) معیارهاى درجه اول انتخاب دوست و همسر و سایر روابط اجتماعى براى برخى مردم گردیده و معیارهاى اصلى (مانند تقوا، ایمان، عفت و پاکدامنى، صداقت و امانت دارى و…) رنگ باخته و یا به عنوان معیارهاى درجه دوم و فرعى تلقى مى‏شود.

اسلام با این گونه تفکرات مبارزه کرده و سیره عملى پیامبر اسلام، بهترین دلیل این مدعا است. آن حضرت، جویبر مسلمان و مؤمن را – که قیافه ظاهرى چندانى نداشت – به همسرى یکى از زیباترین و ثروتمندترین دختران مدینه درآورد و فرمود: «اگر مرد مؤمن باشد؛ مى‏تواند با هر زن مؤمنى ازدواج کند».[۳]

و نیز فرمود: «با دختران زیبایى که از اخلاق درستى برخوردار نیستند، ازدواج نکنید؛ زیرا آنان مانند سبزه‏هاى کنار زباله‏دانى‏اند».[۴]

با این مقدمه توجه شما را به چند نکته مهم جلب مى‏کنیم:

۱ – بکوشید ارزش‏هاى واقعى‏تان مسائل معنوى باشد و نگرانى شما، بیشتر براى به دست  آوردن زیبایى‏هاى باطنى باشد. به عبارت دیگر توجه شما به حسن سیرت باشد، نه حسن صورت.

۲ – گرچه شما به تصور خودتان از زیبایى ظاهرى بهره کمترى نسبت به دیگران دارید ؛ ولى مگر همه چیز در زیبایى ظاهرى خلاصه مى‏شود؟! آیا بهتر نیست  به آن نعمت‏هایى که خداوند در اختیارتان گذاشته، فکر کنید و به جاى افسردگى شکرگذار باشید؟

۳ – در روایتى از امامان علیهم‏السلام رسیده است: در مسائل مادى همیشه به کمتر از خودتان بنگرید تا حالت رضایت و شکرگزارى شما بیشتر شود. شما هم همیشه به افرادى فکر کنید که داراى نقص عضوهایى چون نابینایى، فلج و مانند آن هستند؛ ولى با روحیه‏اى بسیار بالا زندگى مى‏کنند. درباره لقمان گفته‏اند: بسیار زشت و بدشکل بود ؛ ولى بر اثر کسب علم و معرفت، به درجه‏اى رسید که بخشى از قرآن به سخنان ارزشمند او پرداخته و سوره‏اى نیز به نام او است.

پس شما به جاى اینکه به کمبودها، عیب‏ها و ناکامى‏هاى خود فکر کنید، به موفقیت‏ها و آن امکاناتى که در زندگى از آن بهره مند بوده و هستید بیندیشید.

از منفى بافى نسبت به خودتان اجتناب کنید ؛ از کجا معلوم که قیافه شما جذاب نیست ؛ شاید این تفکرات منفى و احساس خودکم‏بینى، باعث شده که شما خود را از نظر قیافه ظاهرى کمتر از دیگران ارزیابى کنید! چه بسا افرادى، به قیافه و صفات پسندیده شما (مانند عفت، نجابت و پاکدامنى) غبطه مى‏خورند. بنابراین خودتان را دست کم نگیرید و هنگامى که به مجالس جشن یا سایر مجالس عمومى مى‏روید، حتماً به ظاهر خود اهمیت دهید. لباس‏هاى خوب و زیبا بپوشید و آرایش کنید (البته با رعایت شئونات اسلامى).

۴ – در فعالیت‏هاى اجتماعى مثل مسجد، بسیج، کارهاى هنرى دسته جمعى و مانند آن شرکت کنید و از این طریق با افراد شاداب، فعال، متدین و در عین حال مثبت نگر معاشرت کنید و براى خود دوستان زیادى به دست آورید.

۵ – ورزش را جزء ضرورى‏ترین فعالیت‏هاى خود قرار دهید و هر روز حداقل نیم ساعت ورزش کنید (هر ورزشى که مورد علاقه شماست) ترجیحاً ورزش بدن سازى.

 ۶ – به تغذیه خود، خصوصاً صبحانه اهمیت بدهید و هیچگاه بدون خوردن صبحانه خود را مشغول کار یا مطالعه نکنید.

۷ – با توجه به نکته ۵ و ۶ مشکل لاغرى خود را از بین ببرید زیرا نه تنها زیبایى شما افزایش مى‏یابد بلکه براى سلامتى و آینده شما به عنوان یک مادر ضرورت دارد.

۸ – از بیکارى و بى‏برنامگى اجتناب کنید و اوقات فراغت خود را با مطالعه کتاب‏هاى مفید در زمینه‏هاى علمى و مذهبى پر کنید.

۹ – به امور معنوى (مثل قرائت قرآن، دعا، نماز و شرکت در مجالس مذهبى) توجه داشته باشید و به این طریق رابطه عاشقانه‏اى با آفریدگار خود برقرار کنید که بهترین دوست و مونس شما در تنهایى است و درد و دل شما را مى‏شنود.

پی نوشت ها

[۱] – نهج‏البلاغه، حکمت ۸۱٫

[۲] – وسائل الشیعه، ج ۲۰، ص ۴۷٫

[۳] – کافى، ج ۵، ص ۳۳۹٫

[۴] – وسائل‏الشیعه، ج ۲۰، ص ۳۵٫