دل خود را به مالک آن بده، برای خود تو نباشد، چرا خود را صاحب دل می‌دانی به هر کسی دل می‌دهی؟ چرا به هر چیزی نگاه می‌کنی تا دل تو به دنبال نگاه تو برود؟ مگر چشم تو برای خود تو است؟ مگر دل تو برای خود تو است؟ زرق و برق دنیا را نبین تا دل تو نرود. اگر دل تو در اختیار مالک آن باشد گرفتار انحراف نمی‌شود.

«فَلَمَّا زاغُوا أَزاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ»،[۱۱] منحرف شدند، خدا هم آن‌ها را هل داد در مسیر انحرافی خود قرار گرفتند، در چاه وِیل، در چاه انحراف.

رمز آن هم این است که این‌ها فاسق شدند، خدا هم نسبت به فاسق بنا ندارد هدایت کند، «وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفاسِقینَ».