جهت رفع این گرفتارى  ها،⁽ جنگ و خونریزى و آتش باران.⁾ اگر آقایان چیزى به نظرشان مى رسد که امر نافعى باشد که امروز مسلمان ها بدان مشغول شوند تا بلاها از آنها مرتفع شود، تذکر دهند. قرآن مى فرماید:

«وَمَا کَانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِیهِمْ وَمَا کَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ» مادام که تو در میان ایشان هستى، خداوند آنان را عذاب نمى  کند، هم چنین مادام که استغفار مى کنند، خداوند آنان را عذاب نخواهد نمود. سوره ى انفال، آیه ى ۳۳٫

و مى  فرماید: «فَلَوْلاَآ إِذْ جَآءَهُم بَأْسُنَا تَضَرَّعُواْ» پس چرا هنگامى که عذاب ما به سراغشان آمد، تضرّع و زارى نکردند. سوره  ى انعام، آیه  ى ۴۳٫

هم چنین مى  فرماید: «لَمَّآ ءَامَنُواْ کَشَفْنَا عَنْهُمْ عَذَابَ الْخِزْىِ فِى الْحَیَوهِ الدُّنْیَا وَ مَتَّعْنَـهُمْ إِلَى حِینٍ» هنگامى که ایمان آوردند، عذاب رسواگر را در زندگانى دنیوى از آنان برداشتیم و آنان را تا زمانى [معیّن] بهره  ور ساختیم.سوره  ى یونس، آیه  ى ۹۸٫

در امم سابقه اتفاق افتاده که عذاب الهى به همان ترتیبى که پیغمبر آن  ها خبر داده بود، بر بالاى سرشان آمده، به طورى که همه یقین کرده و فهمیده  اند که عذاب خدا نازل خواهد شد؛ ولى با تضرّع و ابتهال آن را بر طرف کرده  اند. عذاب خداوند از طرف غیب به توسّط ملایکه، با توبه و رجوع الى اللّه   و تضرّع رفع مى  شود چه استبعاد دارد که عذاب از ما نیز رفع شود؟!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد