«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْللْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏»[۱].

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ العَالَمینَ وَ الصّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِینَ طَبِیبِنا حَبیِبنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِمِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْمَعْصُومِینَ سِیَّمَا الْحُجَّهُ بَقِیَّهِ اللهِ فِی الْعَالَمِینَ عَجَّلَ اللهُ فَرَجَهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ صُحبَتَهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».

مقدمه

«وَ إِنِّی لَمِنْ قَوْمٍ لَا تَأْخُذُهُمْ فِی اللَّهِ لَوْمَهُ لَائِمٍ، سِیمَاهُمْ سِیمَا الصِّدِّیقِینَ وَ کَلَامُهُمْ کَلَامُ الْأَبْرَارِ، مُتَمَسِّکُونَ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ، یُحْیُونَ سُنَنَ اللَّهِ وَ سُنَنَ رَسُولِهِ (صلی الله علیه وآله)، لَا یَسْتَکْبِرُونَ وَ لَا یَعْلُونَ وَ لَا یَغُلُّونَ وَ لَا یُفْسِدُونَ، قُلُوبُهُمْ فِی الْجِنَانِ وَ أَجْسَادُهُمْ فِی الْعَمَل‏».[۲]

خوشا به حال ما که امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را داریم، گوارای دل‌های ما که خانه‌ی محبّتِ مولاست، خوشا به حال مردم ایران که زیر پرچم ولایت هستند و پرچمِ غدیرِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه با انقلاب در این کشور به اهتزاز درآمده است، خوشا به حال مردمی که جریان سقیفه را در ایران جبران کردند و در رونق دادن به بازار محبّت و ولایت و اطاعت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و اولاد طاهرین حضرت و در زمان غیبت هم نایب امام زمانشان خون‌ها دادند و جوان‌ها نثار کردند و خدای متعال هم این قربانیان را از آن‌ها قبول کرد و روزی ما شد که نظام اسلامی ببینیم، در رأس حکومت نایب امام زمان ارواحنا فداه داشته باشیم، این حادثه‌ی عظیمِ استثنائیِ عالم خلقت را تبریک عرض می‌کنم.

جریان ولادت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه

جریان ولادت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه در جوف کعبه، آن هم نه از این طریق که از قبل پیش‌بینی شده باشد یا دری باز باشد، بلکه اراده‌ی مستقیم حضرت حق بود که حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها را در حالی به کعبه ببرد که هنگام ولادت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است، و در جایی دردِ زایمان او را فرا بگیرد که در آنجا در نبود، و کسی هم از بانوان کنار ایشان نبود که ایشان را کمک کند.

هم در ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها کسی کنار حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها نبود، زنان بهشتی آمدند، و هم هنگام ولادت مولی الموحدین امیرالمؤمنین صلوات الله علیه حبیبِ حبیبه‌ی خدا، اینجا هم بانویی کنار حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها نبود، درِ کعبه بسته است، و این حالت هم مقابل در پیش نیامده است، بلکه نرسیده به رکن یمانی، درست مقابل باب کعبه، آنجا در نیست اما دیوار در می‌شود، باز می‌شود، گویا خدای متعال دری ساخته بوده است و سنگ‌ها که با قدم مبارک حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها به روی این مولود جدید باز بشود و کسی اطلاع ندارد در داخل کعبه چه گذشته است.

برای حضرت خدیجه سلام الله علیها اینطور است که در روایت دارد چهار بانو بودند، اما چه کسی حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها را در داخل کعبه کمک کرده است؟ چه کسی به استقبال امیرالمؤمنین صلوات الله علیه آمده است؟ چه کسی قنداق برده است؟ در این سه روز چه پذیرایی‌هایی از این بانوی بزرگ بعمل آمده است؟ این‌ها جزو اسرار است.

هم خودِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه سرّالله هستند، قرآن کریم تعبیر «أَنْفُسَنَا»[۳] دارد، کسی جان را نمی‌بیند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه جانِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هستند.

حقیقتِ ولایت و حقیقتِ نورِ علوی ظهور ندارد که کسی نشان بدهد، جان است، سِرّ است، باطن است، و به همین باطن بودن و سِرّ بودن و جان بودن، آنچه در درون کعبه اتفاق افتاد بعنوان راز مگو که حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها نقل کرده‌اند که چه شده است و نه خودِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه.

ولی این مادر و نوزاد سه روز میهمان خودِ خدای متعال در داخل کعبه بودند.

به نظر می‌رسد که هیچ کسی بجز ذات ذوالجلال در این امر دخالت نکرده است، پذیرایی‌کننده صاحب‌خانه بود، آن هم با ملائکه خدمت نکرده است، خودِ ذات ربوبی آنجا فضا را برای طلوع خورشید امیرالمؤمنین صلوات الله علیه آماده کرد، خودِ خدای متعال اعزام کرد، خودِ خدای متعال استقبال کرد و خودِ خدای متعال تحویل گرفت، و قرآن کریم را هم همانجا به امیرالمؤمنین صلوات الله علیه دارد. قبل از آنکه جبرئیل برای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم قرآن بیاورد، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به محض از خروج…

خروجِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه از در نبود، از همانجایی که دیوار باز شده بود حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها با جان عالم که در آغوش گرفته بودند بیرون آمدند و اولین کسی که این قنداقه را تحویل می‌گیرد پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هستند. وقتی چشم امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به جمال پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم می‌افتد هیجانی می‌شود و با آوای خوشی…

چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنیدن        به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قاری قرآن بودند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه تالی کتاب الله بودند، چه زمانی؟ ده سال قبل از بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم، ده سال قبل از نزول قرآن کریم، ده سال قبل از تجلّیِ خدای متعال در غار حرا، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قرآن را خوانده است، آن هم سوره‌ی خودش را، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ * الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خَاشِعُونَ * وَالَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ * وَالَّذِینَ هُمْ لِلزَّکَاهِ فَاعِلُونَ»[۴] الی آخر.

چه شخصیتی از چه جایگاهی مسافرت کرده است و به کجا نازل شده است، به جوف خانه خدا وارد شده است، با چه هدیه‌ای بیرون آمده است، قرآن آورده است، سوره مبارکه مؤمنون را آورده است.

حضرت علی علیه السلام امیر مؤمنان هستند

وجود اقدس پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم چه مژده‌ای دادند، «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ» علی من! مؤمنین رستگار هستند، پیروز هستند، آزادگانند، رشد یافتگانند، چرا؟ چون امیری مانند تو دارند. باغبانِ باغِ ایمانِ مؤمنین که قلب مؤمن گلزارِ محبّتِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و بوستانِ عشق ولایت است، و این بذر محبّت و ولایت و طاعت در جان و قلب مؤمن ریخته شده است، باغبانِ این باغ تو هستی، تو امیر مؤمنان هستی، ولی نه امیری که مردم بتوانند در عالم اعتبار با انتخابشان کسی را امیر کنند یا کسی با یک قلمی نصب کند و آن شخص رئیس بشود و اگر فردا عزل کند هم آن شخص بیرون برود، نه! امیر بودنِ تو امیرِ اعتباری و قراردادی نیست، تو تکویناً و وجوداً در عینیتِ وجودِ آن‌ها حضور داری. اگر دلی به چراغ ایمان روشن است، همین مؤمن بودن مایه‌ی فلاح و رستگاری و رهایی و رشد او می‌شود، تو این چراغ را در دل مؤمن روشن کرده‌ای. تو امیر مؤمنان من الاولین الی الآخرین هستی.

صد و بیست و چهار هزار پیغمبر آمده است که در میان این صد و بیست و چهار هزار پیغمبر ما چند پیغمبر داریم که حکومت کرده‌اند، حضرت داوود علیه السلام حاکم بوده‌اند.

«إِنَّا جَعَلْنَاکَ خَلِیفَهً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ»،[۵] داوود! ما تو را خلیفه‌ی خودمان قرار دادیم، تو حاکم بین مؤمنین هستی، بین مردم حکم کن، رفع اختلاف کن، حکومت کن.

جناب دانیال حاکم بوده است، حضرت موسی علیه السلام بعد از غرق شدنِ فرعونیان حاکم بوده است، حضرت یوسف علیه السلام حاکم بوده است، ولی آن کسی که در میان همه‌ی این بزرگواران در حکومت جلوه کرده است و جن و انس را زیر پرچم خودش قرار داده است و خدای متعال او را با زبان همه‌ی موجودات آشنا کرده است که با همه‌ی موجودات ارتباط مستقیم برقرار کند حضرت سلیمان نبی علیه السلام بود که گفت: «رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکًا لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ».[۶] چه همّتی دارد! خدایا! من از تو سلطنتی می‌خواهم که شایسته‌ی احدی نباشد. خدای متعال هم به او داد.

حضرت سلیمان علیه السلام حشمتی دارد که کسی تا ظهور امام زمان ارواحنا فداه این حشمت را ندارد.

اما حضرت سلیمان علیه السلام با آن وسعت حکومت و با آن عمق نفوذی که در میان همه‌ی موجودات داشت امیر مؤمنان نیست، حضرت داوود علیه السلام امیر مؤمنان نیستند، حضرت دانیال علیه السلام امیر مؤمنان نیست، حضرت موسی علیه السلام امیر مؤمنان نیست، حضرت ابراهیم علیه السلام قیام به سیف کرد و لوط پیغمبر را در یک جهاد و جنگ از اسارت آزاد کرد و خلیل خدا شد و به مقام امامت و ولایت رسید و مظهر اسماء حسنی الهی شد، «رَبِّ أَرِنِی کَیْفَ تُحْیِی الْمَوْتَى»،[۷] خدای متعال خودش را محیی کرد، ولی حضرت ابراهیم علیه السلام ابوالأنبیاء هستند، پرچمدار و مؤسس اسلام هستند، لکن امیر مؤمنان نیستند.

حکومتِ دیدنیِ حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف

وجود نازنین حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف که جان عالمی و جان ناقابل این گوینده به قربان خاک قدم ایشان باد، وقتی آن بزرگوار می‌آیند «یَمْلَأُ اللهُ به الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً»، می‌آیند و همه‌ی زمین را و همه‌ی زمینه‌ها را سرشار و پُر می‌کنند و مملو از قسط و عدل می‌کنند. ان شاء الله خدای متعال قسمت ما کند، حکومت حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف تماشایی است. اگر مشرکی فرار کند و خودش را زیر صخره‌ای پنهان کند، آن صخره به حضرت حجّت ارواحنا فداه خبر می‌دهد، به زبان می‌آید… این فراتر از کارِ سلیمان نبی علیه السلام است، حکومت حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف در میان اولین و آخرین بی‌بدیل است، قبل از رجعت یک حکومت عدل الهی است و آن حکومت خاتم الأوصیاء حضرت بقیه الله امام منتَظَرِ ماست.

زنده بودنِ دل به نگاهِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است

نحوه‌ی حکومت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه این است که به دل‌ها رزق و روزی می‌دهد، هر کسی صاحب دل است و می‌خواهد دل او زنده باشد باید بر سر سفره‌ی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بنشیند.

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه سفره‌گسترِ دل‌ها هستند، ولی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه چه غذایی در این سفره می‌گذارند؟ علم! ما چیزی اشرف از علم نداریم.

دل هر کسی که معرفت ندارد درواقع او انسانیت ندارد، آدمیتِ آدم به «وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا»[۸]… ولیده‌ی اسماء الهی بود و معلم او خدا بود و با علم آدم شده است، آدم با علم آدم شده است. هر کسی می‌خواهد وارث آدم باشد باید به علم برسد، آن هم چه علمی! آن علمی که نور است، آن علمی که هم راه را روشن می‌کند و هم راه می‌برد، علمی که در آن جذبه است، علمی که جذب و انجذاب دارد، علمی که از آن محبّت می‌جوشد، علمی که طاعت را در جان انسان رشد می‌دهد و انسان بی‌اختیار به دنبال معشوق خود می‌رود، معرفتی که دل انسان را آب کند، تا زمانی که انسان نشناسد که نمی‌تواند محبّت داشته باشد…

آن کس که تو را شناخت جان را چه کند              فرزند و عیال و خانمان را چه کند

این معرفتی که محبّت از این معرفت می‌روید، این درختی که ثمره‌ی آن محبّت است و سایه‌ی آن اطاعت و حرکت است، این معرفت از وجود امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌جوشد، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه چشمه‌ی این معرفت است، هر کسی در عالم تشنه‌ی معرفت باشد، که اگر عطش او برطرف شد جرعه و جام و خمره و دریایی از چشمه معرفت نصیب او شد به عشق می‌رسد، «وَالَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ»،[۹] وقتی به عشق رسید، دیگر عشق من و تویی را از بین می‌برد، «اَلمُحَبّه نارٌ تُحرِقُ ما سِوَی المَحبُوب»، محبّت آتش و شعله و صاعقه‌ای است که هر چیزی غیر از محبوب را می‌سوزاند، محبّت آتشی است که غیرت سوزان دارد، غیری برای خدا باقی نمی‌گذارد.

«قُلِ اللَّهُ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ»،[۱۰] الله تو را کافی است، وقتی خدا را داری دیگر چه کسی را می‌خواهی؟

این است که فرمود «حُبُّ عَلِیٍّ حَسَنَهٌ لَا یَضُرُّ مَعَهَا سَیِّئَهٌ وَبُغْضُ عَلِیٍّ سَیِّئَهٌ لَا یَنْفَعُ مَعَهَا حَسَنَه»، عشق امیرالمؤمنین صلوات الله علیه گناه‌سوز است، معصیت‌سوز است، حجاب‌سوز استف غیرسوز است، هر کسی به آینه‌ی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه دل بدهد جمال الهی در وجود او تجلّی پیدا می‌کند. در ابتدا معرفت است، در انتها محبّت است، اثر آن هم فناء است و دیگر چیزی باقی نمی‌ماند.

بر سر سفره خطبه قاصعه امیرالمؤمنین صلوات الله علیه

من چند جمله‌ای از انتها این خطبه قاصعه امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به محضر شریف شما قرائت کردم، خطبه قاصعه الحق والانصاف می‌ارزد که ما اساساً جلساتی را طی هفته‌ها بر سر سفره خطبه قاصعه امیرالمؤمنین صلوات الله علیه بنشینیم و با هم ارتزاق کنیم، خیلی فراز و نشیب دارد، خیلی موج دارد، خیلی طوفان دارد، ولی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه در پایان این خطبه به معرّفی خودشان در آن فضایی که به مقداری که مردم می‌توانند بفهمند پرداختند.

می‌فرمایند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم از وقتی که شیرخوار بودند خدای متعال اعظم ملائکه را در اختیار ایشان قرار دادند که مسیر نبی مکرّم اسلام با مأموریت الهی طی شد، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم خودشان یک جا از دوران طفولیت راه را انتخاب نکرده‌اند، خدای متعال اعظم ملائکه را قرینِ پیغمبر خود قرار داد و از ابتدا حرکت با رهنمودِ خودِ خدای متعال بوده است و من خدای متعال مرا در دامان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم گذاشت.

این پیغمبری که تمام لحظات او با نور خدای متعال مشخص شده است، این خدا من را در دوران طفولیت در دامان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم گذاشت، «وَضَعَنِی فِی حِجْرِهِ»، مانند مادر که چه برخوردی با فرزند خود دارد، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه یک به یک نام می‌برند که مرا روی سینه‌اش می‌خواباند، «وَ یشِمُّنِی عَرْفَهُ» این بوی عطری که در وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم بود را به من می‌شنواند، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم غذا در دهان من می‌گذاشت و من قدم به قدم و گام به گام به دنبال پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم می‌رفتم، هیچ نبود که من تنها باشم، از ابتدا او امام من بود و من مأمومِ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم، «اتِّبَاعَ الْفَصِیلِ أَثَرَ أُمِّهِ»، همانطور که بچه‌شتر به دنبال مادرش می‌رود، من هم همینطور گام به گام به دنبال پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم رفتم.

بعد نقل می‌کند که من کنار پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم بودم، قریش آمدند و گفتند ما به تو ایمان نمی‌آوریم مگر اینکه دستور بدهی این درخت با ریشه‌هایش به سوی تو بیاید، وجود نازنین پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم به درخت خطاب کردند و درخت با ریشه‌های خودش مانند کبوتری که پر می‌زند و صدا می‌دهد، اینطور جلو آمد ولی شانه‌ی من جای قرار درخت قرار گرفت. گفتند ما ایمان نمی‌آوریم مگر اینکه بگویی درخت برگردد، نیمی از درخت بماند و نیم دیگر بیاید، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم دستور دادند و دوباره درخت با همان عشق قرار نداشت…

از تو به یک اشارت       از من به سر دویدن

اینطور تو اشاره کن، بغیر از بشر همه‌ی موجودات عاشق نور خدا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و امیرالمؤمنین صلوات الله علیه و اهل بیت سلام الله علیهم أجمعین هستند. ای کاش ما هم به اندازه‌ی درخت بودیم.

آن درخت آمد و این‌ها گفتند: عجب سحری است!

من گفتم «أشهدُ أن لا اله الا الله»، این کلمه طیّبه‌ی لا اله الا الله را بر زبانم جاری کردم، این‌ها گفتند این سحرِ عظیمی است که هیچ کسی بجز علی او را تصدیق نمی‌کند.

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌فرمایند «وَ إِنِّی لَمِنْ قَوْمٍ»… ببینید امیرالمؤمنین صلوات الله علیه خود را مانند یک تابلو معرّفی می‌کنند، می‌خواهند ما خودمان را برابرِ اصل کنیم، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه اصل و ریشه و چشمه‌ی ایمان و حقیقت و خوبی‌های عالم هستند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه اصل و فرع هستند، ما باید خودمان را با این اصل مورد تطبیق قرار بدهیم.

«وَ إِنِّی لَمِنْ قَوْمٍ» من جزو آن‌هایی هستم، جزو آن الگوها، جزو آن تابلوها هستم که «لَا تَأْخُذُهُمْ فِی اللَّهِ لَوْمَهُ لَائِمٍ». درواقع امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به این آیه اشاره می‌فرمایند که «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّهٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَهَ لَائِمٍ»،[۱۱] این‌ها صفات امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است که در این آیه آمده است، اولین وصف امیرالمؤمنین صلوات الله علیه این است که معشوقِ خدای متعال است، اول محبّت خدا را به او معرّفی می‌کند، خدای متعال امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را پسندیده است، خدای متعال امیرالمؤمنین صلوات الله علیه را زیبا ساخته است و او را دوست دارم، ولی محبّت دو طرفه است، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه هم عاشق خدای متعال است، در برابر مؤمنین ملایم است، در برابر گردن‌کشانِ کفر سرسخت است، در عمر خود در جبهه حضور دارد، هرگز از سنگر فاصله نمی‌گیرد، «وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَهَ لَائِمٍ»، انسان دین داشته باشد، یک آدم متدین در مراسم عروسی که گناه است نمی‌رود، می‌خواهند او را مسخره کنند؟ مسخره کنند!

اصلاً امیرالمؤمنین صلوات الله علیه برای این دست روی چیزی گذاشتند…

از این جار و جنجال این شبکه‌های مجازی و این ماهواره‌ها و این بوق‌های کفر و زندقه و نفاق نترسید، شما کار خودتان را کنید، شما شیعه‌ی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه هستید، اولین صفتی که امیرالمؤمنین صلوات الله علیه از خودشان نقل کردند این بود که من از مطلقا از طوفان‌های تبلیغاتی واهمه‌ای ندارم، من عاشق هستم و می‌خواهم معشوقم از من راضی باشد، دیگران هرچه می‌خواهند بگویند، برای من اصلاً مهم نیست. «لَا تَأْخُذُهُمْ فِی اللَّهِ لَوْمَهُ لَائِمٍ».

دوم: «سِیمَاهُمْ سِیمَا الصِّدِّیقِینَ»، این اشاره به آن چیزی است که ما در تمام نمازها از خدای متعال می‌خواهیم که با امیرالمؤمنین صلوات الله علیه باشیم. می‌گوییم «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِیمَ»،[۱۲] صراط مستقیم برای چه کسانی است؟ «صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ»،[۱۳] این «أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» چه کسانی هستند؟ قرآن کریم می‌فرماید: «وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ»،[۱۴]…

این تفسیر المیزان علامه طباطبایی اعلی الله مقامه الشّریف تفسیر آیه به آیه است، خدای متعال در سوره حمد به ما گفته است که در تمام نمازهایتان بخواهید که همراهِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه باشید، چطور؟ می‌گوییم ما را به صراط مستقیم هدایت بفرما. صراط مستقیم کدام صراط است؟ صراط کسانی که به آن‌ها نعمت داده‌‌ای، آن‌ها بر سر سفره‌ی نعمتِ ولایتِ مطلقه‌ی تو نشسته‌اند، می‌خواهیم با این‌ها باشیم. این‌ها چه کسانی هستند؟

قرآن کریم چهار گروه را معرّفی کرده است که اگر خواستید سفر الی الله داشته باشید با این چهار کاروان باشید و از این چهار کاروان فاصله نگیرید که این چهار کاروان کاروانِ الهی هستند.

«وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ»؛ «أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ» اینجا معنی می‌شود، «أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ»، صدیقین هستند، امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌فرمایند باید با من باشید، قرآن کریم اینطور گفته است، همیشه در نمازهایتان از خدای متعال این را می‌خواهید، «وَحَسُنَ أُولَئِکَ رَفِیقًا».

امیرالمؤمنین صلوات الله علیه می‌فرمایند من این هستم، «سِیمَاهُمْ سِیمَا الصِّدِّیقِینَ».

«کَلَامُهُمْ کَلَامُ الْأَبْرَارِ»، ابرار چه کسانی هستند؟ «إِنَّ الْأَبْرَارَ یَشْرَبُونَ مِنْ کَأْسٍ کَانَ مِزَاجُهَا کَافُورًا * عَیْنًا یَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونَهَا تَفْجِیرًا»،[۱۵] این‌ها بر سر چشمه هستند، اما این چشمه مانند چشمه‌ای نیست که چشمه با عسای حضرت موسی علیه السلام بجوشد، این‌ها وجود خودشان انفجار خدای متعال است. من جزو این‌ها هستم، من چشمه‌ی نور هستم، من چشمه‌ی هدایت هستم، وقتی هم حرف می‌زنم حرفِ من جوششِ همین چشمه است، «کَلَامُهُمْ کَلَامُ الْأَبْرَارِ».

دعا

امیدواریم خدای متعال به برکت اخلاص شما که با دل آمدید، برای گرفتن عیدی آمدید، ان شاء الله می‌خواهید عیدی شما ظهور آقایمان باشد، ان شاء الله خدای متعال به برکت دل‌های پاک شما از ما هم بپذیرد و ما با شما محشور باشیم.

نَسئَلُک و نَدعُوک بِاسمِکَ الأعظم الأعز الأجل الأکرم اِلَهَنا بِمُحَمَّدٍ وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَهَ وَ الْحَسَنِ وَ الحُسَین یا الله…

نَادِ عَلِیّاً مَظْهَرَ الْعَجَائِبِ تَجِدْهُ عَوْناً لَکَ فِی النَّوَائِبِ کُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ سَیَنْجَلِی بِعَظَمَتِکَ یَا اللهُ وَ بِنُبُوَّتِکَ یَا مُحَمَّدُ صَلَّى اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ وَ بِوَلَایَتِکَ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ

خدایا! تو را به حقیقتِ مولود کعبه، به سِرّ عالم خلقت، به سِرّ وجود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم و نفس نفیسش علی مرتضی قسم می‌دهیم عیدی ما را ظهور امام زمان ارواحنا فداه در عصر ما قرار بده.

خدایا! به ما توفیق دیدنِ جمال آقایمان، گردیدن دور سر حضرت، افتاد به خاک قدم حضرت، گرفتن مدال نوکری و خدمت به امام زمان ارواحنا فداه و عشق به حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشّریف را به ما روزی بفرما.

خدایا! این انقلاب ما را به انقلاب امام زمان ارواحنا فداه متصل بفرما.

خدایا! این پرچمدار ما را در انتقال پرچم به صاحب اصلی آن موفق بفرما.

خدایا! سایه نایب امام زمان ارواحنا فداه را بر سر ما مستدام بدار.

خدایا! مشکلات معیشتی و فرهنگی این کشور را با دست گره‌گشای حلال مشکلات امیرالمؤمنین صلوات الله علیه برطرف بفرما.

خدایا! این دولت خدمتگزار و ولایتمدار ما را در ایفای رسالتش یاری بفرما.

خدایا! قوای سه‌گانه را در باز کردن گره‌ها کمک بفرما.

خدایا! نسل جوان ما را، جوان‌های حاضر را از کشتی نجات دور نفرما و آن‌ها را به کمک این کشتی به ساحل توحید و نور و کمال برسان.

خدایا! امر ازدواج و اشتغال را در همه جای این کشور و جبهه مقاومت با دست امیرالمؤمنین صلوات الله علیه حل بفرما.

خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام قسم می‌دهیم انقلاب ما را، نظام ما را، مردم خوب ما را، رهبر خوب و عزیز ما را در غیبت امام زمان ارواحنا فداه دشمن‌شاد مگردان.

خدایا! روح بلند امام ما، شهیدان ما، گذشتگان ما را با طبق‌هایی از نور پذیرایی بفرما و ارواح طیّبه‌شان را از ما راضی و خشنود بگردان.

خدایا! تو را به ولادت و ولایت و حقیقتِ امیرالمؤمنین صلوات الله علیه قسم می‌دهیم عموم مریض‌ها، مریض مورد نظر و آقای فاطمی‌نیا را شفای عاجل و کامل روزی بفرما.

الهی که بر سر سفره‌ی امیرالمؤمنین صلوات الله علیه به هرچه خواستید و نخواستید برسید صلواتی ختم بفرمایید.

اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّل فَرَجَهُم

[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸

[۲] نهج البلاغه، خطبه ۱۹۲، خطبه قاصعه، بخش ۱۸ (وَ إِنِّی لَمِنْ قَوْمٍ لَا تَأْخُذُهُمْ فِی اللَّهِ لَوْمَهُ لَائِمٍ، سِیمَاهُمْ سِیمَا الصِّدِّیقِینَ وَ کَلَامُهُمْ کَلَامُ الْأَبْرَارِ، عُمَّارُ اللَّیْلِ وَ مَنَارُ النَّهَارِ، مُتَمَسِّکُونَ بِحَبْلِ الْقُرْآنِ، یُحْیُونَ سُنَنَ اللَّهِ وَ سُنَنَ رَسُولِهِ (صلی الله علیه وآله)، لَا یَسْتَکْبِرُونَ وَ لَا یَعْلُونَ وَ لَا یَغُلُّونَ وَ لَا یُفْسِدُونَ، قُلُوبُهُمْ فِی الْجِنَانِ وَ أَجْسَادُهُمْ فِی الْعَمَل‏)

[۳] سوره مبارکه آل عمران، آیه ۶۱ (فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِینَ)

[۴] سوره مبارکه مؤمنون، آیات ۱ تا ۴

[۵] سوره مبارکه ص، آیه ۲۶ (یَا دَاوُودُ إِنَّا جَعَلْنَاکَ خَلِیفَهً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ وَلَا تَتَّبِعِ الْهَوَىٰ فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ ۚ إِنَّ الَّذِینَ یَضِلُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ بِمَا نَسُوا یَوْمَ الْحِسَابِ)

[۶] سوره مبارکه ص، آیه ۳۵ (قَالَ رَبِّ اغْفِرْ لِی وَهَبْ لِی مُلْکًا لَا یَنْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِی ۖ إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ)

[۷] سوره مبارکه بقره، آیه ۲۶۰ (وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِیمُ رَبِّ أَرِنِی کَیْفَ تُحْیِی الْمَوْتَىٰ ۖ قَالَ أَوَلَمْ تُؤْمِنْ ۖ قَالَ بَلَىٰ وَلَٰکِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبِی ۖ قَالَ فَخُذْ أَرْبَعَهً مِنَ الطَّیْرِ فَصُرْهُنَّ إِلَیْکَ ثُمَّ اجْعَلْ عَلَىٰ کُلِّ جَبَلٍ مِنْهُنَّ جُزْءًا ثُمَّ ادْعُهُنَّ یَأْتِینَکَ سَعْیًا ۚ وَاعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ)

[۸] سوره مبارکه بقره، آیه ۳۱ (وَعَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ کُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمْ عَلَى الْمَلَائِکَهِ فَقَالَ أَنْبِئُونِی بِأَسْمَاءِ هَٰؤُلَاءِ إِنْ کُنْتُمْ صَادِقِینَ)

[۹] سوره مبارکه بقره، آیه ۱۶۵ (وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَادًا یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ ۖ وَالَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ وَلَوْ یَرَى الَّذِینَ ظَلَمُوا إِذْ یَرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّهَ لِلَّهِ جَمِیعًا وَأَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعَذَابِ)

[۱۰] سوره مبارکه انعام، آیه ۹۱ (وَمَا قَدَرُوا اللَّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِذْ قَالُوا مَا أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَىٰ بَشَرٍ مِنْ شَیْءٍ ۗ قُلْ مَنْ أَنْزَلَ الْکِتَابَ الَّذِی جَاءَ بِهِ مُوسَىٰ نُورًا وَهُدًى لِلنَّاسِ ۖ تَجْعَلُونَهُ قَرَاطِیسَ تُبْدُونَهَا وَتُخْفُونَ کَثِیرًا ۖ وَعُلِّمْتُمْ مَا لَمْ تَعْلَمُوا أَنْتُمْ وَلَا آبَاؤُکُمْ ۖ قُلِ اللَّهُ ۖ ثُمَّ ذَرْهُمْ فِی خَوْضِهِمْ یَلْعَبُونَ)

[۱۱] سوره مبارکه مائده، آیه ۵۴ (یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دِینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَیُحِبُّونَهُ أَذِلَّهٍ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ أَعِزَّهٍ عَلَى الْکَافِرِینَ یُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَلَا یَخَافُونَ لَوْمَهَ لَائِمٍ ۚ ذَٰلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ)

[۱۲] سوره مبارکه فاتحه، آیه ۶

[۱۳] سوره مبارکه فاتحه، آیه ۷ (صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَلَا الضَّالِّینَ)

[۱۴] سوره مبارکه نساء، آیه ۶۹ (وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَٰئِکَ مَعَ الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ مِنَ النَّبِیِّینَ وَالصِّدِّیقِینَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِینَ ۚ وَحَسُنَ أُولَٰئِکَ رَفِیقًا)

[۱۵] سوره مبارکه انسان، آیات ۵ و ۶