خانه شیر خدا مرکز وجد است و سرور

هر که را می‌نگری غرق شعف باشد و شور

مصطفی همچو علی، هست ز شادی مسرور

زآنکه از برج بتولست عیان، آیت نور

اندر این لحظه، که نیمی شده از ماه صیام

جلوه گر می‌شود از جانب حق، ماه تمام

♦ ♦ ♦

آری، امشب شب میلاد شه دین حسن است

مظهر حُسن و حسن، آنکه به وجه حسن است

بهترین احسان، از محسن کُل ذوالمنن است

دوّمین حجّت و اول گل صحن چمن است

قل هو الله احد، مظهر فیض صمد است

گلشن فاطمه را تازه گل سر سبد است

پسر اول زهرا بود و شیر خدا

هست دوم وصی ختم رسل، میر هدی

سوّمین خسرو دین، چارمی آل کساء

خامس آل عبا راست، برادر ز وفا

سبط اکبر، به نبی، رهبر سرمد باشد

یوسف مصر دل آل محمد باشد

♦ ♦ ♦

آمد آن شه که بود مظهر احسان و سخا

آمد آن شه که بیاموخت به ما بذل و عطا

آمد آن شه که به حق، مظهر حلم است و حیا

آمد آن شه که جهان یافت از او نور و ضیا

آنکه جدش شه ملک عجم است و عربست

امّ او حضرت زهرا و علی نیز اَبست

♦ ♦ ♦

مولدش را به مه روزه هزاران سبب است

بشنو از «خوشدل» این نکته که عین ادب است

روزه داران را افطار، از آن شهد لب است

زآنکه افطار رطب، در رمضان مستحب است

خاصه این طرفه رطب را که ز نخل شرف است

باغبانش علی، آن خسرو ملک نجف است

♦ ♦ ♦

چون در امشب، دل پیغمبر و زهرا شاد است

خاطر شیر حق، از رنج و محن آزاد است

باغ دین، از گل رخسار حسن آباد است

موسم تهنیت و گاه مبارک باد است

تیغ او نشتر فصّاد و کند دفع فساد

خون فاسد، به در آید ز تن اهل عناد

♦ ♦ ♦

آنکه حق حسن، از راکب استر گیرد

همچنین حق حسینش، ز ستمگر گیرد

حق بی دستی عباس دلاور گیرد

انتقام علی اکبر و اصغر گیرد

به ولی الله اعظم، که بود صاحب عصر

آنکه در دولت وی فتح قرین باشد و نصر

شاعر: خوشدل تهرانی