راه های جدا خوابی بچّه ها
الف. اتاق خواب
اتاق خواب بچّه ها باید فضای مناسب و کودکانه ای داشته باشد؛ همچنین اتاق خواب آنها نباید خیلی دور از اتاق خواب والدین باشد.
ب. آماده کردن کودک و پاسخ به پرسش های او
همچنین باید به پرسش های او پاسخ بدهیم؛ مثلاً اگر فرزند پرسید: چرا امروز چنین کاری را می کنید؟ ما هم باید در جواب بگوییم: چون شما باید جای خواب جداگانه ای داشته باشید و باید شما از این به بعد در اینجا بخوابید. البته ممکن است بچّه در اینجا یک سری مقاومت هایی از خودش نشان دهد که ما هم می توانیم از قصّه گویی در این زمینه به خوبی استفاده کنیم؛ یعنی قصّه هایی برای فرزندمان بیان کنیم که او این جریان را بهتر بپزیرد.
ج. دور کردن عوامل ترس
- ۱. پیش گیری
نکته ی دیگر، این است که اتاق خوابی که برای بچّه ها فراهم می شود، باید خالی از عوامل ترسناک باشد؛ لذا پدر و مادر باید از این عامل جلوگیری کنند؛ مثلاً پنجره ای در این اتاق وجود دارد که رو به خیابان است و در شب نور ماشین ها از این پنجره به سقف اتاق و به در و دیوار می تابد، خود این امر ممکن است که در بچّه ها ایجاد ترس کند؛ زیرا تخیّلات بچّه ها در این سنّین خیلی قوی است و ممکن است که همین اتّفاق به ظاهر ساده یک سری تخیّلات ذهنی را در آنها ایجاد کند.
گاهی اوقات نیز عواملی باعث شود که بچّه دیر به عادت خود برسد؛ مثلاً یک سریال ترسناکی را می بیند که باعث می شود دوباره آن ترس در او ریشه پیدا کند و دوباره ما را به اوّل راه برگرداند.
- ۲. نوع برخورد
گاهی اوقات ممکن است فرزند ما از کمد اتاقش بترسد و بستر این ترس را دیگران در گذشته فراهم کرده باشند؛ مثلاً به بچّه گفته اند: “در این کمد دزد است“.
وقتی ما می بینیم که بچّه از این اتاق می ترسد، باید زمینه ای را فراهم کنیم تا ترس او از بین برود؛ البته منظور ما این نیست که دست بچّه را بگیریم و او را به اتاق ببریم و داخل کمد را نشانش بدهیم؛ این کار درست نیست؛ بلکه باید خیلی طبیعی وارد اتاق بشویم و در را باز کنیم تا او نگاه کند و متوجّه شود که در آنجا خبری نیست.
- برنامه ریزی
اگر والدین می خواهند داخل اتاق خواب بچّه ها چراغ خوابی را روشن کنند، باید به آن سایه و نور هایی که توسط آن چراغ خواب در اتاق ایجاد می شود، توجّه کنند؛ چراکه این سایه ها در بچّه ایجاد ترس و دلهره می کند؛ تخیّلات بچّه ها در این سن خیلی قوی است و ممکن است که برای آنها ایجاد ترس کند.
د. همراهی کردن فرزندان در موقع خواب
والدین می توانند در روزهای اوّل، فرزند خود را همراهی کنند؛ یعنی بچّه را به اتاق خواب ببرند و کنار او بخوابند و قصّه بگویند و به او اطمینان بدهند تا زمانی که او بیدار است کنارش خواهند ماند؛ البته نباید در این مورد به بچّه ها دروغ گفت؛ یعنی نباید به فرزندان وعده داد که اگر تو اینجا بخوابی ما تا صبح کنارت می مانیم!
ه. نوازش کردن
گاهی اوقات برای اینکه بچّه ها به آرامش برسند، نیاز به نوازش دارند. اگر والدین دست بچّه ها را نوازش کنند، خیلی می تواند به آنها آرامش بدهند؛ لذا والدین فرزندان را نوازش کنند تا بچّه ها یک خواب خوبی داشته باشند.
والدین از طولانی شدن زمان نترسند!
برخی از والدین به ما می گویند: تا چه زمانی باید فرزندان را در موقع خواب همراهی کنیم؟ ممکن است زمان آن بر اساس روحیّات بچّه ها و نوع ترس بچّه ها متفاوت باشد؛ ولی والدین از طولانی شدن زمان نترسند؛ چراکه جداخوابی یک اتّفاق است و باید در این دوران بچّه ها جدا بخوابند. والدین باید یک زمان را برای همراهی کردن فرزندان در موقع خواب قرار دهند. ممکن است جداخوابی یک ماه یا دو ماه طول بکشد تا بچّه عادت کند؛ ولی اشکال ندارد.
پاسخ دهید