در آداب زیارت امام حسین(ع) روایتی از امام صادق(ع) نقل شده است که در آن آمده است: «قَالَ الصَّادِقُ(ع‏) إِذَا أَرَدْتَ الْمَسِیرَ إِلَى قَبْرِ الْحُسَیْنِ(ع) فَصُمْ یَوْمَ الْأَرْبِعَاءِ وَ الْخَمِیسِ وَ الْجُمُعَه … ثُمَّ تَأْتِی النَّیْنَوَى فَتَضَعُ رَحْلَکَ بِهَا وَ لَا تَدَّهِنْ وَ لَا تَکْتَحِلْ وَ لَا تَأْکُلِ اللَّحْمَ مَا دُمْتَ مُقِیماً بِهَا… »؛[۱] امام صادق(ع) فرمودند: هنگامى که خواستى به زیارت قبر امام حسین(ع) بروى، روز چهار شنبه، پنجشنبه و جمعه را روزه بگیر …، سپس به کربلا برو، اسباب و اثاثیه خود را در آن‌جا بگذار؛ به خود روغن نمال، سرمه نکش و تا زمانى که در آن‌جا حضور داری گوشت نخور… .
البته، موارد اشاره شده در این روایت به معنای وجوب و حرمت نبوده بلکه توصیه‌هایی در راستای ارتقای کیفیت زیارت می‌باشد.

منبع: اسلام کوئست

[۱]. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق، مصحح، امینى، عبد الحسین، ص ۲۲۶، دار المرتضویه، نجف اشرف، چاپ اول، ۱۳۵۶ش؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۱۷۵، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دهم، ۱۴۰۳ق.‏