شیخ محمد بن عبد الوهاب ادعا کرده است: «رازی در یکی از نوشته هایش پرستش ستارگان را نیکو شمرده است.»[۱]

توضیح و نقد:

1. وی یادآور شده است: این مطلب را از ابن تیمیه در کتاب اقتضاء الصراط المستقیم نقل کرده است، اما در مراجعه به آن کتاب چنین مطلبی را نیافتم.
2. سلمنا؛ اگر نسبت این مطلب به ابن تیمیه صحیح باشد، بدون شک ابن تیمیه خطا کرده است؛ زیرا رازی یک عالم مسلمان است و هرگز پرستش غیر خدا را پسندیده نمی داند؛ و شخصیتی است که نزد اهل علم شناخته شده و همگان فضائل او را ستوده اند، پس انتساب تهمت هایی چنین ناروا به او کاری بس ناخردمندانه و اشتباه است. او فقیه مفسر، اصولی، متکلم و طبیب بوده و بزرگانی چون ذهبی، سبکی، ابن خلکان و دیگران او را ستوده اند.
3. چنانچه رازی پرستش ستارگان را نیکو شمرده بود، علمای مذکور، او را سرزنش کرده بودند، یا حداقل یادآور شده بودند که دیدگاه کافرانه دارد؛ اما هیچ ردی در تاریخ وجود ندارد!
4. ممکن است برداشت غلط شیخ از نوشته های رازی او را به این خطا افکنده باشد؛ مثلاً او درباره ی فواید ستارگان و تاثیر آنها بر مزارع کتابی نگاشته یا مطلبی را از منجمان نقل کرده که خود قائل به آن نبوده و به آن ایمان نداشته، اما ابن تیمیه یا شیخ اشتباها آن را به او نسبت داده اند.
5. چنانچه ما سخن ناموجهی از ابن تیمیه یا شیخ محمد نقل کنیم، پیروانش می گویند: «آنان این سخن را از ناصبی ها و خوارج نقل کرده اند!» در حالی که خداوند دروغ و ظلم را حرام کرده است؛ پس از پیروان ایشان می خواهیم، نسبت به بزرگانی چون رازی جانب انصاف و عدالت را رعایت کنند و از ظلم و ردوغ بپرهیزند.

بنابراین روانیست یکی از علمای بزرگ اسلام را این گونه متهم کنیم، مگر با ارائه ی برهان قاطع!

 منبع: مبلغ نه پیامبر / حسن بن فرحان مالکی / نشر ادیان

 [۱] الدرر السنیه، ج ۱۰، ص۷۲ ، ۲۷۳ و ۳۵۵٫