لذا این آیاتِ کریمه هزار و پانصد سالِ قبل آمده است، ولی سخنِ روز است، مؤمن کیست؟ مؤمن کسی است که همیشه خودش را جبهه‌ای می‌بیند، وَجَاهَدُوا بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنفُسِهِمْ این جهادِ مالی، هم مسائلِ فرهنگی جهادِ مالی است، ساختنِ مدرسه، ساختنِ حوزه علمیّه، رونق به مجالسِ دینی، دارالقرآن‌ها را توسعه دادن، و سفره‌هایِ برنامه‌های مذهبی، اخلاقی، معنوی و انقلابی را با پولِ‌مان گسترده کردن، این جهادِ مالی است، کمک به آوارگانِ فلسطین، آوارگانِ یَمَن، آوارگانِ سوریه، کمک به جبهه‌هایِ مقاومت، همه‌ی این‌ها جهادِ مالی است، زکات دادن جهادِ مالی است، کمکِ به فقرا جهادِ مالی است. خدایِ متعال مالِ ما را هم می‌خَرَد، انسان آنقدر نزدِ خدای متعال حرمت پیدا می‌کند که مالِ او زیبا می‌شود، خدای متعال می‌پسندد و می‌فرماید که حیف است این مال را ضایع کنی، آن را به من بده تا من برای تو آن مال را نگه بدارم، این مال سرمایه‌ی آخرتِ توست. انسان با جانِ خود هم جهاد می‌کند، نماز جهادِ بدنی است، سحرها بیدار شدن و اشک ریختن، سر به سجده گذاشتن، العفو گفتن، دستِ گدایی در دلِ شب بلند کردن، رو به قبله ایستادن، یا مولانا یا صاحب الزّمان گفتن، المستغاث بک یابن الحسن گفتن، این‌ها جهادِ بدنی است، جهادِ زبانی است، جهادِ اشکی است، جهادِ دلی است، مؤمن هم با جان و هم با مالِ خود در طولِ عمرِ خود از مجاهدت خسته نمی‌شود، و تمامِ وجودِ او در مسیرِ حق تعالی مصروف می‌شود.