واقعا وقایع و حوادث عالم مایه  ى عبرت است. با آن همه کمالات و مقامات که اهل  بیت ـ علیهم  السّلام ـ دارند، به گونه  اى که تمام عالم هیچ نسبتى با آن  ها ندارد. عالم چیست؟ خدا مى  داند چه عظمتى دارند و چه خبر است! حیف است که یک نفر آدم عادى در دنیا از آن  ها عزیزتر زندگى کند! در حالى که به اقل نقل در کربلا سى هزار نفر با حضرت سیّد الشّهدا ـ علیه  السّلام ـ مقاتله کردند، و آن حضرت اولى به حیات از همه  ى آن  ها بود! صبر و بردبارى آن  ها بر مصایب با آن عظمت و جلالت و عزّت مگر قابل تحمّل یا تعقل است؟!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد۱ / محمد حسین رخشاد