در روایت دارد که روز قیامت پروردگار عزیز به کسانی که در دادگاه عدل الهی حضور پیدا کردند خطاب می‌فرماید: «أَمَرْتُکُمْ فَضَیَّعْتُمْ مَا عَهِدْتُ إِلَیْکُمْ فِیهِ وَ رَفَعْتُمْ أَنْسَابَکُم‏»[۱] دستوراتی که من داده بودم ضایع کردید. آن‌جا به انساب خود مباهات کردید. انساب خود را بالا بردید. امر من را، دین من را ضایع کردید. این‌جا هم من انساب را ضایع کردم. کسی را با حسب و نسب امتیاز نمی‌دهم. این‌جا «أَرْفَعُ نَسَبِی» هر کسی با من نسبت دارد بالا می‌رود. بعد می‌فرماید: «أَیْن‏ الْمُتَّقُون‏» متّقون کجا هستند. هر کسی اهل تقوا است منسوب به خدا است. نسبت بنده به خدا با تقوا اصلاح می‌شود. با تقوا قرب ارتباط، شدّت ارتباط بیشتر می‌شود و آن‌جا هر کسی به نور تقوای خود که نسبت الهی است امتیاز پیدا می‌کند.

[۱]– بحار الأنوار (ط – بیروت)، ج‏ ۶۷، ص ۲۷۸٫