خطورات بر دو گونه‌اند: یک قسم انسان را به شرّ و بدی فرا می‌خواند و آن چیزی است که ضررش بیشتر از خیرش است. و قسم دیگر به خیری دعوت می‌کند که اگر ضرری داشته باشد، کمتر از خیر آن است.

و خطورات خوب که دعوت‌کننده‌ی به خیر هستند را خداوند متعال توسّط فرشته افاضه کرده، و الهام نامیده می‌شوند.

و آنچه به بدی دعوت می‌کند، به وساطت شیطان است و وسوسه نامیده می‌شوند.

و لطفی که قلب را برای الهام فرشته و قبول آن آماده می‌کند، توفیق است؛ و آنچه برای وسوسه‌ی شیطان و قبول آن آماده می‌کند، خذلان و بی‌یاوری نامیده می‌شود.

منبع: کتاب به سوی دوست،  ص ۲۲