«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ»

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ * رَبِّ اشْرَحْ لی‏ صَدْری * وَ یَسِّرْ لی‏ أَمْریَ * وَ احْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسانی‏ * یَفْقَهُوا قَوْلی‏»[۱].

«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ الصَّلَاهُ عَلَی خَاتَمِ الْمُرْسَلِین طَبِیبِنَا حَبِیبِنَا شَفِیعِ ذُنوبِنَا أَبِی الْقَاسِم مُحَمَّدٍ و آلِهِ الأطْهَرینَ سِیَّمَا مَولَانَا بَقیَّهَ اللهِ فِی العَالَمینَ أَرْوَاحُنَا فِدَاهُ وَ رَزَقَنَا اللهُ رِضَاهُ وَ اللَّعْنُ عَلَی أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِینَ».

مقدّمه

خدای متعال را سپاس می‌گوییم که یک مرتبه‌ی دیگر بهارِ جدیدی را قسمتِ ما کرد، سالی با همه‌ی فراز و نشیب‌ها بر ما گذشت و سالِ جدیدی آغاز شد.

در این فرصتِ بسیار مغتنم، در این شرایطِ سخت، سالِ ما با شهادتِ حضرت موسی کاظم علیه السلام آغاز شده است، و ما این موضوع را به فالِ نیک می‌گیریم، چون عناوینی که از جانبِ خدای متعال حضرت موسی بن جعفر علیه الصلاه و السلام عنایت شده است برای این روزها و روزگار ما می‌تواند پناهگاه باشد، می‌تواند سازنده باشد، می‌تواند آموزنده باشد.

من در ابتدا این شهادت جانگداز را به ملّتِ عزیزِ ایران و همه‌ی پیروانِ عصمت و طهارت در  اقطارِ عالَم تسلیت عرض می‌کنم، و آغازِ سالِ جدید و حیاتِ نوی طبیعت را از جانبِ خدای متعال، که از آیاتِ الهی است، «اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یُحْیِی الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ»[۲]، یکی از رموزِ شکوفاییِ عقلِ انسانِ الهی توجّهِ به حیاتِ مجدد بعد از مرگ است، که هم به ما درس می‌دهد و هم اینکه باید دل‌های مرده‌ی خود را با یادِ خدای متعال، با عبادت، با اطاعت، با علم، با استضاعه‌ی از قرآن کریم، با انسِ با اولیاء الهی حیاتِ جدیدی را در جان و قلبِ خودمان ایجاد کنیم و زندگیِ پویایی را تجربه نماییم.

این آغازِ حیاتِ طبیعت برای ما هم آغازِ یک پویایی، خلاقیّت، نوآوری، کمالاتِ جدید، تجلیّاتِ نوری و زیبایی‌هایی را… اقتضاء می‌کند که کمتر از طبیعت نباشیم.

این فرصت را، و مبعثِ شریفِ نبیّ مکرّمِ اسلام را تهنیت و تبریک عرض می‌کنم.

چون شهادتِ حضرت موسی بن جعفر علیه السلام است حیف می‌دانم که از این وجودِ نوری و لاهوتی بهره‌ای نگرفته باشیم.

اهمیّتِ «کظم غیظ»

از القابی که حضرت موسی بن جعفر علیه السلام دارد «کاظم» است، و در قرآن کریم آمده است: «وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ»[۳]، اینکه انسان بتواند بر خشمِ خود غلبه کند و خشم و غضبِ خود را مدیریت کند از صفاتِ ارزشیِ انسان است، و در این ایّام که مردمِ عزیزِ ما و بلکه مردمِ جهان گرفتارِ یک ویروسِ منحوس  شده‌اند و کارها تعطیل شده است و همه خانه‌نشین شده‌اند، این اکسیر و این کیمیا زندگی‌ها را شاداب می‌کند، انسانی که بتواند مشکلات را تحمّل کند و در برابرِ سختی‌ها جزع نکند و پرخاشگر نباشد، کم‌حوصلگی به خرج ندهد، بلکه کظم غیظ کند و به مبنای اخلاقیِ خود در زندگی بر عفو و گذشت باشد.

این صفت در حضرت موسی کاظم علیه السلام یک تابلویی است که می‌تواند برای همه‌ی بشریت در همه‌ی اعصار خوشبختی را بهمراه داشته باشد.

سختی‌های زندگی طبیعی است

حضرت موسی کاظم علیه الصلاه و السلام در یک عبارتی از خدای متعال اینچنین خواسته است: «اَللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِی مِنَ اَلْمُعَارِینَ»[۴] خدایا! مرا از کسانی که ایمانِ آن‌ها ایمانِ عاریتی و موقّتی است قرار نده، «وَ لاَ تُخْرِجْنِی مِنَ اَلتَّقْصِیرِ» و مرا مغرور نکن که هر کاری می‌کنم خیال کنم کارِ خیلی مهمّی کرده‌ام که منجر به این بشود که خودم را بدهکارِ خدای متعال و خلقِ خدا ندانم.

این نکته چقدر برای زندگیِ معنوی و حتّی مادّیِ انسان مهم است! یکی ثبات و استقامت بر ایمان و بندگیِ خدای متعال، که در این امتحانات… «وَلَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ ۗ وَبَشِّرِ الصَّابِرِینَ»[۵]، خدای متعال در قرآن کریم به ما آمادگی داده است، بنای خلقتِ این عالَم برای ساخته شدنِ انسان‌های خام و نپخته است و انسان در کوران‌ها و سختی‌ها و شدائد و مشکلات رشد می‌کند، «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا * إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا»[۶]، انسان‌های غیرِمتوجّه، انسان‌ها غافل، انسان‌های خوش‌گذران، انسان‌های مرفّه طاقت و تحمّلِ سختی‌ها و فشارها را ندارند، لذا با هر بهانه‌ای گوهرِ ایمان و سرمایه‌ی اعتقاد به خدای متعال را از دست می‌دهند.

اما انسان‌هایی که می‌دانند به دنیا آمده‌اند «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِی کَبَدٍ»[۷]… خدای متعال اعلان فرموده است ماهیّتِ زندگیِ دنیا شنا کردن در دریای سختی‌هاست، و خدای متعال بهشت را حاصلِ تحمّلِ سختی‌ها معرّفی کرده است، «أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّهَ وَلَمَّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذِینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ ۖ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ»[۸]، خدای متعال بهشت را بدونِ تحمّلِ سختی‌ها به کسی نمی‌دهد، زندگیِ دنیا گذرا و موقّت است و انسان همواره با سختی‌ها و شدائد مواجه است و این یکی از کلاس‌هایی است که انسانِ متوجّه در این کلاس‌ها رشد می‌کند و مدرکِ قبولی می‌گیرد و سیرِ قربی و حبّی را طی می‌کند تا به خدای عزیز برسد و خدای متعال را ملاقات کند و متّصف به صفاتِ الهی بشود.

اما کسانی که توجّه به فلسفه‌ی سختی‌ها و مشکلات ندارند سقوط می‌کنند، ناشکری می‌کنند، جزع می‌کنند و به دیگران پرخاش می‌کنند، بدبینی نسبت به آفرینش و نظامِ خلقت پیدا می‌کنند، «خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَهَ»[۹] می‌شوند، «وَ لاَ تُخْرِجْنِی مِنَ اَلتَّقْصِیرِ».

دیدید در دورانِ دفاع مقدّس این عزیزانِ ما هشت سال در جبهه‌ها بودند اما هرگز برای خودشان ادّعایی نداشتند، طلبکارِ مردم و دین نبودند، مدیونِ خدای متعال بودند.

این سردارِ عزیزِ ما، شهید بزرگِ ما، شهید سلیمانی را همه دیدند، در تمامِ دوران‌های سخت یارِ مظلومان بود، مقابلِ آدم‌کُش‌ها بود، مقابلِ متجاوزین بود، مقابلِ گردن‌کلفت‌ها بود، ولی نه آجری روی آجر گذاشت و نه به دنبالِ سِمَت و منصب و شهرتی بود، بلکه در آن لحظاتی که نزدیکِ شهادتِ ایشان بود، آنجا هم ملتمسانه به خدای متعال می‌گفت: «خدایا! مرا پاک کن، خدایا! مرا قبول کن»، این‌ها برای ما الگو هستند و قتح الفتوحِ انقلاب اسلامی و تربیتِ مکتبِ ولایت و فقاهت این است که برای ما سرافرازی و افتخار آفریده است.

این نکته از نکاتی بود که باید از حضرت موسی بن جعفر علیه الصلاه و السلام بیاموزیم.

در بیماری‌ها به امام موسی کاظم علیه السلام متوسّل شویم

و در پایانِ این قسمت از عرایضِ خود عرض می‌کنم که آنچه که در کتاب شریف «کلم الطیب والغیث الصیب» که برای یکی از حکمای بزرگِ ما، مرحوم آقا سید علیخان مدنیِ شیرازی است، ایشان هم حکیم هستند، هم فقیه هستند، هم عارف هستند، ایشان در این کتابِ شریفِ خود جریانی از «ابوالوفاء شیرازی» با سندی که برای خودِ ایشان اطمینان حاصل شده است نقل می‌کنند که او محکوم به حبس شده بود و احتمال به اعدامِ ایشان می‌رفت، ایشان در رؤیایی که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم را دیدند حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم برای هر یک از امامانِ ما یک جلوه‌ی خاصّی را مطرح کردند و مأموریتِ ویژه‌ای را تعریف کردند که مردم در سختی‌ها و گرفتاری‌ها به تناسبِ نیازِ خود دامانِ آن امام را بگیرند، اما نسبت به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام «خلاصی از بیماری» را در جلوه‌های ایشان گنجاندند.

لذا امروز که ما با شیوعِ این بیماری هستیم و ما عزیزانِ زیادی را در این جریان از دست دادیم و خانواده‌هایی در این ابتدای سال داغدار هستند، باید به آن‌ها تسلیت بگوییم و برای آن‌ها از خدای متعال صبر و آرامش طلب کنیم و برای عمومِ بیمارها و خصوصاً آن‌هایی که به این ویروس مبتلاء شدند دعا کنیم، من عرض می‌کنم از حضرت موسی بن جعفر علیه السلام غفلت نکنیم، یکی از عناوینِ ایشان «باب‌الحوائج» است و مردمِ بغداد (چه شیعه و چه سنّی) در سختی‌ها به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام پناه می‌برند و حضرت موسی کاظم علیه السلام به همه پناه می‌دهد، خصوصاً کسانی که گرفتارِ مرض هستند.

و من هم خدای متعال را به وجاهت و تقرّبِ این امامِ صابرِ ما، امامِ کاظمِ ما، امام مهنت کشیده‌ی ما، امامِ مهربانِ ما، امامِ دارای معجزات و کراماتِ فراوانِ ما قسم می‌دهم که خدای متعال همه‌ی بیماران و بیمارانِ مبتلای به کرونا را نجات بدهد، و همچنین خدای متعال را به حضرت موسی بن جعفر علیه السلام قسم می‌دهم آن‌هایی که هنوز مبتلا نشده‌اند و همه را بیمه‌ی حضرت موسی بن جعفر علیه السلام کند که چنین ویروسی را نبینند و ان شاء الله بزودی بر این ویروس غلبه کنیم و دانشمندانِ جوانِ ما هم با پژوهش‌های خود و هم با توسّل‌های خود واکسنِ این ویروس را کشف کنند و داروی این ویروس را پیدا کنند و برای همیشه از شرّ این ویروس خلاص بشوند.

لکن نکته‌ای که باید از نظر دور نداشت این است که احتمال بدهیم این عکس‌العملِ اعمالِ خودمان باشد، حضرت موسی بن جعفر علیه السلام می‌فرمایند: «کُلَّمَا أَحْدَثَ اَلْعِبَادُ مِنَ اَلذُّنُوبِ مَا لَمْ یَکُونُوا یَعْمَلُونَ أَحْدَثَ اَللَّهُ لَهُمْ مِنَ اَلْبَلاَءِ مَا لَمْ یَکُونُوا یَعْرِفُونَ»[۱۰] هرگاه گناه منتشر شد و جلوگیری از گناه نبود، ظلم بود، اجحاف بود، قطع رحم بود، ناسازگاری‌ها بود، حرام‌خوری‌ها بود، رباخوری‌ها بود، نتیجه‌ی خوبی نخواهد داشت؛ صریحِ فرمایشِ امام معصوم این است که این بلاهای متنوّعِ عالمگیر نتیجه‌ی بدی‌های متنوّعی است که بشر به آن گرفتار شده است.

لذا از خدای متعال می‌خواهیم که خدای متعال به ما توفیقِ توبه بدهد، یکی از داروهای قطعی و مؤثرِ همیشگی استغفار و توبه‌ی از همه‌ی بدی‌هاست، همه‌ی ما باید توبه کنیم.

نکاتی در مورد فرمایشات مقام معظم رهبری

اما در قسمت دوم از عرایضِ خود؛ فرمایشاتِ مقام معظم رهبری مدظله العالی… که الحمدلله ایشان ذکرالله هستند، خاصیّتِ «ذکرالله» آرامشِ برای دل‌هاست، در قرآن کریم اینطور فرموده است: «الَّذِینَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُمْ بِذِکْرِ اللَّهِ ۗ أَلَا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»[۱۱]، در تمامِ اضطراب‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، تکیه‌گاهِ مردمِ ما امام زمان ارواحنا فداه هستند، و در این آیه کریمه فرمود: «خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَهً تُطَهِّرُهُمْ وَتُزَکِّیهِمْ بِهَا وَصَلِّ عَلَیْهِمْ ۖ إِنَّ صَلَاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ ۗ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ»[۱۲]، پیامبر من! صدقات را از مؤمنین بگیر، که اگر این‌ها از مال بگذرند و صدقه بدهند و انفاق کنند و اطعام کنند و به گرفتارها برسند و برای فقرا چاره‌اندیشی کنند و فاصله‌ی طبقاتی را کم کنند پیامبرِ خدا برای این‌ها صلوات نثار می‌کنند و برای این‌ها دعا می‌کنند و دعای حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم که طبقِ مأموریتِ الهیِ ایشان است مایه‌ی آرامشِ این‌ها می‌شود.

امروز امام زمان ارواحنا فداه جانشینِ حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلّم هستند، اگر ملّتی نسبت به گرفتارها همّت به خرج داد و برای رفعِ مشکلاتِ آن‌ها قدم در عرصه‌ی مجاهدت گذاشت امام زمان ارواحنا فداه برای آن‌ها دعا می‌کنند و دعای امام زمان ارواحنا فداه مایه‌ی آرامش است، و چون دستِ ما به امام زمان ارواحنا فداه نمی‌رسد ایشان نایبی دارند که همه‌ی رعیّتِ خود را به این نایبِ خود ارجاع داده‌اند.

لذا هم یک جمله‌ی امامِ راحل در همه‌ی کوران‌های درگیریِ با جهانیانِ مستکبر آرامش می‌داد، امروز هم رهبرِ عزیزِ ما تکیه‌گاهِ آرامبخشِ دل‌های مؤمنان هستند.

ایشان در بیاناتِ امروزِ خودشان یک نگاهی به سالِ گذشته داشتند که پُر بود از حوادثِ تلخ و شیرین، که این سال با سیل شروع شد و با کرونا خاتمه پیدا کرد، ظاهرِ قضیّه خیلی تلخ است اما در میانِ این سختی‌ها و فشارها، چه زیبایی‌ها، چه محبّت‌ها، چه عاطفه‌ها، چه ایثارها، چه خدمت‌ها از طبقاتِ مختلف، شهید سلیمانی رحمه الله تعالی علیه هم در جریانِ سیل چکمه‌پوش به داخلِ آب رفتند، همینطور طلبه‌ها و دانشجویان و مردمِ ما بسیج شدند و سیل‌زده‌ها را از آن نگرانی و مشکل نجات دادند.

در حوادثِ دیگر مانندِ زلزله‌ی آذربایجان باز هم مردمِ ما مشمولِ توفیقِ الهی بودند، از این تهدید‌ها «فرصت‌ها» ساختند، و از کنارِ این سختی‌ها «زیبایی‌ها» خلق کردند، و امروز هم بر سرِ سفره‌ی شهید سلیمانی رحمه الله تعالی علیه… که مَثَلِ این شهیدِ بزرگ مَثَلِ ناقه‌ی صالح بود، و چون آن مردمِ کوردل ناقه‌ی صالح را تحمّل نکردند خدای متعال هم آن‌ها را عذاب کرد، مردمی که تماشا کردند، دیدند داعش فرزندِ بانویی را از دستِ او می‌گیرد و در آتش می‌اندازد و می‌پزد و داخلِ پلو می‌کند و برای مادرِ او می‌برد و این مردمِ دنیا و مستکبرین و قدرت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی سکوت می‌کنند، امروز هم چوب الهی صدا ندارد، اینطور همه را خانه‌نشین می‌کند، می‌بینید که چطور عجزِ همه‌ی قدرت‌ها را به عالَم نشان داد، خدای متعال قهّاریّت و قدرتِ خود را به رُخِ همه‌ی جهانیان کشید، و مردمِ ما از این ناقه‌ی صالح چه تجلیلی کردند، چه تکریمی کردند، چطور او را بعنوانِ یک الگو به عالَمیان معرّفی کردند، و تمایلات و ایده‌ها و آرمان‌های خود را هم نشان دادند، نشان دادند که آیا مردمِ ما به دنبالِ تفکّراتِ غربی هستند یا به دنبالِ مقاومت، پاکی، امانت و مقابله‌ی با آدم‌کُشی‌ها و ددمنشی‌ها و بنده‌ی صالحِ پروردگار متعال.

و در این جریانِ کرونا که بعد از آن درس‌آموزی از خونِ پاکِ شهید سلیمانی بود، می‌بینید که در میانِ این همه داغ‌ها و دردهایی که امروز بیمارانِ این ویروس در بیمارستان‌ها و خانه‌ها مبتلا هستند، ولی همه طلبه‌های عزیزِ ما در کنارِ این مجاهدانِ سلامت، کادرِ پزشکی و درمانی، پرستاران و نیروهای خدماتیِ این بیمارستان‌ها و درمانگاه‌ها… طلبه‌های ما با عمامه و بی‌عمامه حتّی در شستنِ توالت‌ها می‌روند و ایثار می‌کنند، دانشجویانِ ما، مردمِ عزیزِ ما، خیّرینِ ما، تولیدکنندگانِ ما، چه عرصه‌هایی از ایثار و چه زیبایی‌هایی که از تولیداتِ جهشی ایجاد کردند.

با توجّه به این امتحانات که خدای متعال برای برجستگیِ ملّتِ ایران این امتحانات را پیش آورده است و مردمِ ایران به فضلِ الهی بر همه‌ی این امتحانات «أحسنُ عَمَلاً» بودند…

حضرتِ آقا در سالِ گذشته شعارِ سال را «رونق تولید» معرّفی کردند اما سالِ جدید را «جهشِ تولید» نامیدند، باید همه‌ی کسانی که در این عرصه‌ی جهاد که از اساسی‌ترین و سرنوشت‌سازترین مسئله در ادامه‌ی حیاتِ ما، در اقتدارِ ما، در حفظِ عزّتِ ما، در فرهنگِ ما مؤثر هست، ان شاء الله این بیان را پیامِ امام زمانِ خودشان ببینند و از این نایبِ امام زمان ارواحنا فداه قدردانی کنند و به فرمایشِ ایشان عمل کنند، که در این زمینه هرگاه در هر زمینه فرمانِ رهبری بعنوانِ یک امرِ مقدّسِ آسمانی موردِ توجّه بوده و موردِ عمل قرار گرفته است برای ما پیشرفت و عزّت و اعتبار و آرامش بوده است و برای ما زمینه‌ی جوشش و پویایی بوده است که در عرصه‌های مختلفِ دفاعی، ارتشِ ما، سپاهِ ما، به فضلِ الهی معجزه‌آسا زیرِ فرمانِ ولی‌فقیهِ خودشان این همه ارمغان‌ها را به تاریخِ اسلام و مسلمین عرضه کرده‌اند.

و در مسئله‌ی هسته‌ای و نانو و جاهای دیگر هم کسانی در این میدان‌ها بحمدالله برنده و پیروز هستند که خود را زیرِ پرچمِ ولایت سربازِ دین می‌دانند و برای اعتلاء مسلمان‌ها از جان مایه می‌گذارند.

خدایا! تو را به محمد و آل محمد علیهم السلام و به عصمتِ حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها قسم می‌دهیم این مشکلاتِ جهانی را مقدّمه‌ی ظهورِ امام زمان ارواحنا فداه قرار بده.

خدایا! توفیقِ درکِ ظهور و خدمت در محضرِ امام زمان ارواحنا فداه را به مردمِ عزیزِ ما عنایت بفرما.

خدایا! برای موحّدین و مؤمنینِ ما بسته بودنِ دربِ حرم‌ها و بسته بودنِ دربِ مصلّی‌ها بسیار شکننده است و جگرِ آن‌ها خون می‌شود اما دلِ آن‌ها با نمازجمعه است، دلِ آن‌ها در حرم‌ها اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام است، دلِ آن‌ها با دوستانِ خدا و مجامعِ دینی و معنوی و نیایشی است، و مهم هم حرکتِ دل است، دل‌ها با هم مربوط است و از اینکه رسانه‌ی ملّی این تدبیر را برای کسانی که برای جمعه روزشماری می‌کردند تا در پایگاه مقدّس نمازجمعه حضور پیدا کنند و مانورِ انتظار را در این عرصه ترتیب بدهند و به انتظارِ امام زمان ارواحنا فداه نمازجمعه بخوانند، الحمدلله حال این صحبت‌هایی که در این فرصت بجای نمازجمعه ارائه می‌شود دل‌ها را با یکدیگر مجتمع می‌کند و ان شاء الله همه‌ی ما را در خدمت به یکدیگر، خدمتِ به این بیماران، همکاری با این کادرِ مجاهدِ سلامت و قدردانی از شهدای سلامت مصمم‌تر خواهد کرد.

«أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ * بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم * إِذَا جَاءَ نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ * وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا * فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَاسْتَغْفِرْهُ ۚ إِنَّهُ کَانَ تَوَّابًا»[۱۳].

دعا

خدایا! به احترامِ محمد و آل محمد علیهم السلام سایه‌ی رهبرِ بزرگوارمان را با اقتدار و عزّت مستدام بدار.

خدایا! ملّتِ عزیزِ ما را بر این مشکل پیروز بگردان.

خدایا! بیمارانِ ما را شفاء بده.

خدایا! سلامت‌های ما را سلامت نگهدار.

خدایا! جوان‌های ما را از افسردگی و رکود با استفاده‌ی درست از این فرصت‌ها، رو آوردن به عبادت و مطالعه و آموزش‌ها شاداب و باطراوت نگه‌دار.

خدایا! خیر و برکتِ خودت را بر این مردم نگه‌دار و مردمِ ما را از همه‌ی بلیّات محافظت بفرما.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته

پی نوشت:

[۱] سوره مبارکه طه، آیات ۲۵ تا ۲۸

[۲] سوره مبارکه حدید، آیه ۱۷

[۳] سوره مبارکه آل عمران، آیه ۱۳۴ (الَّذِینَ یُنْفِقُونَ فِی السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْکَاظِمِینَ الْغَیْظَ وَالْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ)

[۴] الکافی، جلد ۲، صفحه ۵۷۹ (عَنْهُ عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ اَلْفَضْلِ بْنِ یُونُسَ عَنْ أَبِی اَلْحَسَنِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ لِی: أَکْثِرْ مِنْ أَنْ تَقُولَ اَللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِی مِنَ اَلْمُعَارِینَ وَ لاَ تُخْرِجْنِی مِنَ اَلتَّقْصِیرِ قَالَ قُلْتُ أَمَّا اَلْمُعَارِینَ فَقَدْ عَرَفْتُ فَمَا مَعْنَى لاَ تُخْرِجْنِی مِنَ اَلتَّقْصِیرِ قَالَ کُلُّ عَمَلٍ تَعْمَلُهُ تُرِیدُ بِهِ وَجْهَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَکُنْ فِیهِ مُقَصِّراً عِنْدَ نَفْسِکَ فَإِنَّ اَلنَّاسَ کُلَّهُمْ فِی أَعْمَالِهِمْ فِی مَا بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مُقَصِّرُونَ .)

[۵] سوره مبارکه بقره، آیه ۱۵۵

[۶] سوره مبارکه انشراح، آیات ۵ و ۶

[۷] سوره مبارکه بلد، آیه ۴

[۸] سوره مبارکه بقره، آیه ۲۴۱ (أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّهَ وَلَمَّا یَأْتِکُمْ مَثَلُ الَّذِینَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِکُمْ ۖ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّىٰ یَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَىٰ نَصْرُ اللَّهِ ۗ أَلَا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِیبٌ)

[۹] سوره مبارکه حج، آیخ ۱۱ (وَمِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَهٌ انْقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَهَ ۚ ذَٰلِکَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِینُ)

[۱۰] بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار علیهم السلام، جلد ۷۰، صفحه ۳۴۳

[۱۱] سوره مبارکه رعد، آیه ۲۸

[۱۲] سوره مبارکه توبه، آیه ۱۰۳

[۱۳] سوره مبارکه نصر