توجّه مداوم و حضور لحظه به لحظه، کار هر کسی نیست؛ و عدّه‌ی مخصوصی می‌توانند به طور مداوم در توجّه و تذکّر به سر برند؛ ولی هر کسی می‌تواند صفت را ملکه‌ی خود کند و با نیروی کردار نیک و پسندیده پیش برود… پس ای رفقا، بدانید که هیچ عملی مثل احسان، بنده را به مولایش نردیک نمی‌کند…

در اهمّیت احسان به خلق همین بس که خداوند فرموده است: اگر من بشر بودم، بیشترین کاری که انجام می‌دادم، همانا خدمت به دیگران بوده است. پس رفقا، بیایید از همین حالا تمرین کنیم که از پول بگذریم، تا اگر همین فردا آقا امام زمان (ع) تشریف آوردند و دستور فرمودند که جان بدهید، برایمان دشوار نباشد.

منبع: کتاب پندهای آسمانی، ص ۱۵۲