پس از خاتمه‌ی خدمت سربازی در ۱۶ آبان ۱۳۵۵ و طی آزمون سراسری، وارد دانشگاه علم و صنعت تهران شد. رشته‌ی تحصیلی انتخابی احمد، مهندسی الکترونیک بود.
احمد ضمن اشتغال به تحصیل، با تشکل های مکتبی سیاسی پیرو خط امام (ره) در دانشگاه علم و صنعت نیز، رابطه‌‌ی تنگاتنگی برقرار کرد. وی هم زمان با تحصیل در دانشگاه علم و صنعت، چون علاقه‌ای به کار در قنادی نداشت، در یک شرکت تأسیساتی مشغول به کار شد.
در اواخر سال ۱۳۵۶، احمد برای مأموریت شغلی در خارج از مرکز، راهی شهرستان خرم‌آباد شد و به عنوان تکنسین برق صنعتی، در آن جا آغاز به کار کرد.
او به محض استقرار در محل، تماس با نیروهای مبارز محلی و تشکل‌های خودجوش مردمی را در دستور کار مبارزاتی خویش قرار داد. خیلی زود، توجّه عوامل جاسوس و خبرچین نهادهای امنیتی رژیم، به تحرکات مشکوک این برق‌کار ناشناس و پرجنب و جوش جلب شد و کلیه‌ی ترددهای او، خصوصاً هدایت تظاهرات بی‌سابقه‌ی مردم خرم آباد علیه رژیم شاه در روز دوشنبه سیزدهم شهریور ۱۳۵۷، به شیوه‌ی غیرمحسوس، تحتِ تعقیب و مراقبت قرار گرفت. تا سرانجام در مورخه ۱۵/۶/۵۷ دستگیر و به زندان مخوف فلک الافلاک خرم آباد منتقل شد.
در هاله‌ای از غبار، ص ۱۷ و ۱۸٫
پاسخ دهید