فدک دهى یهودى‌نشین بود که در سال هفت هجرى بنابر مصالحه اهل آن با پیامبر اسلام (ص) نصف آن در اختیار آن حضرت قرار ‏گرفت و چون از موارد فىء محسوب مى‌شد، رسول خدا آن را به فاطمه زهرا ۸ بخشیدند و تا زمان خلیفه اوّل در تصرف ایشان بود.‏
پس از رحلت پیامبر (ص) با تمسّک به خبر «نحن معاشرالانبیاء لانورّث ما ترکناه صدقه» (ما ‏پیامبران ارثى نمى‌گذاریم؛ هر چه ترک کرده‌ایم، صدقه است)، آن را از فاطمه ۸ گرفته و جزء بیت‌المال قرارش دادند. به نظر مى‌رسد، تمسّک ‏به این خبر و محروم کردن دختر پیامبر از ارث پدر از چند جهت مخدوش و مردود مى‌باشد. با آیات صریح قرآن منافات دارد؛ سند این ‏روایت که راوى آن تنها خلیفه اول است قابل اعتماد نیست؛ احتمالهایى در خصوص متن خبر مطرح است که از تمسّک به آن بر عدم توریث ‏انبیاء : ممانعت مى‌کند.‏