یوسف پیغمبر بود، یوسف توانست فقر را مدیریت کند، توانست آزار این دشمن را بگیرد. با امکاناتی که در اختیار خود داشت توزیع عادلانه کرد، پیش بینی‌های لازم را کرد. یوسف مقام ولایت هم داشت. پیراهن او شفای چشم پدر بود که او هم پیغمبر بود. یوسف از ولایت بهره‌مند بود، از قدرت مدیریت بهره‌مند بود، ولی به اداره‌ی اقتصادی آن کشور محدود بود. دو یا سه نمونه هم بیشتر از قدرت الهی خود بهره نگرفته است.
حضرت ابراهیم امام بود. خلیفه‌ی مطلق بود، لکن همین اندازه آتش او را نسوزاند. ولی در عمل و اجرا حضرت ابراهیم از این موجودات بر خلاف متعارف استفاده نکرده است.

امّا در مورد حضرت سلیمان خداوند متعال می‌فرماید: ما باد را در اختیار او قرار دادیم، جن را در اختیار او قرار دادیم. خدای متعال در مورد حضرت سلیمان می‌فرماید: «تَفَقَّدَ الطَّیْرَ». همه‌ی این‌ها نصوص قرآن کریم است، روایت نیست، این حقایق قرآنی است که در مقام معرّفی انسان کامل است.