در این آیه نه این‌که خدای متعال خلاف ستّاریت عمل می‌کند، بلکه چند نکته در این آیه قابل توجّه است: یکی این است که با دین خدا، با پیغمبر خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم، با خود خدا، نمی‌شود با فریب‌کاری رابطه داشت، آدم می‌تواند به مردم دروغ بگوید امّا به خدا و رسول نمی‌تواند دروغ بگوید. نکته‌ی دوم این است که نفاق از بیماری‌هایی است که منافق، میکروب ویروسی است که اگر هر جامعه‌ای به آن مبتلا بشود این نفوذی‌ها از درون، مملکتی را از بین می‌برند، مثل موریانه از داخل می‌خورد. به همین دلیل مذمّت‌هایی که از منافقین در قرآن بیان شده است، بیشتر از کفّار است. خدای متعال در مورد منافقین فرمود: «إِنَّ الْمُنافِقینَ فِی الدَّرْکِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ»،[۱] کافر هم جهنّمی است، خلود در جهنّم دارد ولی جهنّم درکاتی دارد، منافق از همه‌ی این‌ها پایین‌تر است، در پایین‌ترین درکات جهنّم جای دارند.
[۱]– سوره‌ی نساء، آیه ۱۴۵٫
پاسخ دهید