از شیخ طوسی روایت شده است که:
عمر بن خطّاب وصیّت کرده بود: علی (ع) و عثمان و طلحه و زبیر و عبدالرحمن بن عوف و سعد بن ابی وقّاص داخل خانه‌ای بشوند و در را بر روی خود ببندند و در کار خود مشورت کنند و سه روز به آنان مهلت داد که خلیفه را از میان خود برگزینند و اگر پنج نفر آنان بر قول واحدی توافق کردند و یک نفر از آنان امتناع ورزید، آن یک نفر کشته شوند و اگر چهار نفر توافق کردند و دو نفر امتناع نمودند، آن دو نفر کشته شوند؛ وقتی که همه‌ی آن‌ها، جز علی (ع) بر یک رأی توافق کردند، علیّ بن ابی‌طالب (ع) به آنان فرمود: دوست دارم آنچه می‌گویم از من بشنوید؛ اگر حق بود، آن را قبول کنید و اگر باطل بود، آن را در نمایید، گفتند: بگو. حضرت فرمود: خدای متعال شما را هدایت کند ـ یا فرمود: شما را به خدا سوگند!ـ آیا آن کسی که اسرار شما را می‌داند و اگر راست بگویید، به صدق شما آگاه است و چنان که دروغ بگویید، دروغ شما را می‌داند، سزاوارتر به خلافت نیست؟! آیا در میان شما کسی هست که پیش از من به خدا و رسولش، ایمان آورده باشد و به دو قبله، نماز خوانده باشد؟
همگی گفتند: به خدا سوگند! نه.
حضرت فرمود: آیا در میان شما، کسی جز من هست که خدای عزّوجلّ در حقّ او فرموده باشد: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! اطاعت کنید خدا را و اطاعت کنید پیامبر خود و اولیای امر خویش را.»؟
همگی گفتند: به خدا سوگند! نه.
حضرت فرمود: آیا در میان شما، غیر از من کسی هست که رسول خدا (ص) را با کمک فرشتگان مقرّب در حالی که آن‌ها، حضرت را برای من جابه‌جا می‌کردند، با روح و ریحان غسل داد باشد و من کلام آنان را می‌شنیدم که می‌گفتند: «عورت پیامبرتان را بپوشانید، خدای متعال شما را بپوشاند.»؟
همگی گفتند: نه.
حضرت فرمود: آیا در میان شما، غیر از من کسی هست که رسول خدا (ص) را کفن نموده و در قبرش گذاشته باشد؟
همگی گفتند: نه.
حضرت فرمود: آیا در میان شما کسی هست که وقتی رسول خدا (ص) وفات یافت، خدای متعال کسی را برای تسلّا دادن به سوی او فرستاده؟ در حالی که فاطمه (ع) برای حضرت می گریست، صدای پایی را شنیدیم و آواز گوینده‌ای را بدون این که او را ببینیم که می‌گفت: «درود و رحمت و برکات خدا بر شا اهل بیت باد»، پروردگار شما (عزّوجلّ) بر شما درود می‌فرستد و به شما می‌فرماید: «بی‌گمان سنّت است که هر مصیبتی، جایگزینی دارد و هر هلاکتی را، تسلّایی است و هر خسارتی را، جبرانی درخور است؛ بنابراین، به تسلیت خدای متعال،تسلّا یابید و بدانید و آگاه باشید که همه‌ی اهل زمین خواهند مرد و اهل آسمان نیز پایدار نخواهند ماند و درود و رحمت و برکات خدا بر شما باد.»
این پیام تسلیت در حالی برای ما آمد که غیر از من و فاطمه و حسن و حسین (ع) احدی در خانه‌ی ما نبود؛ چهار نفر بودیم که پنجمی‌ای وجود نداشت، جز رسول خدا که در حلقه‌ی ما آرمیده بود؛ اکنون بگویید آیا برای فرد دیگری، چنین اتفاقی افتاده است؟
همگی گفتند: نه…
روی عن الطّوسیّ:
وَ أَنَّه قَالَ: أَخْبَرَنَا جَمَاعَهٌ، عَنْ أَبِی الْمُفَضَّلِ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ زَکَرِیَّا الْعَاصِمِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عُبَیْدِ اللَّهِ الْعَدْلِیُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا الرَّبِیعُ بْنُ یَسَارٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْأَعْمَشُ، عَنْ سَالِمِ بْنِ أَبِی الْجَعْدِ، یَرْفَعُهُ إِلَى أَبِی ذَرٍّ (رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ):
أَنَّ عَلِیّاً (ع) وَ عُثْمَانَ وَ طَلْحَهَ وَ الزُّبَیْرَ وَ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ عَوْفٍ وَ سَعْدَ بْنِ أَبِی وَقَّاصٍ، أَمَرَهُمْ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ أَنْ یَدْخُلُوا بَیْتاً وَ یُغْلِقُوا عَلَیْهِمْ بَابَهُ، وَ یَتَشَاوَرُوا فِی أَمْرِهِمْ، وَ أَجَّلَهُمْ ثَلَاثَهَ أَیَّامٍ، فَإِنْ تَوَافَقَ خَمْسَهٌ عَلَى قَوْلٍ وَاحِدٍ وَ أَبَى رَجُلٌ مِنْهُمْ، قُتِلَ ذَلِکَ الرَّجُلُ، وَ إِنْ تَوَافَقَ أَرْبَعَهٌ وَ أَبَى اثْنَانِ قُتِلَ الِاثْنَانِ، فَلَمَّا تَوَافَقُوا جَمِیعاً عَلَى رَأْیٍ وَاحِدٍ، قَالَ لَهُمْ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ (ع): إِنِّی أُحِبُّ أَنْ تَسْمَعُوا مِنِّی مَا أَقُولُ: فَإِنْ یَکُنْ حَقّاً فَاقْبَلُوهُ، وَ إِنْ یَکُنْ بَاطِلًا فَأَنْکِرُوهُ. قَالُوا: قُلْ.
قَالَ: أَنْشُدُکُمْ بِاللَّهِ- أَوْ قَالَ: أَسْأَلَکُمْ بِاللَّهِ- الَّذِی یَعْلَمُ سَرَائِرَکُمْ، وَ یَعْلَمُ صِدْقَکُمْ إِنْ صَدَقْتُمْ، وَ یَعْلَمُ کَذِبَکُمْ إِنْ کَذَبْتُمْ، هَلْ فِیکُمْ أَحَدٌ آمَنَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ صَلَّى الْقِبْلَتَیْنِ قَبْلِی؟ قَالُوا: اللَّهُمَّ لَا.
قَالَ: فَهَلْ فِیکُمْ مَنْ یَقُولُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: (یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ)[۱] سِوَایَ؟ قَالُوا: اللَّهُمَّ لَا….
قَالَ: فَهَلْ فِیکُمْ مَنْ کَفَّنَ رَسُولَ اللَّهِ (ص) وَ وَضَعَهُ فِی حُفْرَتِهِ غَیْرِی؟ قَالُوا: لَا.
قَالَ: فَهَلْ فِیکُمْ أَحَدٌ بَعَثَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ إِلَیْهِ بِالتَّعْزِیَهِ حَیْثُ قُبِضَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَ فَاطِمَهُ (ع) تَبْکِیهِ، إِذْ سَمِعْنَا حِسّاً عَلَى الْبَابِ، وَ قَائِلًا یَقُولُ، نَسْمَعُ صَوْتَهُ وَ لَا نَرَى شَخْصَهُ: «السَّلَامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ، رَبُّکُمْ (عَزَّوَجَلَّ) یُقْرِئُکُمُ السَّلَامَ، وَ یَقُولُ لَکُمْ: إِنَّ فِی اللَّهِ خَلَفاً مِنْ کُلِّ مُصِیبَهٍ، وَ عَزَاءً مِنْ کُلِّ هَالِکٍ، وَ دَرَکاً مِنْ کُلِّ فَوْتٍ، فَتَعَزَّوْا بِعَزَاءِ اللَّهِ، وَ اعْلَمُوا أَنَّ أَهْلَ الْأَرْضِ یَمُوتُونَ، وَ أَهْلَ السَّمَاءِ لَا یَبْقَوْنَ، وَ السَّلَامُ عَلَیْکُمْ وَ رَحْمَهُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ» وَ أَنَا فِی الْبَیْتِ وَ فَاطِمَهُ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ أَرْبَعَهٌ لَا خَامِسَ لَنَا إِلَّا رَسُولُ اللَّهِ (ص) مُسَجًّى بَیْنَنَا، غَیْرُنَا؟
قَالُوا: لَا…[۲]
[۱] ـ سوره النساء: ۵۹٫
[۲] ـ الامالی للطوسی ۵۴۵ ح ۱۱۶۸ عنه البحار ۲۲: ۵۴۳ ح ۵۷٫
پاسخ دهید