سیّد بن طاوس می‌نویسد: از نکات جالب این است که فاطمه (ع)، شیوه و روش خود را تغییر داد و راه دیگری در پیش گرفت و از آن‌جا که آن‌ها، فاطمه (ع) را تکذیب می‌کردند و در گواهان او نیز تردید می‌نمودند و در نهایت، بخشیده شدن فدک را نمی‌پذیرفتند فاطمه (ع)، کسی را نزد ابوبکر فرستاد و روایت کرده‌اند که خودش در مجلس ابوبکر، حاضر شد و فدک را به عنوان میراث پدرش طلبید، چون مسلمانان در این‌که فدک، مال پیامبر اکرم (ص) بود، هیچ اختلافی نداشتند.[۱]
فی ادّعاء فاطمه (ع) أنّ فدک إرث من أبیها
قال ابن طاووس: و من طریف ما تجدّد لفاطمه (ع) منهم إنّها لمّا رأت تکذیبهم لها و شکّهم فیها و فی شهودها بأنّ أباها وهبها ذلک فی حیاته، أرسلت إلى أبی‌بکرـ و رووا أنّها حضرت بنفسها ـ تطلب فدکاً بطریق میراث أبیها لأنّ المسلمین لا یختلفون فی أن فدکاً کانت لأبیها.[۲]
[۱] ـ الطرائف، ص ۲۵۷٫
[۲] ـ الطرائف ۲۵۷، و جاء فی شرح ابن أبی الحدید۱۶: ۲۱۰ کون فدک خالصه لرسول الله (ص) و فی تفاسیر الشیعه انها کانت له فاعطها فاطمه (ع)، راجع تفسیر العیاشی ۲: ۲۸۷ و … .
پاسخ دهید