در تعریفی ساده از «حریم خصوصی» دو ویژگی برای آن بیان شده است:

اول این‌که، حریم خصوصی مربوط به امور شخصی و شخصیتی انسان است.

دوم این‌که، در حریم خصوصی اصل بر آن است که کسی حق مداخله ندارد و دخالت دیگران نیازمند مجوز است.

در کنار حریم خصوصی، «حریم عمومی» نیز مطرح است. به طور مثال: یک مجموعه آپارتمانی را تصور کنید که چندین خانواده در آن زندگی می کنند. بدیهی است، برخی رفتارها که افراد در واحد شخصی خود دارند را نمی توانند در محیط مجتمع هم داشته باشند.

بسیاری از تصمیم های ما به امور شخصی‌مان مربوط می شود. مثل انتخاب رشته تحصیلی، شغل یا نوع تغذیه. و اما برخی رفتارها مانند «پوشش» تا هنگامی‌که در اتاق شخصی باشد، بخشی از حریم خصوصی فرد محسوب می شود اما با وارد شدن به حریم عمومی مردم و در معرض دید عموم قرار گرفتن، معادلات تازه ای به وجود می‌آید که نیاز به کنترل و مدیریت دارد. به‌گونه‌ای که سلیقه‌های شخصی به فرهنگ عمومی جامعه آسیب نرساند.

ناگفته نماند رفتار ناهنجار در جامعه، در یک سیکل گردشی حتی به حریم خصوصی نیز آسیب می‌رساند؛ زیرا الگوگیری و تأثیرپذیری از ویژگی‌های انسان است. به طور مثال: آثار سوء بدحجابی، تهدیدی برای حریم خصوصی خانواده ها و روابط بین اعضای خانواده می‌شود.[۱]

بر همین اساس می توان گفت رعایت حجاب نه تنها با حریم خصوصی افراد تعارضی ندارد بلکه بهترین وسیله برای حفظ حریم خصوصی او می باشد چرا که زن بد حجاب با حضور تحریک کننده خود دائماً در معرض تهدید قرار دارد و هرچند ممکن است بتواند از کام‌جویی های جنس مخالف جلوگیری کند، ولی هرگز نمی تواند حس مقایسه مردان را محو کند و چه بسا تنوع طلبی مردان، دامن‌گیر حریم خصوصی زن بدحجاب نیز بشود.[۲]

نکته مهم دیگر اینکه؛ حتی برای حریم خصوصی، توصیه‌های اخلاقی و تکلیفی فراوانی از سوی آموزه‌های وحیانی بیان شده است تا لذت‌ها با هنجارها آمیخته شود و حریم خصوصی بستری برای زندگی همراه با سلامت و معنویت فردی و اجتماعی باشد. از این‌رو حتی در حریم خصوصی مجاز به هرگونه رفتاری نیستیم و هر آن‌چه به بدن و روح و روان آسیب برساند ناپسند و چه بسا مجازات اخروی داشته باشد. اگرچه تا هنگامی که آثار سوء آن به دیگران و فضای جامعه کشیده نشده باشد، مجازات دنیوی نداشته باشد و کسی حق دخالت در حریم خصوصی را نداشته باشد.

پی نوشت ها

[۱] – کشتکاران، عطیه، پوشش و حریم حریم خصوصی، دیدار آشنا، شماره ۱۰۴، خرداد ۱۳۸۸، ص ۴۱ با نقل قول از: گاردنر، ویلیام، جنگ علیه خانواده، ترجمه: معصومه محمدی، دفتر مطالعات و تحقیقات زنان، چاپ اول، بهار ۱۳۸۶٫و کلاین، آلن آر، عریان کردن فمینیسم، ترجمه: طاهره توکلی، دفتر نشر معارف، چاپ اول، ۱۳۸۷٫

[۲] – دهقانی، اکرم السادات، چادر و مقنعه از دیدگاه قرآن و حدیث، مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما، ۱۳۸۴ش، اول، ص ۴۳٫