جنگ بدر اوّلین تجربۀ جنگی مسلمانان بود که در تاریخ اسلام رخ داد. با توجه به این‌که اسلام نوپا و از حساسیت فوق العاده‌ای برخوردار بود، و در مقابلش عده‌ای بت پرست و مشرک وجود داشتند که جز به انهدام اسلام راضی نمی‌شدند؛ حمایت مستقیم مسلمانان از جانب خدا و فرشتگان امری ضروری به نظر می‌‌رسید؛ به دلیل آن‌که؛

اولاً: بیش از یک سال از استقرار اولین حکومت اسلامی نگذشته بود که جنگ بدر آغاز شد؛ از این‌رو شکست در آن جنگ – اگر نگوییم که به اضمحلال حکومت می‌انجامید – دست کم می‌توانست در سرنوشت حکومت اسلامی و مسلمانان آثار منفی فراوانی داشته باشد.

ثانیاً: چه بسا پیروزی مشرکان در این جنگ موجبات جرأت و جسارت آنان و دیگر دشمنان اسلام را در از بین بردن حکومت اسلامی، فراهم می‌نمود.

ثالثاً: بی‌گمان امدادهای غیبی و معجزه برای افرادی که دل بیماری ندارند، سبب ازدیاد ایمان خواهد شد، از آن‌جا که مسلمانان سابقه و تجربه زیادی در دین نداشتند؛ در این هنگام یک نیروی خارجی و امدادی می‌توانست از یک سو آنان را در این راه تقویت نماید و از سوی دیگر موجب تضعیف دشمنان آنان گردد، که کمک فرشتگان به مسلمانان را می‌توان در همین راستا ارزیابی نمود.       

رابعاً: یاری فرشتگان همیشه و در همه حال نیست، بلکه تنها زمانی به دست می‌آید، که تقوا و ثبات قدم وجود داشته باشد و از همین موضوع می‌توان نتیجه گرفت که نزول فرشتگان از اهمیت فداکاری مسلمانان نمی‌کاهد.
خداوند می‌فرماید: «آرى، (امروز هم) اگر استقامت و تقوا پیشه کنید، و دشمن به همین زودى به سراغ شما بیاید، خداوند شما را به پنج هزار نفر از فرشتگان، که نشانه‌‏هایى با خود دارند، مدد خواهد داد»![۱]

 منبع: اسلام کوئست

[۱]. «بلى‏ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا وَ یَأْتُوکُمْ مِنْ فَوْرِهِمْ هذا یُمْدِدْکُمْ رَبُّکُمْ بِخَمْسَهِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُسَوِّمینَ»، آل عمران، ۱۲۵٫