آیین اکنکار بشدت سعی دارد تا از بی خدایی رهایی یابد. ترسیم هدفی چون رسیدن به سوگماد و نیز بیان شخصیتهای خدایی از این دست سخنان است. نظام الهیات اکنکار نیز مانند دیگر نظامهایش نظامی التقاطی و برگرفته از دیگر ادیان است.

اکنکار آن هنگامی که سعی دارد به اسلام و باورهای اسلامی نزدیک شود، به معرفی خدایی یگانه و یکتا می پردازد، آن هنگام که به مسیحیت نزدیک شده به تثلیث معتقد می شود و وقتی پیامبر این شبه آیین در حال مطالعه درباره ادیان شرقی و هندویی است خداوند دوازده گانه ای را ترسیم می کند. خدای این شبه آیین به اومانیسم نیز شبیه است، چه اینکه پال در دندان ببر خود به مقام خداوند اعلی علیین می رسد و از درونش ندایی او را سوگماد خطاب می کند. استاد خدایی و ماهانتا پرستی نیز از دیگر جلوه های خدای اکنکار است. این رویه التقاطی و درآمیختگی بر تمامی باورهای اکنکار سایه افکنده است.

اکنکار برخلاف برخی از مکاتب بزرگ معنوی – دینی معتقد است که در این عالم دوازده طبقه و در هر طبقه خدایی وجود دارد. خدای هر طبقه حاکم و فرمانروای آن جهان است .

طبقه اوّل که جهان فیزیکی است همین جهانی است که ما در آن زندگی می کنیم و پست  ترین طبقه است و خدای حاکم بر آن نازل ترین و ضعیف ترین خداست. در طبقه دوازدهم بهترین جهان و خدای آن نیز کامل و قدرت محض و حیات و علم او تام است. خدای طبقه اوّل کل لیرانجان[۱]، صاحب قطب منفی عالم هستی است و خدای طبقه دوازدهم، سوگماد صاحب قطب مثبت عالم هستی است.

کل لیرانجان

حکمران جهان فیزیکی، موجودی که قدرت منفی در دست دارد. موجود مقتدر جهان فیزیکی مظهر تجلّی منفی خدا، قدرتی که به جریان می افتد تا جهان های مادون را نگهداری نماید. جهانی که ارتعاشاتش حالات خشن مادّه را نشان می دهد.[۲]

پال توئیچل زمانی که می خواهند جایگاه خداوند یکتای ادیان بزرگ را در تقسیم بندی مشخّص کنند چنین می گویند: قوانین قدرت منفی –کل لیرانجان- را به عنوان قانون طبیعت می شناسیم. همانطور که بر ما روشن است او تدوین کننده قوانین طبیعی است، به این علّت که او آفریننده و پروردگار جهان های فیزیکی است؛ او پروردگار انجیل، یهوه عبری ها و مسیحیان و الله محمّدی ها است؛ او براهما ودانتیست و عملاً خداوند همه ادیان و مذاهب است.[۳]

پال توئیچل اذعان می دارند که هر وقت، کسی تصوّر کند که با خدا تماس پیدا کرده و خدا درخواستی را که جنبه مادّی داشته، اجابت نموده است. باید این را بداند که این تماس با کلّ لیرانجان خدای منفی و خالق جهان های پایین دستی است که در برخی موارد می تواند درخواست آدمیان را اجابت کند.[۴]

او هنگامی که خداوند مسلمانان را -‏یعنی همان که او را کل لیرانجان نامیده است- تعریف می کند، مجبور به یک عقب نشینی استراتژیک می شود و با احتیاطی وافر این چنین می گوید: الله، نام خدای مهربان مسلمانان است. آگاهی برتری که مسلمین تحت این عنوان می شناسند. وسیله ای برای رسیدن به خداوندگار سوگماد است.[۵]

پال توئیچل معتقد است خدای مسلمانان تنها وسیله ای است برای رسیدن به سوگماد، بلکه هدف اصلی همان سوگماد است نه چیز دیگر.

در مکتب اکنکار عقیده بر آن است که هرگاه خداوند تمام ادیان ابراهیمی – از جمله اسلام- درخواست بنده ای را اجابت می کند متمسّک به شگردی شده تا فرد درخواست کننده – در مقابل هرآنچه کسب کرده- بهایی بپردازد.[۶]

پال توئیچل به واسطه این ادّعای بدون دلیل و مدرک خدای ادیان بزرگ را محدودترین و بی اختیارترین خدا معرفی می کند و در مقابل خدای برتر را، خدای اکنکار – سوگماد- لقب می دهد. بدون بیان هیچ دلیل مستدل!

منبع:پرسمان

پی نوشت:

[۱]. Kalnerangan.

[2]. پال توئیچل- واژنامه- ۱۳۸۰:۱۲۸.

[۳]. پال توئیچل، سرزمین دور، ۱۳۷۹: ۲۰۷.

[۴]. همو، اک ویدیا، ۱۳۸۰: ۱۲۴.

[۵]. پال توئیچل، واژنامه،۱۳۸۰: ۱۲

[۶]. همو، اک ویدیا،۱۳۸۰: ۱۲۴.