در این مقاله با محوریت صحیفه سجادیه دعا از سه منظر فیلسوفانه، تجربه‌گرایان و عارفانه موردتوجه قرارگرفته و فلسفه و ویژگی‌های خاص آن به‌قرار زیر ارائه‌شده است: الف- دعا در منظر عارفانه زیبا است؛ زیرا نفس دعا کردن مطلوب است و دعا تابع نتیجه نیست. ب- دعا در نگاه عارفانه تابع اذن خداوند است و به همین دلیل دعا کردن لذت‌بخش است. ج- دعا دارای مراتبی است که عبارت‌اند از: دعای تاجرانه (دعا در مرتبه درک تجلی افعالی خداوند)، دعا در مرتبه تجلی صفاتی خداوند و دعا در مرتبه تجلی ذاتی خداوند.