ابن اعثم گوید:

امام حسین (ع) یارانی را که می‌خواستند با او به عراق روند جمع کرد و به هر یک ده دینار و یک شتر برای حمل بار و ره توشه داد، آن‌گاه خانۀ کعبه و بین صفا و مروه را طواف کرد و آمادۀ خروج شد. دختران و خواهرانش را هم بر کجاوه‌ها نشاند.

حسین (ع) روز سه‌شنبه، روز ترویه هشتم ذیحجه از مکّه بیرون آمد، در حالی که هشتاد و دو نفر از پیروان و خاندانش با او بودند.

 

 

قال ابن أعثم:

ثم جمع الحسین (ع) أصحابه الّذین قد عزموا على الخروج معه إلى العراق فأعطى کلّ واحدٍ منهم عشره دنانیر، و جملاً یحمل علیه زاده و رحله، ثمّ إنّه طاف بالبیت و بالصّفا و المروه، و تهیّأ للخروج، فحمل بناته و أخواته على المحامل.

و خرج الحسین (ع) من مکّه یوم الثّلاثاء یوم التّرویه لثمان مضین من ذی الحجه، و معه اثنان و ثمانون رجلاً من شیعته و أهل بیته.[۱]


[۱]– الفتوح ۵: ۷۷، تاریخ ابن عساکر «ترجمه الامام الحسین (ع)»: ۲۰۳، مقتل اللخوارزمی ۱: ۲۲۰، تسلیه المجالس و زینه المجالس ۲:۲۲۸٫