۱ – از امام صادق (علیه السلام ) و از امام رضا (علیه السلام ) نقل شده است : فِی طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ هُوَ الدَّوَاءُ الْأَکْبَرُ . در خاک قبر حسین -ع- شفای هر دردی است و آن بزرگترین دارو است . وَ إِذَا أَکَلْتَهُ فَقُلِ اللَّهُمَّ رَبَّ التُّرْبَهِ الْمُبَارَکَهِ وَ رَبَّ الْوَصِیِّ الَّذِی وَارَتْهُ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْهُ عِلْماً نَافِعاً وَ رِزْقاً وَاسِعاً وَ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ . هنگام خوردن تربت امام حسین -ع- چنین بگو : خدایاای پروردگار تربت مبارک و پروردگار وصی مدفون شده در ان بر محمد و آل محمد درود فرست و این تربت را مایه علمی سودمند و روزی وسیع و شفای از هر دردی قرار ده . ( من‏لایحضره‏الفقیه ج : ۲ ص : ۵۹۹و۶۰۰) إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ تُرْبَهَ الْحُسَیْنِ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ أَمَاناً مِنْ کُلِّ خَوْفٍ فَإِذَا أَخَذَهَا أَحَدُکُمْ فَلْیُقَبِّلْهَا وَ لْیَضَعْهَا عَلَى عَیْنِهِ وَ لْیُمِرَّهَا عَلَى سَائِرِ جَسَدِهِ وَ لْیَقُلْ اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذِهِ التُّرْبَهِ وَ بِحَقِّ مَنْ حَلَّ بِهَا وَ ثَوَى فِیهَا وَ بِحَقِّ أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَخِیهِ وَ الْأَئِمَّهِ مِنْ وُلْدِهِ وَ بِحَقِّ الْمَلَائِکَهِ الْحَافِّینَ بِهِ إِلَّا جَعَلْتَهَا شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ بَرْءاً مِنْ کُلِّ مَرَضٍ وَ نَجَاهً مِنْ کُلِّ آفَهٍ وَ حِرْزاً مِمَّا أَخَافُ وَ أَحْذَرُ ثُمَّ یَسْتَعْمِلُهَا قَالَ أَبُو أُسَامَهَ فَإِنِّی أَسْتَعْمِلُهَا مِنْ دَهْرِیَ الْأَطْوَلِ کَمَا قَالَ وَ وَصَفَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فَمَا رَأَیْتُ بِحَمْدِ اللَّهِ مَکْرُوهاً .خداوند تربت حسین -ع- را شفای هر درد و ایمنی از هر ترس قرار داد . هر گاه کسی این تربت را برداشت باید آن را ببوسد و بر چشم بگذارد و بر بقیه اعضای بدنش بمالد و چنین بگوید : خدایا به حق این تربت و به حق کسی که در آن مدفون است و به حق پدر و مادر و برادر و فرزندان او که امام هستند و به حق فرشتگانی که دور او حلقه زده اند آن را شفای هر درد و عافیت از هر بیماری و نجات از هر آفت و امان از هر چه از آن ترس و بیم دارم قرار ده و سپس آن از ان استفاده کند . راوی می گوید من این تربت را در طول عمرم بر طبق دستور امام صادق -ع- به کار بردم و به حمد الله تا به حال با چیز بد و ناگواری رو به رو نشده ام .( وسائل‏الشیعه ج : ۱۴ ص : ۵۲۲) روایاتی که در وسائل الشیعه چاپ اسلامیه ج ۳ ص ۶۰۶ از ابواب ما یسجد علیه باب ۱۶ آمده همه از امام صادق علیه السلام است . توجه داشته باشید که امامان و پیامبر خود امام حسین راداشتند و این بسیار برتر از داشتن خاک امام حسین علیه السلام است .

۲ – کام برداشتن در سنت نبوی با آب گرم یا خرما صورت می گرفت. ایشان کام ابراهیم ,حسن و حسین (علیهم السلام) را با «خرما» برداشتند و گاهی به دیگران توصیه می فرمود: «یُحَنَّکُ المَوْلُودُ بِالماءِ السُّخْنِ»؛ «کام نوزاد با آب گرم برداشته می شود.» پس از شهادت امام حسین علیه السلام اهل بیت علیهم السلام کام فرزندان خویش را با آب فرات و تربت حسینی بر می داشتند، چنان که امام باقرعلیه السلام به یکی از شیعیان خود فرمود: «کام نوزادت را با آب فرات بردار و در گوشش اذان و اقامه بگوی.»این سنت تا جایی مورد سفارش ائمه قرار گرفت که آن را در ولایت پذیری نوزاد از اهل بیت علیهم السلام مؤثر دانستند. امام صادق علیه السلام فرمود: «حَنِّکُوا اَوْلادَکُم بِتُربَهِ الحُسَین فَإنَّها اَمانٌ»؛ «کام نوزادان خود را با تربت امام حسین علیه السلام بردارید که مایه ایمنی آنان است.» نیز فرمود: «اَما اِنَّ اَهْلَ الکوفَهِ لَوْ حَنَّکُوا اَوْلادَهُمْ بِماءِ الفُراتِ لَکانُوا شیعهً لَنا»؛ «بدانید که اگر کوفیان کام نوزادان خویش را با آب فرات بر می داشتند پیروان ما می شدند.»
یکی دیگر از سنتهای مستحبی که امام رضا(ع) به آن توجه داده است این است که دهان فرزند را پس از تولد، با آب فرات و یا عسل بگشایند. امام فرمود: «وَ حَنِّکْهُ بِمَاءِ الْفُرَاتِ اِنْ قَدَرْتَ عَلَیْهِ اَوْ بِالْعَسَلِ سَاعَه یُولَدُ . اگر توانستی دهان بچه را با آب فرات یا با عسل بگشا، در ساعتی که به دنیا آمده است.» سایت مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی ,نظامات اخلاقی و تربیتی اسلام به روایت معصومین:، بیوک آقا خاتمی زنجانی، مرکز احیاء و انتشار آثار علماء زنجان، چ اول، ۱۳۷۰، به نقل از مستدرک الوسایل، ج۲، ص۶۲۰٫

۳ – مستحبات کفن کردن در اسلام : مستحب است علاوه بر سه قطعه کفن واجب، با پارچه ای که طولش سه ذراع ونیم وپهنایش یک وجب تا یک وجب ونیم باشد، رانهای میت را از بالای باسنها به پائین به طور محکم بپیچانند به نحوی که تا زانو چیزی از آنها دیده نشود سپس سر پارچه را از زیر پاها به طرف راست آورده ودر زیز لای آخری که پیچیده شده قرار داده
مستحب است روی سرتاسری واجب, یک سرتاسری دیگر بسته شود وافضل آنست که این سرتاسری دوم بُرد یمانی باشد. وبلکه استحباب بستن سرتاسری سوم مخصوصا برای زن تقویت می شود ومستحب است برای خصوص میت مرد عمامه ای دور سرش پیچیده شود ودو سر آن زیر گلو قرار بگیرد بطوری که سر طرف راست عمامه روی طرف چپ سینه وسر دیگر آن روی طرف راست سینه کشیده شود. ودر خصوص میت زن به جای عمامه بستن مقنعه مستحب است .وسایر مستحبات کفن عبارت است از:

۱ – کفن خوب باشد واز مال پاک وبدون شبهه واز جنس پنبه باشد .

۲ – رنگ کفن سفید باشد مگر در بُرد یمانی که بهتر است قرمز باشد .

۳ – از پارچه ای باشد که با آن احرام بسته یا با آن نماز می خوانده .

۴ – در صورت نیازبه دوختن بهتر است از نخهای خود کفن استفاده نمایند.

۵ – بر هر قطعه ای از کفن مقداری کافور پاشیده شود.

۶ – بر حاشیه تمام قطعه های کفن وبر دو جریده جمله«ان فلان بن فلان یشهد ان لا اله الا الله و… را بنویسند.

۷ – نوشتن تمام قرآن ودعای جوشن کبیر وصغیر بر کفن.(عروه الوثقی،ج۱،ص۲۷۰٫ ترجمه تحریر الوسیله ،ج۱،ص۱۳۴)

منبع:پرسمان