قسمت اول صوت

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ * رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی * وَ یَسِّرْ لِی أَمْرِی * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانِی * یَفْقَهُوا قَوْلِی».[۱]

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِ نُفُوسِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهِ بَقِیَّهِ اللَّهِ فِی الْعَالَمِینَ أَرْوَاحُنَا وَ أَرْوَاحُ مَنْ سِوَاهُ فِدَاهُ وَ عَجَّلَ الله فَرَجَهُ وَ سَهَّلَ اللَّهُ ظُهُورِهِ وَ رَزَقَنَا الله صُحْبَتَهُ وَ نُصْرَتَهُ وَ رِضَاهُ وَ رَأْفَتَه‏ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ إِلَی یَوْمِ الدِّینِ».

 تفکّر

بحث ما در این موضوع بود که انسان دارای یک نیرویی به نام نیروی تفکّر است و کسانی که از این گنج الهی استفاده بکنند، این‌ها هم در میان خوبی‌ها بهترین را انتخاب می‌کنند. «فَبَشِّرْ عِبادِ * الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ»[۲] ما خوب داریم و خوب‌تر داریم و خوب داریم و بد داریم. هم تشخیص خوب و بد با عقل و فکر است و هم در میان خوب‌ها تشخیص خوب و خوب‌تر. انسان با فکر می‌تواند به مقصدی حرکت بکند که راه‌های مختلفی دارد امّا از یک مسیر ممکن است انسان چند روز در راه باشد، اگر تحقیق بکند، فکر بکند مسیری را پیدا می‌کند که در یک ساعت برسد، صرفه‌جویی در عمر داشته باشد. ” تأکید قرآن شریف هم بر روی کیفیّت بیشتر از کمیّت است “تأکید قرآن شریف هم بر روی کیفیّت بیشتر از کمیّت است. «أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»[۳] آدم با یک کار دارای کیفیتی می‌تواند به یک نتایجی برسد که با زحمات زیاد بدنی به آن نمی‌رسد. بنابراین فکر برای انسان سرمایه است. آدم با فکر از عمر خود منافع بسیار زیادی می‌تواند ذخیره بکند و یکی از اموری که ما هر چه فکر بکنیم کم است، فکر در عالم آخرت است.

وجود شاهد در قیامت

در مورد عالم آخرت در آینه‌ی وحی که نگاه می‌کنیم می‌بینیم که صحنه‌های مختلف و عرصه‌های مختلف از عوالم بعد از مرگ در وحی الهی در اختیار ما قرار داده است تا این‌ها را تماشا بکنیم و علاج واقعه را قبل از وقوع داشته باشیم. یکی از مسائلی که در قیامت مطرح است، مسئله‌ی شهادت است که گفتیم ما تحت نظر هستیم. زمین و زمان و اعمال و رفتار و اعضا و ملائکه و انبیاء و امامان ما را زیر نظر دارند. هیچ کاری از ما صادر نمی‌شود مگر این‌که عیون زیادی، چشم‌های زیادی از جانب خدا ما را نگاه می‌کنند و آیات زیادی بر این معنا دلالت دارد. یکی از این‌ها شهادت زمین است که سوره‌ی مبارکه‌ی زلزال بر این معنا تصریح دارد.

آثار و برکات خواندن سوره‌ی زلزال

خواندن سوره‌ی زلزال «إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها * وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها * وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها»[۴] ثواب خواندن ربع قرآن را دارد. شما یک چهارم قرآن را تلاوت بکنید، چقدر معرفت به دست می‌آورید، چقدر آگاهی نصیب شما می‌شود، چقدر اجر و ثواب از آن به روح شما، اخلاق شما، زندگی شما عاید می‌شود، اگر در کلاس این سوره با معرفت بنشینید، آن مقدار برای شما ذخیره می‌شود و در روایاتی هم داریم کسانی که در نماز نوافل خود سوره‌ی مبارکه‌ی زلزال را بخوانند،  از آفت‌هایی مصونیّت پیدا می‌کنند. یکی از نگرانی‌های ما این است که نکند خواب باشیم، زلزله بیاید و زیر آوار بمانیم. این انصافاً وحشتناک است، جزء نگرانی‌های جدی است. یکی از این‌ها این است که نکند یک وقتی در ماشین باشیم تصادف بکنیم، آتش بگیرد و ما در ماشین خود بسوزیم یا در موتور هواپیما مشکل پیدا بکند، آتش‌سوزی بشود وقتی سقوط می‌کند، این بنزین آتش بگیرد و همه‌ی مسافرین آن بسوزند از این قضایا فراوان اتّفاق می‌افتاد یا اتّصال برق پیدا بشود و انسان بسوزد. بدترین نوع مردن، مردن در آتش است که انسان بسوزد. در روایات دارد کسانی که سوره‌ی مبارکه‌ی «إِذا زُلْزِلَتِ» را در نوافل نماز خود می‌خوانند، خدای متعال این‌ها را از مردن در زلزله، ماندن زیر آوار یا سوختن در آتش نگه می‌دارد. کم نعمتی نیست که انسان یک کاری بکند که از مردن‌های ناگوار آن‌چنانی پیشگیری بکند و سوره‌ی مبارکه‌ی زلزال این‌قدر مهم است.

 کسی مسلمان شد و از وجود نازنین پیغمبر خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) درخواست کرد که «لِیُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ»[۵] یا رسول الله یک چیزی از این وحی از این کتابی که بر شما نازل شده است به ما تعلیم بکنید. حضرت تعلیم این را به یکی از مؤمنین، به یکی از اصحاب واگذار کرد و آن هم سوره‌ی مبارکه‌ی «إِذا زُلْزِلَتِ» را به او یاد داد. به این آیه که رسید «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ خَیْراً یَرَهُ * وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّهٍ شَرًّا یَرَهُ»[۶] گفت که من را کفایت کرد. من با همین یک آیه بار خود را بستم، توشه‌ی خود را گرفتم. بلند شد که برود وجود نازنین خاتم انبیاء محمّد مصطفی (صلّی الله علیه و آله و سلّم) (صلوات) فرمودند: «انْصَرَفَ الرَّجُلُ وَ هُوَ فَقِیهٌ» این عمق دین را از همین یک آیه گرفت که این عالم، عالم حساب است. انسان هر کاری می‌کند نتیجه‌ی آن را خواهد دید. حضرت فرمودند این فقیه منصرف شد. نرفت درس حوزوی، رسائل و مکاسب بخواند، درس خارج بخواند تا فقیه بشود. همین یک آیه را گرفت، پیغمبر خدا فرمودند: «انْصَرَفَ الرَّجُلُ وَ هُوَ فَقِیهٌ» این با فقاهت برگشت، فقیه شد، دین فهم شد، با همین یک آیه دین را فهمید و با بسط فقیه بودن منصرف شد. خوشا به حال او خدا از این نورها و فهم‌ها هم به ما بدهد. زندگی ما هم آباد می‌شود، فقیهانه زندگی می‌کنیم، عالمانه زندگی می‌کنیم.

نکاتی از سوره‌ی زلزال

حالا نکاتی که در این آیه‌ی کریمه است عمدتاً در این قسمت است «وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها» زمین که سراسری می‌لرزد، یک وقت زلزله‌ی بم است، زلزله‌ی طبس است، زلزله‌ی قسمت‌های مختلف است ولی قسمت‌های دیگر امن است. مردم از خانه‌های خود خارج می‌شوند و در بیابان زندگی می‌کنند. فرار می‌کنند که زیر آوار نمانند، می‌روند در بیابان مصونیّت دارند ولی آن زلزله، زلزله‌ی فراگیر است. یعنی هیچ جای امنی وجود ندارد که شما از این‌جا خارج بشوید و به یک‌جای دیگر بروید. «إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها» تمام کره‌ی زمین می‌لرزد، چه لرزیدنی «وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها» در این‌که این اثقال چیست که با زلزله‌ی سراسری کره‌ی زمین این اثقال خارج می‌شود، بیرون می‌ریزد، بعضی‌ها گفتند این‌‌ها گنج‌هایی است که در درون زمین است، بیرون می‌ریزد. این دنیاپرست‌ها نگاه می‌کنند، حسرت می‌برند. می‌بینند درون زمین چه خبرها بود، این‌ها به آن نرسیدند. بعضی‌ها می‌گویند نه «وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها» این اثقال این مواد مذاب است. بعضی جاها که آتشفشان می‌شود، همین مواد مذاب درون زمین فشار می‌آورد و به صورت آتشفشان بیرون می‌آید. آن‌جا تنها زلزله نیست. این مواد مذاب درون زمین همه‌ جوش می‌آید، از همه‌جای زمین آتش فوران می‌کند و زلزله‌ی عجیب و وحشتناکی رخ می‌دهد. بعضی‌ها هم گفتند «وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها» اثقال زمین خود انسان‌ها هستند. این‌هایی که بدن آن‌ها در زمین پخش شده بود و زمین این‌ها را تحمّل می‌کرد. حالا خدای متعال اراده کرده است این‌ها صورت قبلی را پیدا می‌کنند و زمین این‌ها را بیرون می‌ریزد. بعضی‌ها هم گفتند «وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها» یعنی این اعمال ما که درون زمین، در سینه‌ی زمین ضبط بود، به هیچ کسی نمی‌گفت حالا زبان باز می‌کند آن‌ چیزی را که در صندوق سینه‌ی خود نهفته بود، این‌ها را ابراز می‌کند.

«وَ قالَ الْإِنْسانُ ما لَها» این انسان هم چه کسی است؟ یک قول در مفسّرین این است که این انسان کفّار هستند. چون آن‌ها توقّع نداشتند، یک دفعه چشم باز می‌کنند می‌بینند همه‌ی زمین بی‌قرار است و فوران دارد و آتشفشان است و وحشت می‌کنند می‌گویند: «ما لَها» چه شده است با سرگردانی و حیرت می‌پرسند چه خبر است؟ بعضی‌ها هم می‌گویند نه «وَ قالَ الْإِنْسانُ» جنس انسان است. مؤمن باشد یا کافر باشد همه با یک حیرتی می‌گویند: «ما لَها» امّا روایت این است که آن انسانی که می‌تواند بر زمین فرمان بدهد و می‌تواند از زمین سؤال و جواب بکند، وجود مبارک مولای ما مولی المؤحدّین امیر المؤمنین (علیه الصّلاه و السّلام) است کسی دیگر حقّ سؤال از زمین را ندارد. او است که از جانب خدا بر زمین و زمان امیر است و مالک بر همه‌ی این‌ها است. حضرت امیر می‌پرسند: «ما لَها» زمین چه شده است؟ آن‌جا خدا به زمین وحی می‌کند «بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحى‏ لَها» این وحی وحی ملک نیست، بلکه وحی است که خدای متعال به موجودات مختلف دارد.

در مورد زنبور عسل دارد بر این‌که خداوند متعال «وَ أَوْحى‏ رَبُّکَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً»[۷] این وحی تکوینی است. این خاصیت زمین است که باید در آن وقت که رسیده است، تا به حال خام بود، همین‌طور بذرها را جمع می‌کردیم، حالا رسیده است باید این را خارج بکند. این‌ها از زمین جوانه می‌زنند، کار زمین تمام شده است، آنچه در زمین باید انجام می‌شد، انجام شده است حالا اگر به قول معروف حنظل بوده است این رسیده است باید خود را خارج بکند، اگر نه گل بوده است، میوه‌ای شیرین بوده است آن هم باید بیرون ریخته بشود. از اوّل خلقت همین‌طور بذر بوده است، زمین این را به سمت خود کشیده است، این رشد خود را کرده است حالا باید این‌ها را بیرون بریزد و این‌ها را بگوید. این‌‌که بر زمین وحی می‌شود، این همان حالت طبیعی است که خدای متعال او را به دستگاهی مجهّز کرده است که وقتی آن لحظه رسید «بِأَنَّ رَبَّکَ أَوْحى‏ لَها * یَوْمَئِذٍ یَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتاتاً لِیُرَوْا أَعْمالَهُمْ»[۸].

 این‌که زمین آن روز اخبار خود را مطرح می‌کند آیا زمین زبان باز می‌کند و خبر می‌گوید یا نه این زبان مظهر ما فی الضّمیر است. انسان چیزهایی که در دل خود دارد با زبان خود بگوید. حالا اگر به غیر زبان انسان درون خود را بازگو بکند، آن زبان دیگر می‌گویند. می‌گویند از چهره‌ی فلانی پیدا است که آدم نورانی است، اصلاً در سیمای او می‌بینید. اگر شما او را ببینید اصلاً صورت او می‌گوید که این آدم صادقی است، دروغ در وجود او نیست. یا کسی که کاری کرده است، خجالت می‌کشد، رنگ او سرخ می‌شود. می‌گویند از صورت او پیدا است که خجالت کشیده است. او هیچ چیزی نگفته است ولی حالت او را هر کسی ببیند می‌فهمد که این خجالت کشیده است. هر کسی حالت او را ببیند می‌بیند این حال دارد، حال خوشی دارد. دل سوخته‌ای دارد. این زبانی که خود حالت انسان باطن انسان را بازگو می‌کند، این را هم می‌گویند می‌گوید. گویا می‌شود این توجیه را کرد که حالت زمین این است که دارد خبر می‌دهد.

تأثیر اعمال دنیا در آخرت

یک نکته‌ی دیگر هم است می‌بینید که ما هر کاری می‌کنیم در این دنیا اثر می‌گذارد، این اثر باقی می‌ماند. اگر کسی دست خود را به دستگیره‌ی در بگیرد این اگر دوست شما باشد که آمده است در را باز کرده است این اثر انگشت او آن‌جا باقی می‌ماند. صدها سال دیگر هم کارشناس بیایند روی این مطالعه‌ بکند، انگشت دیگری روی این نیامده باشد، این کشف می‌کند این اثر انگشت فلانی بوده است. اگر دزد هم بوده است امروز می‌گویند، می‌گویند وقتی که دزد آمد و خانه‌ی شما را خای کرد، شما دست به اسباب نزنید، دست به دستگیره‌ی در نزنید. چون وقتی این می‌آید اثر انگشت‌ها با هم قاطی می‌شود ولی دستگاه‌هایی است می‌آیند اثر انگشت را آن‌جا می‌بینند بعد می‌روند اثر انگشت دزدهایی که سابقه‌ی سرقت دارند را با آن تطبیق می‌کنند و می‌گویند این کار، کار فلان دزد بوده است. هیچ کسی این‌جا ندیده است ولی اثر آن این‌جا مانده است تمام اعمال ما، حالا الآن ابزار خیلی پیش نرفته است و الّا این اثر انگشتی که روی اثر انگشت می‌آید می‌توانند تمام طبقات آن را بگویند که بعد از آن چند تا انگشت روی این آمده است ما هر کاری می‌کنیم اثر آن روی این زمین باقی می‌ماند و آن روز خدای متعال زمین را مأمور می‌کند که همه‌ی این‌ها را ارائه بکند که این اثر برای چه کسی بوده است و آن اثر هم برای چه کسی بوده است. بنابراین ما اوضاع مهمّی در پیش داریم و همه‌ی این‌ها هم قطعی است و صریح قرآن ما است. باید یک مقداری توجّه بکنیم.

 یک حدیثی است من نوشتم و بعد یکی دو نکته هم راجع به حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها که امسال سال حضرت زهرا سلام الله علیها است. امسال ما مهمان فاطمه‌ی زهراسلام الله علیها هستیم. همیشه مهمان بی‌بی هستیم ولی امسال سفره‌ی سال ما را بی‌بی پهن کرده است. إن‌شاءالله تا آخر هم مهمان بی‌بی بمانیم و ما را اخراج نکند. وجود نازنین پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم «یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها»  را فرمودند: «أَ تَدْرُونَ مَا أَخْبَارُهَا»[۹] می‌دانید که خبر زمین چیست که قرآن می‌گوید آن روز اخبار خود را حدیث می‌کند، حکایت می‌کند. «قَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ» گفتند خدا و رسول بهتر می‌داند، ما چه می‌دانیم. وجود مبارک پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «أَخْبَارُهَا أَنْ تَشْهَدَ عَلَى کُلِّ عَبْدٍ وَ أَمَهٍ بِمَا عَمِلَ عَلَى ظَهْرِهَا» اخبار او این است که هر مردی و هر زنی، هر کاری که روی زمین کرده است او می‌گوید. در هر نقطه‌ای از زمین هر کاری هر کسی انجام داده است، این آن‌جا شاهد بوده است، به کار مردها و زن‌هایی که بر ظهر، بر گرده‌ی زمین این‌ها کاری انجام دادند خبر می‌دهد. «تَقُولُ عَمِلَ کَذَا وَ کَذَا یَوْمَ کَذَا وَ کَذَا» می‌گوید این فلان کار را در فلان روز همین‌جا انجام داده است، در همین نقطه، در همین نقطه اشک بر حضرت زهرا ریخت. در همین نقطه نماز خواند. در همین نقطه سلام بر امام زمان کرد. در همین نقطه دست افتاده‌ای را گرفت. در همین نقطه عیادت مریض کرد. در همین نقطه پدر و مادر او برای او دعا کردند، دل پدر و مادر را شاد کرد. اگر خدایی ناخواسته گناهانی کرده است می‌گوید در همین نقطه غیبت کرد. در همین نقطه به یک مظلومی ستم کرد. در همین نقطه کار زشتی انجام داد. تمام خوبی‌ها و کارهای بدی که روی این زمین هر کسی در هر نقطه ای در هر روزی انجام داده است همه را دقیق می‌گوید که در چه ساعتی، در چه لحظه‌ای، در چه روزی این کارها انجام شده است.

در روایت دیگری فرمود: «حَافِظُوا عَلَى الْوُضُوءِ وَ خَیْرُ أَعْمَالِکُمُ الصَّلَاهُ»[۱۰] فرمودند که بر وضو مواظبت داشته باشید. یعنی همیشه با وضو باشید. خیلی روی وضو تأکید شده است. وضو نورانیّت دارد. این‌هایی که دائم الوضو هستند این اعضای وضو نور دارد، فضا را برای آن‌ها روشن می‌کند، تلالؤ دارد. «حَافِظُوا عَلَى الْوُضُوءِ» بر وضو مواظبت داشته باشید. «وَ خَیْرُ أَعْمَالِکُمُ الصَّلَاهُ» و بهترین عمل شما نماز است. «وَ تَحَفَّظُوا مِنَ الْأَرْضِ فَإِنَّهَا» فرمودند شما این نماز را محافظت بکنید از زمین‌ها که این زمین‌ها «لَیْسَ فِیهَا أَحَدٌ یَعْمَلُ خَیْراً أَوْ شَرّاً إِلَّا وَ هِیَ» هیچ کسی، هیچ عمل خیری و هیچ عمل شری انجام نمی‌دهد مگر این‌که زمین به آن عمل شهادت می‌دهد. فرمود: «صَلُّوا مِنَ الْمَسَاجِدِ فِی بِقَاعٍ مُخْتَلِفَهٍ»[۱۱] در مسجد که وارد می‌شوید در نقطه‌های مختلف آن نماز مستحبّی بخوانید. چون هر جایی که نماز خواندید آن شهادت می‌دهد. در مساجد مختلف نماز بخوانید، در قسمت‌های مختلف مسجد نماز بخوانید که این شهود بر کار خیر شما روز قیامت إن‌شاءالله کثیر باشد.

نکاتی از قرآن در مورد حضرت فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها

امّا سه نکته در مورد حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) از قرآن کریم تقدیم شما می‌کنم. یکی آیه‌ی مباهله است. در آیه‌ی مباهله فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) هم به عنوان حجّت خدا معرّفی شده است که خدا این را در برابر باطل حجّت اقامه کرده است، این حجّت است. دوم این است که صاحب ولایت تکوینی است. در این آیه نفرمودند: «نَلعَن» لعن می‌کنیم. فرمود: «فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبینَ‏»[۱۲] جعل لعنت می‌کند. این خمسه‌ی طیّبه‌ای که در مقابل باطل بودند در سوره‌ی مبارکه‌ی آل عمران داستان آن را نقل کرده است. «نَلعَن» نفرمود، بلکه فرمود: «فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکاذِبینَ‏» ما تکویناً لعنت را جعل می‌کنیم بر شما. نه این‌که لعن می‌کنیم که خدا شما را لعنت بکند. اصلاً لعن الهی به دست ما بر شما واقع می‌شود. این‌ها می‌توانند راه دل را ببندند. به دل‌ها مهر بزنند که برای همیشه ملعون بشود. بنابراین خدا کلید دل‌ها را به حضرت زهرا (سلام الله علیه) داده است. می‌تواند باب رحمت را بر دل‌های ما باز بکند، می‌تواند هم به دل‌های ما قفل بزند هیچ نوری دیگر وارد آن نشود.

دوم آیه‌ی تطهیر است که ۱۵ طریق از اهل سنّت در شمول آیه‌ی تطهیر به حضرت زهرا و عدم شمول آن بر دیگران آمده است. در این آیه‌ی کریمه هم حضرت زهرا (سلام الله علیها) بر حسب برداشت ما از انبیاء سلف در طهارت تفوّق دارد. چون کلمه‌ی إنَّما دارد. «إِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ»[۱۳] خدای متعال فقط خواسته است این نوع طهارت را به شما بدهد. نه ابراهیم، نه موسی، نه عیسی، ۱۲۴ هزار پیامبر منهای خاتم انبیاء که این پنج تن بودند آیه‌ی تطهیر در مورد این‌ها نازل شده است، طهارت این‌ها فوق طهارت انبیاء است. طهارت خاتمیّه دارند و حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) در این جهت بر همه‌ی انبیاء (علیهم الصّلاه و السّلام) امتیاز دارد.

آیه‌ی سوم آیه‌ی «وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً»[۱۴] است. دلیل بر این است که حضرت زهرا (سلام الله علیها) دلباخته بوده است. دل خود را به طور تمام به خدا داده بوده است. خدای متعال به این‌ها شراب طهور داد. شراب طهور شرابی است که «یُطَّهِرَهُم عَن مَا سِوی الله» این‌ها را از غیر خدا پاک کرد. یعنی در زندگی حضرت زهرا (سلام الله علیها) مطلقا جز خدا دیده نمی‌شود…

قسمت دوم صوت

 این برای حال حیات او نیست. برای همیشه فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) مظهر رضا و غضب خدا است. خودیّتی ندارد، حضرت زهرا خودی ندارد. آینه‌ای است که فقط خدا را نشان داده است. غیر خدا در زندگی او نبوده است، جز خدا را نشان نداده است و آخرین نکته در ارتباط با حضرت زهرا «إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ»[۱۵] چون به روز ولادت حضرت فاطمه‌ی زهرا (سلام الله علیها) نزدیک می‌شویم. «إِنَّا أَعْطَیْناکَ الْکَوْثَرَ» این فقط به پیغمبر داده شده است. یعنی حضرت ابراهیم این ظرفیت را نداشت. حضرت موسی، حضرت عیسی ظرفیت این فیض را نداشتند. این دل پیغمبر است. مثل قرآن است، حقیقت قرآن است. حضرت زهرا شب قدر است، برای این‌که ظرف تمام قرآن کریم است. در شب قدر قرآن نازل شده است. این شب قدر یک قرآن دارد، وجود نازنین حضرت زهرا سلام الله علیها ۱۱ قرآن دارد. ۱۱ قرآن ناطق دارد. لذا هیچ پیغمبری ظرفیت دریافت تجلّی اعظم خدا که قرآن باشد را ندارد و این ظرفیت برای حضرت زهرا (سلام الله علیها) است و قلب پیامبر که فرمود فاطمه مهجه‌ی قلب من است، این عطیه‌ی خاص خدا است و دارای بالاترین نور الهی است که احدی جز حضرت رسول این تحمّل را ندارد که نور فاطمه را دریافت بکند و از این‌جا نشان می‌دهد که «لَوْ لَا عَلِیٌّ مَا کَانَ لِفَاطِمَهَ کُفْوُ»[۱۶] اگر علی نبود از زمان آدم تا خاتم هیچ کسی کفوّ حضرت زهرا (سلام الله علیها) نبود. نفرمود اگر فاطمه نبود، علی کفوّ نداشت. اگر علی نبود فاطمه کفوّی و همتایی نداشت.

حمله‌ی عربستان به یمن

این ظلم آشکاری که عربستان سعودی، مأموریتی از صهیونیست‌ها و آمریکا برای مسلمان‌کشی دارد که در نقاط مختلف دنیا این تکفیری‌ها دارند با دلارهای عربستان سعودی مسلمان کشی می‌کنند. این‌ها در طول زندگی ننگین خود یک بار با صهیونیست‌های غاصب مقابله نکرده‌اند. یک یهودی به دست این‌ها کشته نشده است ولی الی ماشاءالله مسلمان‌ها به دست این‌ها قتل عام شدند. آتشی برای دنیای اسلام روشن کردند. حالا این کفایت نمی‌کرده است که داعش را درست کردند، النّصره درست کردند، القاعده درست کردند، طالبان درست کردند و این همه در افغانستان، در پاکستان، در سوریه، در لبنان، در جای جای دنیا این همه خون ریختند و قتل کردند حالا تجاوز آشکار به یک کشوری، بدون هیچ حقّ قانونی و شرعی به یمن دارند. دو سه روز است که دارند بر سر مردم مظلوم یمن آتش می‌ریزند و ما باید با این توسّلات خود إن‌شاءالله تعالی این آتش را خاموش بکنیم.

 [۱]– سوره‌ی طه، آیات ۲۵ تا ۲۸٫

[۲]– سوره‌ی زمر، آیات ۱۷ و ۱۸٫

[۳]– سوره‌ی ملک، آیه ۲٫

[۴]– سوره‌ی زلزال، آیات ۱ تا ۳٫

[۵]– بحار الأنوار، ج ‏۸۹، ص ۱۰۷٫

[۶]– همان، آیات ۷ و ۸٫

[۷]– سوره‌ی نحل، آیه ۶۸٫

[۸]– سوره‌ی زلزال، آیات ۵ و ۶٫

[۹]– بحار الأنوار، ج ‏۷، ص ۹۷٫

[۱۰]– همان.

[۱۱]– وسائل الشیعه، ج ‏۵، ص ۱۸۸٫

[۱۲]– سوره‌ی آل عمران، آیه ۶۱٫

[۱۳]– سوره‌ی احزاب، آیه ۳۳٫

[۱۴]– سوره‌ی انسان، آیه ۲۱٫

[۱۵]– سوره‌ی کوثر، آیه ۱٫

[۱۶]– بحار الأنوار، ج ‏۴۳، ص ۵۸٫